VOOR DE "VERGETEN"
EX-KNIL-ERS
IN INDONESIË
Toen Mère Brigitte mij vroeg een dic
taat voor haar over te schrijven, boot
ste ik haar handschrift zorgvuldig na;
het mijne naast het hare was mij te
onaesthetisch. Zij stond stomverbaasd.
Later begreep ik, dat, als je iemand
erg graag mag, je jezelf (als jong kind)
met zo'n persoon kan identificeren: in
spraak, stern-nuances, gebaren, zelfs
gezichtstrekken, gang.
Dat heeft bijv. heel sterk het mongo-
loïde (terug gebleven) kind. Ik was een
jaar of tien, toen een Chinese vrouw
mij "zo loetjoeh" vond, vanwege mijn
mata-tjiepiet
En na dat bijzondere jaar, met het
Mulo-diploma als afsluiting, terug naar
het Malangse Klooster. Daar kwam dè
verrassing van mijn leven.
H.H. had haar intrede als Soeur Ceci
lia gedaan en was nu als postulante en
novice van de wereld geïsoleerd. Nu
was er niemand, die het orgel in Kerk
en harmonium in de Kapel kon be
dienen endat werd nu mijn taak.
Voor ons evenwel, die nu voor onder
wijzeres gingen studeren, was een ver
bod gekomen voor muziek maken.
Mère A.: "ik hoor liever schrobben,
dan piano". Dat was voor sommigen
van ons om dood te gaan. Mijn vrien
din, met wie ik zondags vaak quatre-
mains speelde, alle ouvertures van
opera's - en wel op het mooiste instru
ment in de spreekkamer, verhuisde
naar de stad. Het enige dat je nog
deed was muziek tikken op de bank:
"Wat speel ik?" Mère A. was hard
horend. De Hemel was mij zeer gena
dig, want tegen deze opdracht van
Mère Prieure kon zij niet op.
Niet alleen de muziek maakte gelukkig.
Ik denk aan het grote feest ter ere van
Mère Ursule op 20 en 21 oktober, elk
jaar. Er was toneel en zang, declama
ties. recitaties, véél muziek, zelfs op
2 piano's, of six-mains op één instru
ment. En op 21 oktober dansen, zelfs
met onze nonnetjes (walsen), want step
en foxtrot mocht niet. Je kreeg een
nieuwe feestjurk, prachtige haarlinten,
schoenen; je zette je haar in papillot
jes (afschuwelijk slapen).
Praktisch was het voor mij, vooral die
laatste jaren, altijd feest.
MINNY (FREDERIKE) POTTER
C. H.Ter Beek f 500,—
W. C. J. Burger 50,—
J. Jacobse 15,
Mw. E. C. M. Poirrie-Spest 25,
Mej. M. Portier f 30,
Totaal binnengekomen
in november 1983 f 620,
Abusievelijk niet vermeld in augustus
1983:
J. v.d. Goes-Muller f 300,
De Rindjani op Lombok is, ondanks het feit dat deze nog werkende vulkaan met zijn 3800
meter hoogte tot de hoogste bergen van Indonesië behoort, geen grote bekendheid. Deze
prachtige foto werd in 1932 gemaakt door onze abonnee de heer H. E. Moquette, die in
dat jaar vanuit Batavia een tocht ondernam naar Lombok, wat in die tijd nog een bijzonder
heid was.
Ons reservefonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de verant
woording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds voor
Moesson over november 1983.
A. A. 25,C. H. Ter Beek 50,F. G.
Beer 100,W. Boverhof 25,A. Burg
10,P. Coenen 50,A. M. H. de la
Croix 10,L. B. A. Delhaye 22,Fiothuis
25,K. M. Graichen 20,L. C. F. de
Graaff 25,Mevr. T. Heyman 10,Ir. V.
H. Huitink 12,75; J. C. L. Jansz 10,—; Rudi
Kornrnann 7,Kretzel 50,J. B. Love-
riks 20,R. Mariouw 20,N.N. 100,
Mevr. B, M. Nabermann 10,Mevr. A. F.
de Noronha 7,Mej. M. Portier 10,
R. Pothoff-Herst 25,Mevr. H. de Quant
10,J. J. Schlette-Bonjer 100,A. V. H.
Sebo 25,Mevr. A. v.d. Star-Valberg
10,— Mevr. W. Stout 25,—; A. J. v. Velt-
hoven 10,Mevr. G. Vroomen 3,Mevr.
N. H. Wichers-Bleckmann 10,J. Willem-
sen-Sterckx 10,De Wit Winkler 6,50.
Totaal binnengekomen
in november 1983 f 853,25
27
