O Hoor, »ie, schrijf men ziet de meisjes zonder sluier (kerudung) lopen, en de jongens heb ben jeans aan Is dit een voorbeeld van gematigde modernisering, als "kolot" steekt daar tegen af een pondok in hartje Sura baya (Sawah Pulo), in 1930 opgericht, met ongeveer 250 alleen mannelijke santri's. Hier wordt krachtig de hand gehouden aan het oude systeem van alleen-agama onderwijs. En er heerst een harde discipline. Absentie op de periodieke gezamenlijke gebedstijden gedurende de dag wordt zwaar ge straft. Drie maal bolos, en de jongen wordt zonder pardon kaal geschoren Spartaanse opvoeding. Wat steekt er toch wel achter dit alles Het komt neer op een botsing tussen twee principieel verschillende levens stijlen, men zou kunnen zeggen tussen twee culturen, die men echter niet zonder meer mag vereenzelvigen met een "oost-west" tegenstelling. De traditionele pesantren gaf een 100% agama-opvoeding voor het leven, met de bedoeling, dat de jongeren zouden terugkeren in hun eigen desamilieu, eenvoudig en sober, om er als "zelf standige" d.w.z. als tani, hun eigen kost te verdienen, eventueel daarnaast ook hun desagenoten de Quran en de godsdienst te leren, ofwel - als ze zich daartoe geroepen gevoelden - op hun beurt een eigen pondok voor santri's te stichten. Een kiai van de pesantren in Surabaya merkt hierbij op: De godsdienst is de richtlijn voor het le ven. Alles is in handen van Allah, voorspoed en tegenspoed. We doen wat we kunnen, maar maken ons niet druk over de toekomst. Daarom moe ten we niets hebben van de scholen, die alleen "fabrieken van diploma's" zijn Daartegenover staat dan de "moderne tijd" met zijn honger naar steeds meer kennis, wetenschap, techniek, en naar goedbetaalde banen, die welvaart en luxe met zich brengen. De kiali's van de pesantren van Jom- bang trachten een goede middenweg te vinden. Ze zien in, dat ook de Is- lam-gemeenschap zich niet mag afslui ten voor kennis en onderwijs op niet- godsdienstig gebied als de hele maat schappij zozeer veranderd is. Daarom hebben ze die ook op hun pesantren toegelaten, waar nu en dan "gast- leraren" van buiten zelfs lessen geven over onderwerpen als: journalistiek, de manier om een klein bedrijf op te zetten, hoe discussies met vrucht te voeren en te leiden, en zo meer. En ze zien niet ongaarne, dat velen van hun leerlingen nu ambtenaar in staats dienst zijn geworden, dan wel in het Leger zijn aangenomen. Alles echter met mate, of zoals een kiai zegt: "We mogen de poorten niet zo wijd open stellen, dat het grondidee van een pon dok totaal verdwijnt". m p vertogen en vertellingen die hij tot de Mekkanen richtte en hij noemde ze Kur-an, d.w.z. reciet of oplezing. Ook noemde hij ze ajat, tekenen, omdat ze evenals de tekenen in de natuur een bewijs waren van Allah's wereldbe- stier. Aan het begrip "Schrift" ver bond Mohammed verder de mening dat zijn tekenen bestemd waren om te worden opgetekend; zo kwam hij ertoe zijn prediking te noemen "een Ara bische oplezing, waaraan geen twijfel is". In de Koran zijn onder meer de 5 zui len van de Islam opgenomen, te weten de geloofsbelijdenis, de dagelijkse godsdienstoefeningen (Salat), de ver plichte aalmoezen (zakat), het vasten in de maand Ramadhan en de bede vaart naar Mekka (hadj). Het Moham medaanse leerstelsel omvat drie on derdelen: de plichtenleer of wet (fikh), de geloofsleer (oesoel al-din) en de mystiek. De plichtenleer of wet omvat dat deel van de Koran en van de overleverin gen dat