poirrié INDIE VERLOREN RAMPSPOED GEBOREN (Vervolg: "Sosro Kartono") recht, eenvoudig, zoals een man be taamt. Ze waren vertrouwelijk en har telijk in de omgang als oude kennis sen. Nu heeft hij een groot huis aan de kant van de weg, waarin hij allerlei eetwaren verkoopt: Nasi, warme dran ken e.d. Hij heeft veel sapi's. In zijn huis zijn er ook Javanen, die hij aan werk geholpen heeft of die hij eten geeft. Zoals ik al zei is hij oprecht, eenvoudig, mannelijk en goedhartig, een vermaard jager. Bij wijze van tijd verdrijf jaagt hij op olifanten, neus hoorns en tijgers. De hoeloebalangs zijn (nergens) bang voor. Toen ik hem bezocht, had hij net een koningstijger gevangen in een valkuil. Als iemand een levende tijger wil hebben, is Da- toek Radja Soetan zijn man. Hij heeft 6 ijzeren kooien om bestelde tijgers in te verzenden. Er zijn al door Amerika nen bestellingen gedaan en vervolgens hebben ze tijgers van hem gekocht. Hij dankt zijn roem aan 't feit, dat hij al meer dan 200 tijgers heeft gedood, niet meegerekend de tijgers die hij in een valkuil gevangen heeft. Het deed mij genoegen kennis te hebben kun nen maken met Datoek Radja Soetan in Blang Rakal. De Atjehers bewerken hun sawahs zo als de Javanen, dus anders dan de mensen van Langkat in Deli. De vrou wen hebben zwarte broeken aan; hun lichaam is alleen bedekt met een slen dang. Soms hebben ze een broek en een sarong aan. Veel vrouwen hebben een parang (kapmes) bij zich, evenals de mannen. Mannen en vrouwen kau wen sirih. Alle huizen staan op palen Er zijn hier veel arme mensen. Zielig. In Atjeh houden veel mensen sapi's er zijn er die honderden sapi's heb ben, die ze verkopen in Medan en andere steden. Overal liepen er veel sapi's rond of ze lagen te rusten op de weg, waardoor de auto maar lang zaam vooruitkwam. Karbouwen komen hier maar weinig voor. Paarden zijn er alleen in de steden, om delemans te trekken. B(urgerlijke) O(penbare) W(erken) heeft hier grote bruggen gebouwd. Mooi om te zien. De leerkrachten op Nederlandse scho len wilden geen Nederlands spreken met hun collega's, met hun eigen bang- sa, met hun gasten, behalve dan met Nederlanders. Soms spreken ze met Nederlanders ook Maleis. Alleen Teu- koe Tajib, de Radja van Perlak, sprak Nederlands met mij. In Koeta Radja bezocht ik de begraaf plaats van de Sultans van Atjeh. Blijk baar onderhoudt het gouvernement te genwoordig deze graven. De grote moskee in Koeta Radja is ook een geschenk van het gouvernement. In Blang Mai, ressorterend onder Ge- doeng, 20 km van Lho Seumawei, be zocht ik het graf van de eerste Sultan van Pasei, d.i. de eerste Sultan van Atjeh. Hij heette Sultan Samoedra. Volgens de wetenschappers is dit graf al 700 jaar oud. Dit oude graf ziet er erg mooi uit: Wit marmer met een Arabisch opschrift erin gegraveerd, kleine fijne letters. Het graveersel was verbazend goed en fijn uitgevoerd. Als het regent, komen er uit de grond links en rechts van het graf vaak gouden munten. Jammer dat niemand tot taak heeft om de graven van de voorouders van de Atjehse vorsten te onderhou den en in ere te houden. Dat viel me hard tegen. Dit is 't verhaal van mijn reis. Toen ik in Atjeh was, had ik geen gelegenheid te schrijven. Als deze brief te lang is of als er minder gelukkig gekozen be woordingen in zijn, wil dat dan excu seren. Ik voel me nogal vermoeid. In plaats van te rusten en niets te doen, is 't veel beter jullie te schrijven. Al is 't maar "omong kosong", toch kan het beschouwd worden als een bewijs, dat ik aan jullie denk en ter vervanging van een praatje, mondeling, met mij. Ik laat het aan jullie oordeel over of wat ik schreef niet te lang en goed genoeg is. Mijn bedoeling is goed. Ik hoop, dat jullie mijn brief met genoegen ontvangen. Zo God wil, kom ik de 20e november terug. Ik verlang er al weer naar de (melodie) oeler kambang te horen en te genieten van gerechten als lodeh (gekruide groen- tenmoes) en lawoeh gimbal en tempe batjeman, waarmee ik straks een pe riode van vasten wil verbreken in (mijn huis, genaamd) Dar-oes-salam (in Ban doeng), samen met mijn geliefde broe ders. Ik hoop dat vergiffenis en zegen steeds meer ten deel valt aan mij, die buiten zijn eigen plaats vertoeft. (w.g.) Djoko Pring Naschrift van de vertaler: Over mijn vertaling uit het Javaans en het Indonesisch (van zijn vrienden) nog dit. Ik heb tussen 1935 en 1938 3 jaar Javaans gevolgd in Utrecht bij Dr. Prijohoetomo. Voor Javaans en Indo nesisch heb ik blijkbaar een fotogra fisch geheugen, vandaar dat ik vrijwel deze gehele brief in Sosro's kriebel schrift heb kunnen ontcijferen. De an dere brieven uitgeven in één bandje met deze, lijkt althans voorlopig on mogelijk. In Leiden gaf men mij te ver staan, dat dat dan zou moeten ge beuren "in ruimer kader", dus in het kader van de doekoen-cultuur. Ken nissen in Den Haag en Amsterdam be schouwen Sosro als een "super-doe koen". Wanneer het lukt literatuur over doekoens te vinden, zowel anthropo- logische als andere, is misschien een nadere studie van het verschijnsel "Sosro Kartono" mogelijk. Wie van de lezers helpt mij Tenslotte attendeer ik belangstellende lezers erop dat Sosro Kartono - wiens promotie tot doctor onmogelijk werd gemaakt door Snouck Hurgronje - is overleden in Bandung op 8 febr. 1952 op 75-jarige leeftijd en werd begraven op de begraafplaats (makam) Sedo- mukti (Kudus) in Midden-Java. Drs. H. D. VAN PERNIS INTERNATIONALE MINERALENBEURS Op zaterdag 29 en zondag 30 septem ber a.s. van 10.00-17.00 uur organi seert de Nederlandse Lapidaristen Club (NLC) wederom een grote inter nationale mineralenbeurs in het Con gres-gebouw te Den Haag. De toegangsprijs bedraagt 3,50 p.p. (leden, kinderen t/m 12 jr. en 65 -ers f2,-). Geboden wordt: Expositie en verkoop van edelstenen, mineralen, kristallen, zelfgemaakte sie raden, fossielen, schelpen en litera tuur. Speciale tentoonstelling in de Swee- linckzaal gewijd aan de keizerin der stenen: de diamant. Determineerstand voor kosteloos de termineren door gediplomeerde des kundigen. Slijpdemonstraties. Diverse machines voor de verwerking van ruw mineraal tot flonkerend kleinood. Bovendien een aantrekkelijke gratis loterij op nummer van de toegangs kaart. Het moeizame afscheid van Indië van Van Mook, Stikker en Sas sen - door Dr. P. F. Maas Een historisch relaas van een bewogen episode (okt. 1948 - febr. 1949) uit de Indonesische kwestie. Prijs f 32,90, porto 4,25 BOEKHANDEL MOESSON Opa is alvast wat Rode-Kruispakketten aan 't inslaan. 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 29