Met de wind mee "BRESSERS STOFFEN BV" Gevestigd vanaf 5 mei Uitgebreide kollektie JAVA-PRINTS, WAX, SUPERBAZIN, ALSMEDE EUROPESE STOFFEN. door Pohon Linde Vrij recent leverde ik een bijdrage aan ons blad en zie, daar was een koloniaal uit het tijdperk "van toen vroeher" die ons schip in Corpus Christi kwam op zoeken. Hij kwam "Pohon Linde" een bezoek brengen. Aaardig niet Wat deze man niet kon bevroeden, was het feit dat "Pohon Linde" nét met verlof thuis zat temidden van de familiekring en geschaard voor een vrolijk bran dend haardvuur. Wij hebben nl. een open haard die praktisch altijd brandt en dit doen kan omdat "Pohon Linde" er geen bezwaar tegen heeft om gedurende een dag of tien per jaar zich in het bos het habbeldebab te werken, tot vreugde van de boswachter die zich ontdaan weet van kwalijk opschietend hout en tot meerdere glorie van mijn reeds ouder wordende karkas, want wat lichaams oefening kan geen kwaad niet waar? Nu heeft een open haard een vreselijk vermoed had, geschiedde: Wij maak- slecht rendement; zoiets als 90% van de aangewende energie floept de schoor- ten namens een iets kleiner zuster- steen uit. Maar varensgezellen zijn niet voor één gat te vangen. schip, precies nóg zo'n reisje met metro-wagons van La Pallice en we derom naar Corpus Christi. Helaas kwamen wij op een zaterdagavond aan en werd het schip die volgende zondag geheel uitgelost, maar een en ander nam niet weg dat ik hoopte dat de reeds eerder als "oud-koloniaal" om schreven persoon, mijn schip weder om met een bezoek zou vereren. Dit laatste was helaas niet het geval. Toen ik dan die zaterdagavond lang genoeg gewacht had aan boord, we schreven toen de 4e juni 1983, liet ik mij door een surveyor inviteren voor een diner, dat in het betreffende res taurant bekend staat als een "Seafood platter", waarna hij mij langs de bou levard reed en ik de aldaar gesitueer de fraaie huizen kon bekijken. Er wa ren nl. bemanningsleden aan boord die deze koloniaal destijds gesproken hadden en uit die gesprekken bleek dat hij aan het water woonde. Welnu, nergens zag ik een huis met een bekend opschrift in de trant van: "Deli Toea" of "Santpoort Baroe", zo dat ik de moed opgaf en mij naar boord liet rijden. Vrienden en vriendinnen van Moes son, weet U wel hoe uniek het tijd schrift is dat U thans aan het lezen bent? Dacht U, om maar eens een triviaal dwarsstraatje te noemen, dat een weekblad als bijv. "Panorama" of "Revue" overal in het buitenland gelezen werd Forget it, just in case. Vorig jaar plaatste ik een oproep in Moesson en zie, tot vanuit Australië kwamen de reacties. Een van mijn wijze leermeesters placht altijd te zeggen: "Een varensgezel kan alles. Als het moet - en de dronken kok heeft z'n enige en laatste aardappelschilmesje overboord laten vallen - dan schilt een zeeman de piepers met de botte kant van een wollen deken". Voorwaar, wellicht een ietwat kras ge zegde, maar het tekent wel het soort mensen die de woeste baren bevaren. Wat voor verandering bracht ik nu in mijn open haard aan? Er komt nu een lang en moeilijk woord. In die open haard metselde ik een dubbelwandige- roestvrij-stalen-waterdicht gelaste-bak- vormige pot, waarin ik het vuurtje stook. In die pot stroomt nu het retour water van mijn C.V. radiatoren, zodat dit water deugdelijk opgewarmd naar de C.V. gasketel gaat en die dan ook zelden hoeft aan te springen. Maar het zij nogmaals gezegd, het is geen goed idee voor Jan en Alleman. Want zo'n haardvuurtje verstookt zo'n cuub of 30 hout per winter, men dient over een bos in de buurt te beschik ken, verder over tomeloze energie, een auto met aanhanger en tenslotte een forse kruiwagen, een motorzaag, bijl en parang. Om nog niet te spreken over de overdekte opslagruimte in de tuin die het hout behoeft. Maar ik dwaal af. Deze oud-koloniaal die te Corpus Christi woonachtig is, trof mij dus niet aan boord omdat ik thuis in de familie kring vertoefde. En thans leg ik U uit waarom deze persoon "nakal" is, hij liet zijn adres niet achter. Te erreg, zult U zeggen? Erger zelfs, onoverkomelijk. Want na mijn verlof kwam ik op kapal "Anita-Smits" terug en wat niemand Aldaar aangekomen, schonk ik mij en de surveyor, teneinde over de teleurstelling heen te komen, wat de Engelsen zo typisch noemen: "a stiff whiskey" in. Zoals gezegd, die zondag er op losten wij de gehele dag en vertrokken wij in de zeer vroege avond met bestemming Houston. Bijgaand een foto van de lossing, een en ander ter verdui delijking van de lezers en lezeressen van Moesson. De foto is genomen vanuit het ruim, "polka" zegt men in Indië, hetgeen één groot laadgat is van 68 meter lang, 12.40 m breed en 11 m diep. Staande in dat spelonkachtige gat is de foto genomen. De wagon, met een gewicht van 26 ton (26000 kg) hangt in de gele scheepskraan, die aan dek over het ruim heen, heen en weer kan rijden. Zo ziet men maar weer, welk een hoeveelheid aan informatie men kan verkrijgen als er ergens in een uithoek één oud-koloniaal rondloopt die nakal was. Nu vraagt U zich wellicht af: "wat heeft dit met Indië, met Indonesië, met ons verleden te maken? NIEUWE MARKTHOF STAND 12, DEN HAAG TELEFOON 070-60 87 31 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 16