Lala Musch
Ben jij Indisch
y:\rrS-
(SLOT)
Eeuwige vriendschap
in Meester Cornelis
door J. Schlechter
Ik weet niet of hij anderen hierover
heeft verteld, In ieder geval, toen hij
bleef zitten klopte het niet met onze
lesprogramma's en Lala was verbitterd
dat ik niet meer in de gelegenheid was
met hem te zijn om zijn meisje te ont
moeten. Blijkbaar voelde hij zich niet
op zijn gemak als hij alleen dat prach
tige huis passeerde en dan op haar en
haar charmante glimlach wachtte. Het
was een vorm van apeliefde, maar het
bracht Lala tot pijnlijke beslissingen.
Op een dag dat ik weigerde met hem
op haar verjaardag te komen, was het
met onze vriendschap gedaan Dat
niet alleen: hij zou dat niet ongestraft
laten. Er ontwikkelde zich een vorm
van haat in de geest van mijn toen
beste vriend. Hij vermeed mij en zelfs
probeerde hij mijn vrienden tegen me
op te zetten, wat hem niet goed luk
te. Openlijk verklaarde hij mij de oor
log. Op het voetbalveld organiseerde
hij partijtjes, waarbij hij een plaats
vond tegenover mij, zodat hij kans
kreeg mij fysiek te kwetsen. Ik had dat
alles goed door en had echt pijn en
tegelijk medelijden met mijn oude
vriend van 15 jaar! Wij kwamen er
zelfs openlijk toe slaags te geraken,
erger kon het niet I Niemand was er
die hierin kon bemiddelen en vrede
kon brengen. De vriendschap was to
taal vernietigd. Wij leden er eigenlijk
beiden onder en wisten niet goed wat
te doen.
Ik ging mijn weg en hij vermeed mij.
Alleen langs allerlei achterdeurtjes
wisten we iets van eikaars activitei
ten.
De Grote vakantie brak aan en ik
kreeg van mijn Ma te horen dat ik bij
mijn oom J. op de onderneming bij Tji-
tjoeroeg een deel van mijn vakantie
kon doorbrengen. Wat een heerlijk
vooruitzicht.
Lala ging met de Padvinders van Geel
Wit kamperen, ergens in de bergen.
Ik zag de troep vertrekken van het
Manggaraistation, volgepakt en volge
laden. Een week later hoorde ik dat
er een ziekte was uitgebroken in het
Padvinderskamp en dat Lala één van
de slachtoffers was. Meer wist ik niet.
Mijn gedachten waren, of het zo moest,
bij hem toen ik mijn koffers pakte voor
mijn vakantie op de onderneming
boven Tjitjoeroeg. De volgende dag
was ik op de trein en spoedig was ik
bij neven en nichten op de onderne
ming, waar ik genoot van de vrijheid,
het fijne klimaat in de bergen, de rust.
En het onbezorgde leven lachte mij
toe. We visten, speelden, wandelden,
haalden kattekwaad uit, we gingen op
jacht, hielpen hier en daar en keken
overal rond. Het was één feest. Tot
opeens onrust, hevige onrust kwam in
mijn hart. Ik zocht naar redenen daar
voor. Ik pijnigde mijn ziel, wat kon het
zijn? Ik kon niets, maar dan ook niets
vinden, dat op gevaar duidde. Maar ik
was mijn blijdschap kwijt. Ik kon niet
eten, ik kon niet slapen. Die zelfde
avond kwam er bericht dat het mis
ging met mijn vriend Lala en volgens
beweren was hij aan sterven toe. Ook
werd mij gezegd dat Lala op zijn sterf
bed het goed wilde maken met me en
dat men mij had gezocht, maar het was
helaas te laatLala was heenge
gaan. Die nacht daar op de onderne
ming zal ik nooit meer vergeten. Ik
kon geen oog dicht doen. Ik wist niet
hoe te reageren. En er was niemand
met wie ik over een en ander praten
kon.
De volgende dagen op de onderne
ming waren even pijnlijk en verscheu
rend. Ik wou de vakantie afbreken,
maar ik kon dat besluit niet zo maar
nemen. Een week later, ziek van bin
nen, keerde ik huiswaarts. Terug naar
Meester Cornelis dat niet meer - nooit
meer - hetzelfde was en zou zijn. Ik
vernam van de schok die door de
jeugd ging bij het bericht van de dood
van Lala en van de Rouwmis en ten
slotte van de indrukwekkende begra
fenisstoet naar Menteng Pulau - de
nieuwe begraafplaats. Het was hard
om het aan te horen. Weinigen wisten
van onze vriendschap en wat er na
derhand gebeurd was. Ik betwijfel of
Charles' ouders op de hoogte waren
van al deze dingen en zo eindigt dit
verhaal dat zo maar begon, vol licht en
blijdschap: een talentvolle jeugd
Menigmaal heb ik Lala in mijn dromen
ontmoet en heb ik hem op mij af zien
komen om mijn hand van vriendschap
te drukken, om daarmee te kennen te
geven dat er n u vrede is tussen ons
beiden. Of het meisje van De la Parra
van Tjikini ooit te weten is gekomen
dat "haar vriendje van verre" was
heengegaan blijft een groot vraag
teken. Lala Musch, rust in vrede.
(advertentie)
Dit is een uitnodiging aan ieder
een die Indisch is en geboren na
1945. Misschien is er ook bij
jou behoefte om met andere In-
dischen te praten over wat het
voor jou betekent om tussen
twee culturen te leven. Om met
elkaar van gedachten te wisse
len over de waarden van de In
dische en Nederlandse cultuur
en wat dat met zich meebrengt.
De bedoeling is om bijvoorbeeld
één keer per maand als groep
bij elkaar te komen.
Heb je belangstelling, bel of
schrijf me dan.
YOLANDE WALESON
Springweg 80
3511VT Utrecht
Tel. 030-32 24 83
17
De padvindersgroep van de St. Jozefkerk in Mr. Cornelis omstreeks 1936.
Links Pater Vermeer.
