ZOMER-EDITIE MOESSON
KENNEN WIJ DE VOETBALCLUBS IN INDIË NOG
UIT DE JAREN 1925?
LEZERS ATTENTIE
Het elftal van T.H.O.R. (Soerabaia) in 1929. Op de achterste rij v.l.n.r.: Boyer, Nijssen,
v.d. Kasteele, Bennie Keasberry, Hans Greve, Voorste rij v.l.n.r.: Louis Alexander,
Jan Meyers, Piet Keasberry, Tjoh Feuerberg.
Batavia:
"B.V.C.": "Bataviasche Voetbal Club'",
oudste club van Indië, zoals de "Kon.
H.F.C." (Haarlem) in Holland. Speelde
op Koningsplein. Oprichter "B.V.C":
Paatje Versteegh; overl. 1964.
"V.I.O.S.": "Voorwaarts Is Ons Stre
ven". Veld achter Laan Raden Saleh,
bij Alataslaan.
"Hercules": speelde hetzij in "Planten
en Dierentuin", veld bij de Tjiliwoeng,
óf in "Deca Park".
"Oliveo": Onze Leus Is Voorwaarts En
Overwinnen". Speelde, meen ik, in
"Planten- en Dierentuin" óf in "Deca
Park".
- Sparta": militaire club; oefende veel
op Waterlooplein; vlakbij lag het 10e
Bat. Inf.
"Jong Ambon": veel leden waren Am-
bonnese beroepsmilitairen.
"S.V.B.B.": Sportver. Dept. Binnenl.
Bestuur"
"U.M.S.": "Union makes strong". Chin,
voetbalclub uit de Benedenstad
Soerabaia:
"Thor" en "H.B.S."
Bep Bakhuijs heeft in zijn Indische tijd
nog voor één van deze clubs gespeeld.
Bandoeng en Tjimahi:
"Sparta" en "Velocitas", beide met
een overwegend militair karakter.
"Sidolig": Sport In De Open Lucht Is
Gezond.
"Tjitjendo": Géén naam van een kali,
maar een afkorting van de wonderlijke
clubnaam: "Train Je In Trappen, Jon
gens, En Naderhand Duizend Overwin
ningen".
Hoe verzint een mens het
Bovenstaand lijstje is vanzelfsprekend
bij lange na niet compleet. In andere
garnizoensplaatsen (Buitenzorg, Mr.
Cornelis, Malang, Magelang) - ook bui
ten Java - en in grote steden (Cheri-
bon, Semarang, Solo, Djocja, Madioen,
enz.), zomede elders buiten Java, zul
len ongetwijfeld in de jaren 1925, voet
balclubs hebben bestaan. Misschien
kunnen Moesson-lezers het lijstje aan
vullen, cq. verbeteren. Dit is een eer
ste begin.
Mr. M. J. A. S. GERKE
DJEROEK NIPIS
BRAND
Daar onze ouders in Batoeraden waren
gaan wonen (een plaatsje op de hel
ling van de Goenoeng Selamat) en wij
nog leerplichtig waren, gingen wij in
het St. Vincentius Internaat, in Meester
Cornelis te Batavia.
Er was geen school in de omgeving,
daar moest men 17 km bergafwaarts
voor naar Poerwokerto. Te voet drie
uurtjes lopen, want er was geen ver
voer. Het internaat had een ruim gras
veld dat goed onderhouden werd, waar
een paar honderd meisjes op konden
ravotten.
Op een dag, we waren met ons drie
tjes, ontdekten we sproeten op ons
gezicht en bultjes op de kin. Sproeten
en bultenvreselijk
Ik herinnerde me ineens dat djeroek
nipis heel goed was tegen uitslag. Dat
hoorde ik toevallig de ouderen thuis
vertellen tijdens een theevisite. Als
kind werd ik zoals altijd de kamer uit
gestuurd als we visite hadden. Ik ben
er eigenlijk nooit achtergekomen of het
een grapje was. Toevallig stond er een
djeroek nipis-boom waar we niet moch
ten komen. Een non liep heen en weer
om op al die kinderen te letten. Niet
te lang gewacht Zodra die non van
ons af liep rende ik naar die boom en
plukte de zo begeerde djeroeks. We
sneden de djeroeks door en wreven
onze gezichten er flink mee in. We
waren ondertussen met ons zessen.
Maar, o wee I Onze gezichten be
gonnen te gloeien en 's nachts konden
we niet slapen van de pijn. Als we nou
thuis waren geweest, konden we onze
gezichten flink afspoelen en invetten
of zo. We konden op dat moment niet
vertellen wat we hadden uitgespookt.
De nonnen schrokken wel hevig toen
ze de volgende dag onze opgezwollen,
roodgloeiende gezichten zagen. We
biechtten op wat er was gebeurd. We
mochten onze zakdoeken nat houden
om onze gloeiende gezichten te bet
ten. Voor straf moesten we iedere dag
voor de klas te kijk staan.
Eindelijk was het zover dat onze huid
donker gekleurd was en barstjes ver
toonde. Het was dus goed verbrand
geweest door die djeroek nipis. Ik wou
er zo gauw mogelijk van af en trok de
vellen die in reepjes over mijn gezicht
loslieten weg, wat hier en daar pijnlijke
plekjes veroorzaakte. Het moet wel een
belachelijke vertoning geweest zijn,
de andere meisjes lachten zich slap.
Sproeten heb ik gehouden, zo nu en
dan een bult op mijn kin, maar djeroek
nipis doe ik alleen in de sambel.
F. VAN HOUTEN-SCHIPPER
Amis mata
De fijn gewreven bladeren van Amis
mata (Ficus Ribes) op buik of lendenen
insmeren, brengt verlichting in geval
van koliek en buikloop.
Ook dit jaar komt Moesson i.v.m. de vakanties uit in zg. 'Zomer-edities'.
De nummers van 15 juni - 15 juli - 15 augustus zijn DUBBELNUMMERS.
Op 1 JULI - 1 AUGUSTUS verschijnt Moesson dus NIET I
29