Verzuchting van een Javaans Paard Nieuwe Boeken bij Boekhandel Moesson BIBIK DINGKLIK {P WOORDEN GEVRAAGD Een vriendin in Indonesië van een van onze lezeressen is al lang op zoek naar woorden van oude liedjes, o.a. die van "Bal mas qué", "Schooiertje" en van de overige coupletten van het hier naast afgedrukte lied "Verzuch ting van een Javaans paard". Kassian dat paard: hij wordt door geranseld en krijgt te wei nig eten en tot overmaat van zijn rampspoed ontbreken zijn laat ste coupletten. Zelfs de Zangeres zonder Naam en Vader Abraham krijgen het niet voor elkaar zo veel treurnis ende leed neer te laten dalen op één rug. Maar wie weet welk een gunstige wending in de ontbrekende regels aan het lot van het paard wordt gegeven en om kort te gaan: wie kent de ontbrekende tekst en de woor den van de overige liedjes. Reacties gaarne aan redactie Moesson. Houdt op met slaan - ik wil wel trekken Al mis ik alle kracht. De ganse dag door stof en hitte Trek ik toch vracht na vracht. Hoe schraal gevoed - hoe wreed geslagen, Vervoerde ik menig heer. Al weer die stok, al weer die slagen, Ik kan, ik kan niet meer. Lui, dromerig achter mij gezeten, De zweep steeds tot zijn wil, Striemt hij mijn rug, mijn borst en benen Uit louter luim of gril. Ben ik dan voor de zweep geboren, Kwam ik daarvoor op d' aard, Ben ik, hoe trouw ik tracht te dienen, Meer stok dan slagen waard? Het is een uiterst kort en treurig leven A "Soms baal ik verschrikkelijk van die multi-raciale samenleving van ons." EEN CULINAIRE WERELDREIS - Marianne Moonen, Kwee Siok Lan Ingrediënten, bereidingswijzen en menu's uit 36 landen. Een stilleven van internationale produkten (zelfs ramboetan en kwee lapis) op de voorplaat verraadt de gevarieerde recepten die in dit (vrij grote) kookboek staan. Handig bij elkaar gezet in menu's zodat u op een creatieve dag helemaal buitenlands kunt eten. Aardige intro-ver haaltjes bij elk land. f 29,90, porto f 5,25. KOELIE - M. Szekely-Lulofs f 19,90, porto 4,25 Herdruk van een bekende klassieker. Tesamen met "Hongertocht" en "Rubber", de meest bekende triologie in dit koloniale genre. VOLKSSPROOKJES EN LEGENDEN UIT INDONESIË Prick van Wely f 8,50, porto f 4,25 Herdruk van een zeer populair sprookjesboek. SPOKEN EN SPOOKVERSCHIJNSELEN G. Zorab f 35,—, porto f 4,25 OVER EEN BRUGFUNCTIE "Juist omdat we gemengdbloedig zijn, zowel Oost als West begrijpen en aan voelen, kunnen we een brug zijn tus sen deze twee werelden". Dit is een stelling die regelmatig naar voren wordt gebracht in gesprekken over de positie van Indo's. Ook zijn er vereni gingen die deze gedachte hebben ge promoveerd tot doelstelling van hun activiteiten. Dwaas is dat natuurlijk niet, want de bedoelde "know how" van de Indo is inderdaad niet gering. Echter, wat moet je als in de praktijk noch Oost noch West prijs stelt op de aangeboden diensten dan wel de aan jezelf toebedeelde rol sowieso nooit voorkomt in het scenario van de betrekkingen tussen Indonesië en Ne derland. Moet je jezelf opdringen, moet je verbitterd raken of gewoon je zelf voor de gek houden. "Ben je Indonesiër"? "Nee, Indisch". "Wat is dat"? en je ratelt het hele verhaal weer af. "Belanda"? "Nda, Indo" en je beantwoordt vragen over Molukkers, Amsterdam, de Cats enz. Misschien is dit dan de veel begeerde brugfunctie, maar in het achterhoofd klopt er iets niet. Een meer serieuze rol had aanvankelijk voor ogen ge staan, meer actief, ietsin ieder geval iets waarin Indo zijn kwaliteiten en nobele idealen zou kunnen ontwik kelen en realiseren. Erkend worden als kind van twee vaderlanden en culturen via wie onder meer een be tere verhouding mogelijk wordt. Tot dat de bemiddelaar overbodig wordt omdat de betrekkingen optimaal zijn geworden, maar zover zal het nooit komen. Het overbodig worden, bedoel ik, want om overbodig te kunnen wor den, moet je eerstjuist. Geloof in een brugfunctie heb ik dan ook verloren. Ik heb het wel gehad, maar de werkelijkheid maakte de theorie waardeloos. Ik laat trouwens ook niet graag over me heen lopen. Maar Indo blijft gemengdbloedig en in staat om Oost én West te begrijpen en aan te voelen. Hij is Oost en West en misschien moet je gemengdbloedig zijn om Indo te begrijpen en aan te voelen. Daarvoor is geen brug nodig. Jammer alleen dat Indo's zichzelf scheiden door ravijnen en zeeën. Maar dat is een ander verhaal. R.B. 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 5