Jongeren in Paradiso
ofwel
een bijeenkomst van pubers
Forum-discussie over de tweede generatie Indo's. Paradiso, 6 mei 1984
Om meningen en argumenten gewicht te geven (hetgeen nodig is wanneer me
ningen en argumenten nergens op slaan) placht menigeen te gaan schreeuwen.
Als hij of zij dan ook nog voor een microfoon staat, dan krijg je pijn aan de oren,
vandaar dat ik op zondag 6 mei jl. regelmatig mijn neus dicht kneep en harts
tochtelijk moest blazen om de verschillende aanslagen op mijn trommelvliezen
af te slaan. Op die bewuste zondag was door enige Amsterdamse Indo's een
Indische jongerendag georganiseerd in Paradiso. Ook hen was gebleken dat er
het een en ander gaande is onder de tweede generatie en het leek zinvol om de
verschillende geledingen aan het woord te laten opdat er een inventarisatie ge
maakt kon worden van verschillende stromingen.
Op zich een goed initiatief want praten
kan nooit kwaad en wie weet wat er
allemaal zou blijken. Een beetje arro
gant was wel de verklaring dat het nu
dan de eerste keer was dat een der
gelijke praatdag werd gehouden, maar
laat ons dat toeschrijven aan een stuk
jeugdige overmoed en onwetendheid.
Maar wat heet jeugdig? De aanwezigen
waren gemiddeld 30 jaar en enig benul
van zaken zou hen dan toch toege
schreven mogen worden. Deze ver
wachting kwam echter niet uit en daar
voor zijn verschillende mogelijke oor
zaken aan te wijzen. De sfeer van
Paradiso is negatief, naar sprekers
werd niet geluisterd want men praatte
onderling gewoon door, de honger was
blijkbaar groot, want het sissende olie
geluid uit de eetstand was dominant
en de al dan niet ingehuurde agitators
deden op het podium en in de zaal hun
heilzame werk.
Verder bleek overduidelijk in welke
(linkse) richting de organisatoren de
dag wilden duwen en toen de hoog
geleerde heer prof. Utrecht zijn badi
nerende betoog afsloot met de kreet
dat Moesson "een koloniale beweging
was" (waarna daverend applaus) werd
definitief duidelijk dat we in het hol
van de overigens tandeloze leeuw te
recht waren gekomen en alleen daarom
konden we al niet opgevreten worden.
De meeste in Paradiso aanwezige
jongeren waren bepaald niet beladen
met kennis. Eigenlijk waren ze rond
uit stom. Stom, belachelijk, een aan
fluiting, maar niettemin een potentieel
gif voor de Nederlandse samenleving,
en voor de pogingen om iets te be
houden van wat wel eens de Indische
cultuur en identiteit wordt genoemd.
Kijk, óf een tandeloze leeuw óf gif.
Beide. Van een leeuw schrik je en de
meesten lopen weg en laten zich niet
meer zien omdat ze denken dat er
overal leeuwen zitten en dat zij zelf
maar een dom schaapje zijn. Alleen
als je dichterbij komt zie je die inge
vallen bek.
Het was met name politiek (of wat
daarvoor door moest gaan) wat in
Paradiso de klok sloeg.
"Pas wanneer jullie je politiek organi
seren kan en ik wil ik wat voor jullie
doen", zei prof. Utrecht, van wie het
Indonesische paspoort door president
Suharto is afgenomen. Welke politieke
doeleinden dan wel nagestreefd moes
ten worden, liet hij in het midden. "We
moeten solidair zijn met alle minder
heden, daarvoor zijn we Indisch" stel
de Peter Yaya, lid van de Krakers
beweging.
"We moeten oppassen dat ons niet
hetzelfde gebeurt als met de Joden",
gilde een vragenstelster en een Neder
landse jongen die trachtte deze op
merking tot redelijke proporties terug
te brengen werd bijna gevierendeeld
door aanwezigen die zo pleitten voor
vrede en solidariteit. Een echte In-
HET VRIJE WOORD
Jongzijn is ook niet alles, dat heeft Ralph
Boekholt op het hiernaast beschreven
Paradijselijke gebeuren moeten ervaren.
Het lot zal hem helaas nog vaker aan
wijzen om dergelijke discussies bij te
wonen. Het moet afschuwelijk zijn als je,
met normaal verstand begiftigd en be
hoorlijk opgevoed, je naar zo'n praat
praat-praatdag moet bijwonen. Je moet
je laten beledigen, moet aanhoren hoe
op Moesson wordt gescholden zonder
dat de schreeuwers het blad maar ooit
gelezen hebben, laat staan begrijpen. Dat
met het schelden op Moesson ook 8000
abonnees en nog veel meer lezers wor
den gekwetst is zeker de bedoeling van
de jongelui. Ik betreur het ten zeerste
dat nevenstaande kolommen opgeofferd
moesten worden aan dit verslag van een
bewonderenswaardig beheerste Ralph
Boekholt. Het hoort toch bij zijn oplei
ding als redacteur in een land van het
vrije woord. p
dische dag dus. Verder was daar on
der meer nog een aardige meneer die
zei dat Indo's de meest intolerante
groep was, want "als hij als homofiele
Joodse Indo zijnde zijn vriend op de
Pasar Malam een kus zou geven zou hij
zeker in elkaar geslagen worden", en
verder had hij er moeite mee om met
ondergetekende aan één (forum)tafel
te zitten want ook homofiele Joodse
Indo's hebben hun voorkeur Dezelfde
meneer stelde ook dat Indo's in Ne
derland hun familie in Indonesië ook
financieel laten verrekken en toen hem
op enkele weldegelijk bestaande fond
sen werd gewezen, gaf hij niet toe dat
hij niet wist waar hij het over had,
maar zei dat die gelden alleen genoeg
waren voor geitewollen sokken (die
ze daar overigens niet dragen, R.B.).
Ach, er werd nog veel meer gezegd
en geschreeuwd. Yvette Lawson bij
voorbeeld, een van de organisatoren,
bracht in het midden dat Moesson
voor jongeren onleesbaar was, omdat
het vol petjo en bahasa Indonesia was
en velen leden pijn, zoveel pijn omdat
hun Turkse broeders op straat worden
uitgescholden. Maar die pijn werkte
blijkbaar ook de lachspieren want ze
8
