BIJ DE VOORPLAAT LIEVE PRINSES JULIANA Op uw verjaardag hebben wij de vlag uitgestoken en omdat wij U niet zelf konden feliciteren heeft mijn oma een bos oranje bloemen boven aan de vlag- gestok gebonden. Dat was ook omdat U nu 75 jaar geworden bent en dat is een heel mooie leeftijd, zegt mijn mama. Ik zou U best zelf bloemen hebben wil len geven en een hand, net als mijn mama. Dat is mijn mama op de voor plaat en die foto is al zesentwintig jaar oud en mijn mama was toen 4 jaar. Ze heet Vivian en in de krant stond: Vivian biedt vorstin bloemen aan. Vorstin be tekent koningin want toen was U nog onze koningin. Er was een groot feest in het Tropen museum in Amsterdam en mijn opa Tjaiie had het georganiseerd. Een hele boel mensen deden mee, ze maakten muziek, zongen, dansten en deden stukjes waar iedereen om moest la chen. ledereen die kwam kijken en luis teren moest betalen en dat geld was allemaal voor de mensen die net uit Indië kwamen, "gerepatrieerdenzorg" heette dat. Ook mijnheer Belloni en mijnheer Breton de Nijs en mijnheer Fabricius en Jos Snijders en mevrouw Brückel-Beiten en nog een heleboel anderen deden mee en U was speciaal uitgenodigd. In de pauze werd iedereen aan U voorgesteld en toen mocht mijn mama U een bos bloemen geven. Ze durfde ineens niet, maar gelukkig stond haar broer Lucian in de buurt, die gaf haar een flinke duw en toen zei mijn mama vlug: "Alstublieft mevrouw!" En U lachte tegen haar en zei: "Dank je wel, wat een mooie bloemen. Hoe heet je?" En toen zei mijn mama niets en Lucian zei voor haar: "Ze heet Vivian I" Ik heet May, ik ben nu 4 jaar, net zo oud als mijn mama op de voorplaat. Nu is mijn mama al heel groot zoals U ziet, maar ze lijkt toch nog wel een beetje op het meisje van de voorplaat, alleen kijkt ze nu naar beneden en vroeger naar boven. Haar haar is een stuk langer geworden en er zit geen strik meer in. Haar schoenen zijn ook zwart, maar het zijn wel andere. Oma zei: we zullen die oude foto deze keer maar op de voorplaat zetten om dat Prinses Juliana 75 jaar is geworden en we haar willen laten zien dat we nog altijd erg trots zijn dat ze eens, lang geleden met de Indische mensen heeft gepraat en naar ons heeft willen kijken. Ze bleef nog een hele poos naar het cabaret kijken en ze heeft erg veel gelachen. Tegen opa Tjaiie zei ze, dat ze erg genoten had en dat ze hoop te dat alle Indische mensen in Neder land zich thuis zouden voelen en nog vaak plezier zouden maken net als op die avond. Nou, daar heeft opa Tjaiie wel zijn best voor gedaan. Maar nu is hij er niet meer. Alle mensen worden ouder en kleine kinderen worden groter. Daar om zet mijn oma deze foto's maar in dit blad, dan kun je het zelf zien, zei ze. Over 25 jaar krijg ik misschien ook bloemen van een klein meisje. Dan kan ik haar vertellen dat ik op één blad met een echte prinses heb gestaan. Prinses Juliana op de voorkant en ik op de achterkant. Dag lieve Prinses, tot een andere keer MAY IN DIT BLAD BIJDRAGEN VAN Dr. J. J. C. H. v. Waardenburg Victoria Kaulbach R. F. von Stietz Jan Blokker M. Ferouge Mr. M. J. A. S. Gerke Poirrié Greet Gaudreau J. Jetten H. J. Legemaate Jetty Beer Hilda Makadoero-Loth A. M. M. Gabriëlse-v. Rijn Lies Kruysdijk-Boon L. T. Walboom Lies Jonathans 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 2