ORIENT TRAVEL B.V. Uit de oude voetbaldoos Deze regels zijn bestemd voor hen, die net als schrijver dezes, verknochte lief hebbers waren van het bruine monster. Ik had een speciale binding met het Indische voetbal, omdat wijlen mijn vader één van de oprichters is geweest van dat gebeuren, dat tot het aanbreken van de oorlog bekend is gebleven als de "stedenwedstrijden". Een treffen tussen de teams van Soerabaia en Batavia was voor ons even enerverend als een Holland - België ontmoeting. Natuurlijk weten voetbalfans, dat Bak- huys van 1929 tot 1933 als B.P.M. em ployé in Soerabaia heeft gezeten, waar hij de kleuren verdedigde van Thor. Ik heb het genoegen gesmaakt zowel Bep's eerste als laatste wedstrijd bij gewoond te hebben. Die eerste wed strijd was een lichtwedstrijd van Thor tegen een combinatie van buiten; ik zat als knul van 15 achter de goal van die combinatie en ik herinner me nog heel goed, dat Bep een schietkans kreeg van 35 m en daar kwam de bal aansuizen, zo hard, zo zuiver ge schoten, dat de keeper geslagen was voor hij er erg in had. Maar nu mijn eigenlijke verhaal: de afscheidswed- strijd van Bep Bakhuys Oktober 1933, het was crisistijd en zoals zovelen kreeg ook Bep "lepas" en omdat hij stafemployé was, ging hij terug naar Holland. In de afgelopen competitie was Thor kampioen gewor den, maar deed het in de lopende competitie niet zo goed; ze stonden derde en fier aan de leiding gingen onze zuidmolukse stadgenoten, aange sloten bij hun club "Mena Moeria". Aangezien deze vereniging nog niet beschikte over een eigen terrein, speelde zij haar thuiswedstrijd op het veld van stadgenoot H.B.S. op Tam- baksari. De bewuste competitiewedstrijd M.M. Thor was dus uiterst belangrijk en omdat het misschien zijn laatste wed strijd was speelde Bep magistraal en de rust brak aan met een 3-1 voor sprong voor Thor; dit tot bittere teleur stelling van de 5000 Ambonnese militairen, die het veld omzoomden. Nu was het de zondag van de opening van de Pasar Malem aan de Canna- laan. Iedere Soerabaiaan weet hoe druk het dan was, met als gevolg dat alle beschikbare agenten daar ingezet werden en op Tambaksari alle politie ontbrak. Na de rust liepen de spelers van Mena Moeria storm op Wim de Wilde. Op een gegeven moment liep Klaas Uk- tolseja nogal onbesuisd op Wim in, zonder kwade bedoeling, louter in zijn enthousiasme. Nu was de rechtshalf van Thor een baroe, een totok, die nog niet zo lang in het land was, ene Wenzel. Hij vond het nodig tegen Uktolseja te schreeuwen: "Jij vuile, smerige, rot Ambonnees U begrijpt het gevolg: de dichtstbijzijn de Mena Moeria speler sloeg Wenzel k.o. Broer Esser op zijn beurt, gebruik te toen ook zijn vuisten en in een mum was het één vechtende kluwen. En toen kwam de grootste dreiging: de Ambonnese militairen kwamen het veld op en voor de Thorrianen werd het een sauve qui peut richting tribune. Nu had deze tribune de Thorspelers geen soulaas kunnen bieden en Bep zijn laatste wedstrijd zou op een regel recht drama zijn uitgelopen als Gode zij dank de Plaatselijk Militair Com mandant, de majoor Weber zich niet op de tribune had bevonden. Toen hij zijn commandostem verhief, deinsden de militairen terug en waren de Thorrianen in veiligheid. De wed strijd is niet hervat en pas enkele weken later werd de resterende tijd benut. Bep Bakhuys was toen al in Holland. Hij kreeg prompt een uitnodi ging voor het Nederlands elftal, maar omdat hij zich nog niet geacclamati- seerd voelde, sloeg hij de invitatie af en verloor Nederland met 1-0 van het toenmalige Oostenrijkse Wunderteam van Hugo Meisl. Pas in maart '34 maakte Bep zijn ren- trée in de legendarische wedstrijd tegen België (9 - 3) waarin Bep ge schiedenis maakte met zijn befaamde snoeksprong. Wat mijzelf betreft, ik stond tussen de Ambonnese militairen en wist ongedeerd, tezamen met wijlen Hans Terlinden het veld te verlaten. CAREL TEITLER CHOCOLADE MIJMERING Laatst was ik chocolademelk aan het maken en ik stond even te wachten op het koken van het witte vocht, toen een herinnering zich losweekte uit het geheugen. Dat kan zo gebeuren en dit keer kwam dat door het welhaast eeuwenoude geluid van een klein vuur onder een melkpan. Hui selijk, veilig, bekend. Gewoon lijk hoor je dat niet, maar wan neer alles en iedereen zwijgt, zelfs je gedachten, dan besef je ineens dat je iets aan het doen bent wat oma vroeger deed, of ma, of pa, oom en wie niet van hen die nu niet meer zijn of oud terug denken aan vroeger. Lees Tjalie's "Van oude dagen, de dingen die voorbij zijn" (Piekerans 2) maar. Precies zo: je ligt en luistert. Je ctaat en je herinnert. Dat je kind was en er voor je gezorgd werd dat je wist bij het horen van bepaalde geluiden dat er wat lekkers kwam. Dat je in de tuin speelde, de keukendeur open stond en de goreng-geluiden verrieden dat het vrijdagmiddag was, altijd iets speciaals. Want dan kwamen er altijd mensen slapen. Jongens van de band van Robbie en Johnnie Hempel. Van kostjongen Cor van Maurik kreeg je een gulden zakgeld en soms kwam Aad, de ex van Truus. Hij had altijd een grote weekend-tas waarin koffie en chocola. En last but not least, daar was de oude heer die met lijn 36 en lijn 2 thuiskwam van Lips in Drunen. Zaterdags moest ik met Muntel 5 voetballen, maar in die tijd was ik nogSorry, dit alles interesseert u natuurlijk maar matig, want al die namen en personen zeggen u niets. Natuurlijk kan ik zo nog uren doorgaan maar het heeft geen zin. Het enige wat ik wilde, was iets zeggen over die melkpan. RALPH RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.400,— RETOUR JAKARTA f 1.865,— BALI - plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA retour AUSTRALIË met stop JAKARTA retour (ANVR) garantiefonos REISGELDEN f 2.325,— I f 2.700,— Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020-24 25 38 DEN HAAG Laan van Meerdervoort 291 Tel. 070 - 63 83 67 Singel 486 - 1017 AW Tel. 020 - 23 74 84 AMSTERDAM 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 19