het leven van de gelovigen regelt in al zijn onderdelen, zoals het familie-, straf- en handelsrecht, de heilige oorlog, geloften, kleding enz. De geloofsleer behandelt het Geloof aan God en de dag des oordeels. Oorspronkelijk was in de Islam geen plaats voor mystiek. Door de invloed van niet-Arabische bekeerlingen echter deden op den duur mystieke elementen toch hun intrede. In Indië is de Islam omstreeks 1200 door kooplieden verspreid. Omstreeks 1300 had de Islam reeds vaste voet aan de Noord-Oostkust van Sumatra en Java. De Arabieren die later in de archipel kwamen, vonden er een wel voorbereid terrein. R.B. Parel Geniet u ook zo van de televisieserie "De parel in de kroon", alweer een staaltje van uitmuntend Engels drama. Alleen voor een ding houd ik mijn hart vast, hoewel ik zeker weet dat het toch gaat gebeuren. Dat een of andere Hol landse regisseur op het "idee" komt om eenzelfde serie te maken die zich afspeelt in Indië. Laat het ons gegeven zijn dat er liever 10 vervolgseries van Willem van Oranje worden gemaakt, want ook dan weet men niet wat men maakt, maar men beperkt zich dan ten minste binnen de grenzen van het westen. j_ JETTEN Carla en haar vogels "Alweer een vogel aan de deur", heet het boek van Carla Holzenspies (In dische dame) dat over haar werk, haar grote liefde voor vogels gaat. Ze heeft een vogelhospitaal waar ze elke vogel die haar gebracht wordt (of die ze vindt) en haar zorg nodig heeft, be handelt. Ze is stapel gek op vogels, weet wer kelijk alles over elke soort en schreef daarover met veel humor en liefde. Verbazend aardig boek, ik raad het u enthousiast aan. Kreeg het van Ed llcken die bij mevr. Holzenspies in Bussum woont. L.D. Amis mata De fijn gewreven bladeren van Amis mata (Ficus Ribes) op buik of lendenen insmeren, brengt verlichting in geval van koliek en buikloop. DE EEN ZIJN DOOD IS DE ANDER ZIJN WINST Vara's Sonja dacht weer eens een pri meur te hebben door een gesprek te voeren met N.S.-machinisten die tijdens hun werk geconfronteerd zijn geweest met zelfmoorden. Blijkbaar hebben zij een zgn. witboek samengesteld waarin de begeleiding van de N.S. wordt ge hekeld, gewezen wordt op verzwaren de werkomstandigheden voor machi nisten en gepleit wordt voor vervroeg de uittreed-mogelijkheden. De bedoe ling van Sonja was uiteraard om de in gebreke blijvende begeleiding van de N.S. breed uit te meten en ook wilde ze graag horen wat een machinist nu precies voelt als hij iemand heeft over reden, "want dat moet toch vreselijk zijn. Ja." Echter, deze opzet ging de mist in omdat ook een echtgenote van een machinist was uitgenodigd die meteen DE oplossing voor alle problemen aan droeg: meer geld. Voor de machinisten natuurlijk (en dus voor hun vrouwen want die krijgen 's avonds toch maar die lijkbleke gezichten thuis en dat is geen lolletje). Deze vrouw heeft mijn hart gestolen en ik steun haar vol komen. Niet moeilijk doen, alsjeblieft geen vermindering van zelfmoorden want anders schrikken de mannen niet meer en dan zouden de verzwarende omstandigheden vervallen. Gewoon meer geld. Ze verdienen nu zo'n 2400,netto en dat is toch niets als je bedenkt dat enkele honderden per jaar een trein gebruiken om dood te gaan. En dan het ingrijpen in de CAO's en de onderbetaling van onregelmatige diensten. Goed, dat heeft niet direkt met die zelfmoorden te maken, maar als je toch bezig bentHeerlijke mentaliteit. R.B. 18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 18