BIJ DE VOORPLAAT
I
HOE HET WAS
Stellen we ons voor dat deze voor
plaat een foto is uit het Indisch was
senbeeldenkabinet, ondergebracht in
het museum van het Indisch Weten
schappelijk Instituut. Ja kom, laat ons
dat voorstellen. Fantaseren en lucht
kastelen bouwen zijn een prettige
vlucht uit de werkelijkheid en wie weet
waar een dergelijke vlucht toe kan
leiden?
Dit kantoor zou een parel zijn in het
museum. Een chef, medewerkers en
ondergeschikten in vol ornaat in een
kamer met zeldzaam geworden boe
ken, een originele foto van het hoofd
kantoor, een kostbare zeekaart, een
unieke carbitlamp en een vooroorlog
se telefoon. Alleen die koffer rechts is
niet te plaatsen, maar daar letten we
even niet op. En dan de kamer zelf:
hoog, ruim, krees voor de ramen en
ongetwijfeld fans aan het plafond.
Bezoekers van het museum kunnen in
de gids dan lezen wat voor kantoor
het was, wie welke funktie had en ook
kunnen ze iets leren over de jas toe-
toep, werktijden en de aanleiding om
dergelijke groepsfoto's te maken. Leuk
toch zo'n bezoek aan een Indisch mu
seum. Interessant zelfs.
In 1975 zat ik ook aan zo'n bureau als
op de foto. En het was precies hetzelf
de bureau met precies dezelfde stoel
en met precies dezelfde in en uit bak
ken als in de tijd dat mijn vader in die
kamer resideerde, op het terrein van
de bengkels van de "roemah saté" in
Bandoeng. Enkele ouderen schudden
hartelijk mijn hand toen gezegd werd
dat ik de zoon was van meneer B.,
Hetzelfde bureau
maar ze keken wel tweemaal natuur
lijk, want de oude heer was driemaal
zo breed als ik en op weg naar de 50
jaar toen hij daar werkte. Alles kreeg
ik te zien en veel te horen, vooral
over "doeloe". Het meeste werd ver
teld door R. "Probeer hem te vinden",
zei mijn vader toen ik de reis onder
nam. R. was een van zijn dierbare her
inneringen. In zijn tijd was R. leerling,
pas getrouwd en zijn chauffeur. "Hij
liep altijd met een arm op zijn maag.
Hier heb je hem" en hij wees op een
foto in het afscheidsalbum. En ver
draaid, hij stond in het telefoonboek
en hij liep met zijn arm op zijn maag
en hij bleek meneer B. niet vergeten
te zijn. En hij liet me zien waar hij
tegenwoordig (1975) werkte: in dezelf
de kamer, aan hetzelfde bureau
Weer thuis belde R. op en ja, het was
aangrijpend toen die twee mensen el
kaar na zoveel jaren weer spraken.
De oude heer is al dood en R is nu
ook gepensioneerd. Wat zal blijven
zijn foto's in het afscheidsalbum,
als getuigenis hoe het was, daar en
toen in Nederlands-lndië. Waar iets
werd verricht en banden werden ge
smeed voor het leven. Iets waarvoor
we ons niet hoeven te schamen en
iets dat waard is om te bewaren. In
een Indisch museum bijvoorbeeld.
R.B.
IN DIT BLAD BIJDRAGEN VAN:
Harryet Marsman (Plantersvrouw)
Mr. A. F. Calkoen
H. R. