I
Amsterdam. De gediplomeerden ont
vingen het bewijs dat zij met goed ge
volg de cursus "veilig werken met
springstoffen" hadden gevolgd en dat
zij deskundig waren op het gebied van
explosieven en dat zij in staat waren
schoorstenen en hoge bouwweken met
de grond gelijk te maken, zonder dat
er gevaar voor de omgeving ontstaat.
Ook deze cursus was voor een be
langrijk deel het werk van Boy de
Raadt. Hij initieerde, stelde de stof
samen, coördineerde en zijn vrouw
Minnie tikte de cursus uit, voerde de
administratie en dacht met hem mee.
Zijn kennis is dan ook haar kennis en
op conferenties en tijdens het sprin
gen ontbreekt zij nooit.
Conferenties. Jaarlijks worden er voor
al in het buitenland verschillende ge
houden. Springstofdeskundigen wisse
len dan ervaringen uit en vertellen er
over de nieuwste methoden. Daar is
bijvoorbeeld het Amerikaanse Institute
of Explosives Engineers waar Boy lid
van is en dat hem in maart jl. onder
scheidde met niets minder dan de
Nobel Award. Enkele jaren geleden
ontving hij al het Kruis van verdienste
van het Oostenrijkse Sprengverband.
Dat was met name omdat hij een nieu
we dimensie had toegevoegd aan het
vreedzaam gebruik van explosieven.
Met een bepaalde techniek had Boy
namelijk in Purmerend het blad van
een viaduct "even" opgeblazen zonder
ook maar de minste beschadiging aan
de 10 pijlers toe te brengen.
"Slurryman" is naast springmeester
honoris causa en supersloper nog een
eretitel voor die jongen uit Soerabaia.
Slurry is een "grijze leverworst" van
een chemische samenstelling waarin
geen explosieve stoffen zitten, maar
waarmee een detonatie kan worden
opgewekt door een inleidende deto
natie en een vlam (vraag me niet
wat het allemaal betekent, ik schrijf
alleen). Boy introduceerde de slurry
als springstof voor bouwwerken. In
tegenstelling tot dynamiet is slurry
veiliger en veroorzaakt geen hoofd
pijn bij hen die ermee moeten wer
ken.
Boy en Minnie vertellen nog veel over
hun werk: de verschillende technieken,
toepassingen, het publiek, de stress
en de voldoening die wordt ervaren als
alles gaat zoals was berekend. De
laatste "grapjes" van het echtpaar
waren de Chileense Paaseilanden in
de Grote Oceaan en de Grote Markt
straat in Den Haag. Bij de eerste moest
een schip tot zinken worden gebracht.
Vanuit de Kraaienlaan werd deze tele
fonisch geleid. In het Haagse centrum
moest de Haagse Courant neer, bij
voorkeur zonder beschadiging van
ondergrondse en bovengrondse lei
dingen en omliggende percelen. Gelukt.
Laatste vraag: wat doen jullie tijdens
vakanties? "Cursus geven in het bui
tenland of springen natuurlijk".
R.B.
Gebouw Haagse Courant in 4 seconden neer.
15
