BIJ DE VOORPLAAT (Foto: Rogier) GEEF ONS HEDEN IN DIT BLAD BIJDRAGEN VAN: Jaren geleden, herinner ik me, werd ik eens met stomheid geslagen toen ik luis terde naar een Nederlandse tophit. De tekst gaf uiting aan de langgekoesterde wens van behalve de tekstdichter, waarschijnlijk ook een groot aantal Neder landers om: "te zijn als een bloemetjesgordijn". Het lied stond wekenlang op de hitlijst en men was er dus zeer door geroerd. Ik heb toen voor mezelt een vergelijking gemaakt met onze sterke, vaderlanders van 5 eeuwen geleden. Die bevoeren de wereldzeeën, ontdekten nieuwe gebieden, veroverden, pionierden, kwamen om of bleven leven onder de meest erbarmelijke omstandigheden. En nu: de ferme jongens en stoere knapen van toen hangen in de 20ste eeuw het liefst roerloos als gordijntjes in de keuken. Bij moeder thuisblijven, bij de veilige, warme pappot dat is nog niet passief genoeg, hangen is nog fijner, dan hoef je letterlijk niets meer te doen, maar dan ook niets. Het Rijk betaalt toch wel. Op dit moment (november 1983) ligt half Nederland en de economie plat omdat 400.000 bloemetjesgordijnen-in- Rijksdienst hardnekkig weigeren ook maar iets bij te dragen tot een hoog nodige bezuiniging en een licht dieet waar dit overvoerde volkje hard aan toe is. Nooit geweten dat in een de mocratie een kleine groep zo'n dicta toriale macht kon uitoefenen in een land. Hoe is het mogelijk dat het leven onder een sociale dictatuur (want dat zijn onze veelgeprezen welvaartswet- ten op den duur geworden) alle ijver, goodwill, initiatieven en weerstand kan vermoorden? Vluchten kan niet meer, alleen omkijken naar een morele ra vage die te vergelijken is met de materiële in Libanon. Als troost even kijken naar dit zonnige pasartje op de voorplaat. Koelte en warmte tegelijk. Licht door de pajongs die koopwaar en mensen tegen felle zon beschermen. Kleuren waar Rem brandt verrukt van zou zijn geweest, een schilderij van een stukje leven dat nog goed is. Geen welvaart, geen overdaad, tering en nering in even wicht. Heel weinig nering, heel weinig tering dus ook. Idealiseer ik weer te veel? Ach welnee, ik weet immers als ieder ander dat in Indonesië veel ar moede wordt geleden. Dat er gebrek is aan veel, waar in Nederland véél te véél van is. Moet U eens zien wat we hier met dat teveel hebben gedaan I Een stukje economie-in-eigen-hand, de djeroeks, de salaks, de pisang saleh, emping, brondong en weet ik wat nog meer er op deze pasar te koop is. Verkoopsters en koopsters, met waar digheid verkopend met waardigheid kopend. De kleine man die het gezicht van het grote Indonesië bepaalt. Och Vader geef ons heden beschei denheid, wijsheid, tevredenheid, res pect voor de medemens. En laat U het dagelijks brood gerust af en toe weg. Onze broodtrommel is nog barstens vol. L.D. OUD-BURGEMEESTER A. TH. BOGAARDT OVERLEDEN In de leeftijd van 75 jaar overleed 24 november j.l. vrij onverwachts de oud-burgemeester van Rijswijk, drs. A. Th. Bogaardt. De "Indische burgemeester" (hij was van 1952-73 de eerste burger van Rijswijk) was in onze kringen een goe de bekende, die een open oor had voor een ieder die een beroep op hem deed. Onder zijn dynamische leiding groei de Rijswijk van dorp tot stad: niet min der dan 15.000 woningen, overheids- en bedrijfsgebouwen, scholen, een fraai nieuw gemeentehuis en een naar hem genoemd winkelcentrum werden gebouwd. Ook ging zijn aandacht uit naar de aanleg van parken en plant soenen in zijn gemeente, wat hem, naast zijn naam van "bouwburgemees- ter", die van "rozenburgemeester" be zorgde. Zijn grote besluitvaardigheid was er de oorzaak van, dat zijn be leid bij sommigen omstreden was en op verzet stuitte, wat hem er echter niet van afhield, op de zijns inziens juiste weg voort te gaan. De heer Bogaardt werd geboren in het voormalige Nederlands-lndië, waar hij in 1934 zijn ambtelijke carrière begon bij het Departement van Financiën. Vervolgens was hij wethouder en loco burgemeester van Batavia, en na de oorlog burgemeester van deze stad. Tenslotte was hij na de souvereini- teitsoverdracht Secretaris van Staat van het Departement van Sociale Za ken. Behalve met de Orde van de Nederlandse Leeuw en de Orde van Oranje Nassau werd hij voor zijn vele verdiensten met verschillende buiten landse onderscheidingen begiftigd. Een tragische bijzonderheid is, dat ook zijn oudste zoon kortgeleden overleed. "Archie", zoals hij door goede Indische vrienden en insiders werd genoemd, was beschermheer van de Stichting Hulp aan Landgenoten in Indonesië (HALIN). Hij was een trouw Tong-Tong /Moesson-lezer en een sobat van Tja- lie die altijd op zijn steun kon rekenen. Hélène Weski Anita Vogelpoel Thea H. Teunissen van Assendelft Th. von Wiederhold M. Ferouge Poirrié Frederike Potter Ron Schüchner Victoria Kaulbach Dr. J. van Waardenburg Ramona van Dalsem Liesbeth Loots Mevr. J. van Dulken-Schmidhamer Th. A. F. Bartman Henk Smit INDISCHE SOOS SERUKUN Hiermede wijzen wij U erop dat het secretariaat van "Serukun" thans in handen is van mevr. M. Walburg, Dodeweg 16, 3832 RD Leusden, tel. 033 -63 17 36. Al uw correspondentie dus daar heen svp I Na het aftreden van de heren Boekholt en Manders uit het bestuur gelieve U zich voor inlichtingen uitsluitend tot b.g secretariaat te wenden. Moesson staat geheel buiten de laatste ontwikkelingen betreffen de de Soos. STAKINGS NARIGHEID De poststakingen in Nederland zijn voorbij en hebben gelukkig maar een aflevering van Moes son geduurd. Onze buitenlandse abonnees zullen de vertraging het ergst voelen, want de ach terstand voor de bestellingen buiten de grenzen zijn zeer hoog opgelopen. Het spijt ons heel erg voor U. Welke andere terreur-acties ons bedrijfsleven zullen teisteren is nog niet te voorzien, wij hopen dat we er zonder al te erge kleerscheuren door zullen ko men. De postgiro werkt ook weer normaal zodat we hopen dat de verzonden accept-giro's ook spoedig zullen binnenkomen. Wij zijn zeer erkentelijk voor uw begip en geduld. Directie Moesson 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 2