Denk aan uw landgenoten
in Indonesië voor wie het
leven een grote zorg is.
Stichting HALIN
GIRO 308
enkele Nederlanders. Vanuit dit kamp
worden de kleinere kampen bevoor
raad, waarin een Nederlander en ar
beiders wonen die in de omgeving
werken. Het basiskamp wordt per heli
copter bevoorraad. Alle kampen heb
ben gelukkig tweemaal per dag radio
contact met het kantoor te Merauke.
Als er wat is, dan kan direkt worden
ingegrepen.
Bij de Nederlandse gezinnen is het
huisraad allemaal hetzelfde. Alles is
aangevoerd uit Jakarta. De post geeft
hier wel eens problemen. Het is niet
ondenkbaar dat die problemen hun
oorzaak vinden in de kritische opmer
kingen over Irian Jaya die van tijd tot
tijd door de Nederlandse regering wor
den gemaakt. Post vertraging is dan
een leuk plaagmiddel.
HERTHA VAN JAARSVELD
GEZELLIGE INDISCHE AVOND
Liefhebbers van krontjongmuziek
en evergreens kunnen op zater
dag 27 oktober a.s. vanaf 19.30
uur hun hart ophalen. Dan na
melijk vindt in zaal 5 van Hotel
De Gouden Wieken, Scheve-
ningseweg 237 te Den Haag een
gezellige Indische avond plaats.
De ensembles "Krontjong Sere
nades" en "Lief Indië" verzor
gen de muziek, er worden ver
schillende dansuitvoeringen ge
bracht en verder zal er een
Indische modeshow worden ge
presenteerd. Natuurlijk zullen op
deze avond de Indische lekker
nijen niet ontbreken.
De toegangsprijs bedraagt
f 12,50. Kaarten zijn verkrijgbaar
aan de zaal en bij Toko Moes
son. De opbrengst van de avond
is bestemd voor de Stichting
HALIN.
Vanaf Den Haag Centraal is
Hotel De Gouden Wieken te
bereiken met tramlijn 7 en vanaf
Hollands Spoor met bus 23 of
tramlijn 8.
STICHTING
HULP
AAN
LANDGENOTEN
INDONESIË
Nassau Zuilensteinstraat 9,
2596 CA DEN HAAG
Tel. 070-24 54 67
(Vervolg: "Brieven over" van pagina 7)
LILI KRAUS
EN SIMON GOLDBERG
Al jong internationaal bekend als pia
niste begon Lili Kraus haar eerste
wereldtournee samen met haar man,
zoontje en dochtertje en haar duo
partner de violist Simon Goldberg. Zij
allen strandden in Indië, door de Ja
panse invasie. Het hele gezin plus
Goldberg is er levend van af gekomen.
Lili Kraus nu bijna 80, woont al jaren,
evenals Goldberg in Amerika.
Zij heeft overal in de wereld gecon
certeerd en ook platen gemaakt. In
welk(e) kamp(en) zij gezeten heeft is
mij niet bekend. Wel staat er een teke
ning met vrouwen luisterend naar het
Lili Kraus en Simon Goldberg tijdens een
repetitie in het Congresgebouw in Den
Haag, 1975.
Lili Kraus en Frans Schreuder in het Oost-
duinpark in Den Haag, 1975.
spel van haar met Goldberg in het
kamp Tangerang in het boek "De Ja
panse burgerkampen" door Dr. van de
Velden. Ik hoorde haar voor het eerst
als jongen van 12 of 13 jaar in kamp
Tjideng, Batavia.
Na de oorlog toen Lili Kraus ook in
Nederland optrad - in 1975 voor het
laatst - heb ik haar carrière gevolgd en
haar regelmatig ontmoet. Ik correspon
deer met haar (waarbij we soms ook
nog Maleise woorden gebruiken I). In
1974 schreef ik een stukje over haar
in dit blad (toen nog Tong-Tong). Er
was een aardige foto bij van het hele
gezin op Bali.
FRANS SCHREUDER
(Vervolg: "Brieven over" Paradiso van p. 7)
gelijk op te vallen. De oudere genera
tie prentte ons in dat we gelijk moes
ten zijn aan Nederlanders. Daarmee
werd ons echter ook geleerd ons te
schamen voor ons Indisch-zijn, dit te
verbergen en te ontkennen. In de om
gang met Nederlanders worden we nu
juist vaak wèl aangesproken op ons
'anderszijn': pinda's, zwartjes, ver
baasde reacties dat we zo voortreffe
lijk Nederlands spreken, enz. De hier
uit voortvloeiende verwarring over wie
we dan eigenlijk zijn bleken vele jon
geren op deze dag te herkennen. Im
mers ook al spreken we nog zo netjes
Nederlands en zien we er Nederlands
uit, we zijn Indische jongeren en blij
ven 'zwart'. Waar het om gaat is, dat
we juist In ons anders-zijn gelijkwaar
dig gezien dienen te worden.
Zelf hebben we stukje bij beetje ge
leerd de vroegere en huidige misver
standen in de contacten met Neder
landers in dit licht te zien. Het is goed
te wéten hoe en waardoor deze mis
verstanden ontstaan. Daardoor wordt
het ook mogelijk om de positieve kan
ten te zien van ons Indisch-zijn.
Op de dag in Paradiso hoorden we
veel wat aansloot bij datgene waar we
zelf nu steeds meer achterkomen en
wat we sterk willen ondersteunen:
door onze eigen achtergrond en ge
schiedenis serieus te nemen, kunnen
we onszelf en onze ouders beter be
grijpen en kunnen we solidariteit ont
wikkelen met andere groepen die ach
tergesteld worden. Samen staan we
sterker I Dit met name vinden we het
belang van de Indische jongerendag.
Daarnaast was het een verademing om
in een groep te verkeren waar je een
bepaalde manier van doen en zeggen
herkent, snel begrijpt en begrepen kan
worden. Misschien is dit gevoel te ver
gelijken met de sfeer van de kumpu-
lans en reünies van de oudere genera
tie.
Helaas heeft Boekholt deze dag anders
beleefd en heeft hij daar op een zeer
onwaardige manier verslag van ge
daan.
SIMON DEKKER
CAROLA EIJSENRING
WIJZIGING LOGEERADRES
Bij mevr. Pinateh-Begler, jl. Irian Ba-
rat 25 (voorheen Brantasstr.) Sura
baya, ruime 2-pers. kamers, met/zon
der a.c., desgewenst vol pens. Koele
oud Ind. woning. Nederlands gespr.
tel. 43560 (Surabaya).
11
