ff
STICHTING ICODO
EVEN LUNCHEN
BLOEIEND HOUT
Er is lang geleden een plantje ontsproten,
het leven was goed en de wereld een droom.
Het werd door de aarde heel innig omsloten
en groeide snel uit tot een prachtige boom.
Uit duizenden bloemen verschenen de vruchten,
die vielen - en anakans vormden een tuin.
Van regen of wind had zo'n kind niets te duchten,
want sterk was de stam en beschermend de kruin.
Het werd een heel bos, door het zonlicht beschenen,
het werd één gedachte, de ziel van ons ras.
Wij zouden - veel later - dit sprookje bewenen,
want wreed was de storm waar geen houden aan was.
Het bos werd gerooid en de tuin moest zich keren,
maar koppig groeit verder die boom van weleer.
Wie dapper is kan heus de kruin wel ontberen,
maar nimmer de stam. Die vergeet je niet meer.
En onder die stam, in het diepst van de aarde,
daar zitten de wortels die ik zo bemin.
We bouwden weer voort op dat voetstuk van waarden
en vonden elkaar in een heel nieuw begin.
Er zijn overal nieuwe plantjes ontsproten!
De moesson bracht regen in dorstig bestaan.
En Indische harten, tot schakels gesloten,
die laten geen jeugd en geen toekomst meer gaan.
We zijn wel gejaagd en we hebben gestreden,
maar juist door geweld werd de eenheid een feit.
Ik wens U de kracht van die boom, lang geleden,
ik wens U de bloei van die tuinvoor altijd.
HELLY v. BRINK-EWEG
In het kader van haar taak om de
bekendheid met de gevolgen van de
Tweede Wereldoorlog in stand te hou
den en te vergroten, is bij de Stichting
ICODO het idee gerezen een brochure
uit te brengen, waarin aandacht wordt
besteed aan de vele musea die zich
op dat terrein bewegen.
De Stichting ICODO wil zich in deze
brochure evenwel niet beperken tot de
grote, bekende musea zoals b.v. het
Anne Frank Huis en het Verzetsmuseum
Overloon om er slechts twee te noe
men. Wij willen proberen zoveel mo
gelijk musea in Nederland, die zich met
de Tweede Wereldoorlog en haar ge
volgen bezighouden, op te nemen.
Vaak zijn dit ook verzamelingen van
particulieren, misschien niet zo gere
nommeerd, maar veelal zeer interes
sant.
Omdat velen meer weten dan één,
willen wij ons tot U, de lezers van dit
blad, wenden met de vraag of U zelf
een collectie bezit die voor het publiek
toegankelijk is en in feite een museum
is. Wanneer dat het geval is en U
voelt er voor dat uw museum wordt
opgenomen in onze brochure, wilt U
dan contact opnemen met:
N. VOS
p/a Stichting ICODO
W. Barentszstraat 31c
3572 PB UTRECHT
Een foto van mevrouw J. E. Kemper-Hagenbeek uit 1921. Een plaatje om goed
onder de loupe te nemen. Wat ziet U dan? Uit de korte schaduw kunt U afleiden
dat het 12 uur, half één moet zijn. Een stroom van oude getrouwen, baboes en
djongossen zonet uit de tram, halte Stadstuin (Soerabaja), gestapt, met etens
dragers en krandjangs op weg naar diverse kantoren in de Sociëteitstraat. De
warme lunch voor meneer - De afstand om tussen de middag thuis te eten was
voor de meeste employees te groot, niet iedereen had een auto, dus dit was de
oplossing. Bedienden bleven wachten op de lege rantang. "Even de straat op"
om ergens te lunchen werd in die tijd niet gedaan en cantines bestonden ook
nog niet. Overigens bestaat de middag-rantang in Indonesië ook nu nog, er zijn
bepaalde catering-bedrijven die zo'n warme lunch verzorgen voor Rp. 1.200,
Maar de meeste employees gaan toch voor de lunch wel even de straat op,
want het aantal eethuisjes is in Indonesië na 1921 wel verhonderdvoudigd en
daar kan men voor de helft van de rantangprijs eten.
Een unieke foto van een dagelijks gebeuren.
