filer inner incj en 3£etjil
Keisvereniging 9SELAMAT JALAN9
(LIII)
HET NIEUWE PROGRAMMA VOOR EIND 1983
EN 1984 IS ER WEER.
Ben, de pleeduiker
"Alleen nog een flinke laag afgewerkte olie over de inhoud van het oude gat
mannen, dan kan er morgen de brand in en het gat gedempt worden. Voor van
daag stoppen we er mee." Deze woorden, uitgesproken door de dienstdoende
chef latrine-bouwer, klonken het groepje soldaten, die zich in de tuin achter de
lokalen van de KWIII-school, in het zweet hadden gewerkt aan een nieuwe latrine
blijkbaar als muziek in de oren, want luid zingend "In de Oost is 't niks gedaan,
o kassian" verdwenen ze haastig van de bouwput.
Dat latrine-bouwen, zoals dat werk door ons genoemd werd, was geen leuke
en gemakkelijke klus. De vrijwilligers er voor moesten dan ook altijd spontaan
aangewezen worden. En, om de achthonderd man van het mitrailleur bataljon
gelegerd in de KWIII en kersvers in Indië, alle ruimte te geven voor hun dagelijk
se behoefte, moesten er heel wat latrines gebouwd worden.
Als er een latrine vol was werd er een
nieuw gat van vier bij twee meter met
een diepte van een dikke meter ge
graven. Daarna werd het bruikbare van
de volle latrine, met name de houten
vlonder met de onmisbare acht uit
sparingen en de bilikken omheining
overgebracht; enhet nieuwe pers
centrum kon in gebruik genomen wor
den.
Ben, één van de seiners van ons ba
taljon, zo'n knaap die de letters van
het alfabet in de gekste combinaties
als code de lucht in praatte en ze ook
uit de lucht greep, lag op z'n veldbed
op de grote zolder boven de lokalen.
Hij voelde zich niet erg senang.
Tijdens het in de praktijk brengen van
de lessen "Kijk uit bij wat je eet of
drinkt in Indië", die aan boord van het
troepentransportschip waren gegeven,
had hij waarschijnlijk een klein foutje
gemaakt, want hij was flink aan de
diarree geraakt.
Door de pijn en het gerommel in z'n
buik kon hij die nacht de slaap niet te
pakken krijgen, ondanks het slaapver
wekkende geluid dat een mals door
regen tropische regenbui op het zink
platen dak van de galerijen maakte.
Bij een hevige buikkramp, haastte hij
zich onder de klamboe uit, holde in
z'n pendekkie de zolder over, vloog
de houten trap af en rende vervolgens
over de galerij richting latrine. Helaas
zag Ben in het donker het ongedempte
gat niet en dook er, door de snelheid
die hij had languit in Toen hij ontdekte
dat hij goed fout zat werkte hij zich
bliksemsnel op het droge.
Met de hulp van de toevallig net langs
komende wacht heeft hij zich zo goed
en zo kwaad als het ging met benzine
de dikke laag smurrie van het lichaam
gewassen. Achteraf bleek dat een
voorwas geweest te zijn want de
hoofdwas moest in het hospitaal ge
beuren.
In 1980 is Ben teruggeweest in Indo
nesië. Zijn eerste gang was naar de
KWIII, nu in gebuik als dependance
van het Indonesische leger. De school
is erg vervallen. Veranderd is er niet
veel. Alleen van de galerijen zijn
wooneenheden gemaakt.
Een geweldig weerzien beleefde Ben
Een geweldig weerzien beleefde Ben
in Pengalengan, een veertig kilometer
boven Bandoeng. De weg erheen her
kende hij op z'n duimpje. Niets was
er veranderd. Iedere bocht en tjot
kwam weer vertrouwd over. De kracht
centrale lag er nog net zo. Gespannen
keek hij uit naar het huis waarin hij
met de jongens van het elfde peloton
gelegen had. Het stond er nog, alleen
tweeëndertig jaar ouder, leeg, verval
len en op instorten. Hij liep er naar
toe en gluurde naar binnen. De her
inneringen kwamen. Hij werd er stil
van. Hun huis, dat, toen ze er introk
ken door een oude inlandse vrouw be
woond werd. Haar man, een Nederlan
der, was in de Jappentijd overleden.
Tijdens hun verblijf in het huis bleef
de oude vrouw in het achterhuis wo
nen. Zij waste voor de jongens en
deed verder alle mogelijke klusjes.
Vol trots vertelde ze altijd over haar
man en liet dan haar grootste bezit,
een paar portretten van hem, zien.
Ben schrok op uit zijn herinneringen
toen hij een mannenstem hoorde vra
gen waarom hij zo'n belangstelling had
voor dat oude huis. Ben vertelde van
toen vroeger, waarop de man hem liet
weten dat het nieuwe huis ernaast van
hem was en dat de oude vrouw die hier
gewoond had zijn tante was en nu bij
hem inwoonde. Dit huis wordt afge
broken. Hij nodigde Ben uit om mee
te gaan naar zijn huis. En daar zag
Ben de oude vrouw terug. Ze was nu
negentig jaar.
Zij herkende Ben meteen. Liep op Ben
af, viel op de knieën voor hem neer en
omhelsde zijn benen, hem ondertus
sen duizendmaal dankend voor zijn
komst.
Ben had een paar minuten nodig om
de brokken in z'n keel weg te slikken
voor hij weer een woord uit kon bren
gen. Ook nu vertelde ze weer vol trots
van haar overleden man en moesten
de portretten bekeken worden.
Bij het afscheid nemen vroeg ze Ben
vooral de groeten te doen aan Frans-
sen en Kruijf; namen die ze nog steeds
onthouden had. Het werd voor Ben
het moeilijkste afscheid in zijn weer
zien met Indië.
J. BLOKKER
van Hamelstraat 67 - 3762 JB Soest - Telefoon 02155-1 5933
31 daagse Java-Bali tour geheel verzorgd, met Nederlandse reisleiding
3.475,Vertrekdata: 14 december 1983 - 4 april 1984 - 4 juli 1984
en 1 augustus 1984.
Vraag reisbeschrijving.
Voor kleine groepen hebben wij in Indonesië busjes beschikbaar.
Ook accommodatie kan door ons geregeld worden.
Individueel naar Indonesië retour Amsterdam-Jakarta 1750,
Voor groepen en verenigingen komen wij met een dia-programma.
Ingeschreven K.v.K. 506966
Voor meer inlichtingen bel nu 02155-1 59 33.
Elseviers gids van eetbare en
geneeskrachtige planten - 400
inheemse wilde planten en hun
toepassingen in kleuren - Dr.
Edmund Launert. Met 400 illu
straties in kleuren en 125 re
cepten 34,50, porto 5,25
Tropische en subtropische vruch
ten en groenten - Ole Host
Oorsprong, geschiedenis, ver
spreiding, gebruik en voedings
waarde worden overzichtelijk
weergegeven. Talrijke illustraties
in kleur. f 18,50, porto f 4,25
BOEKHANDEL MOESSON
19
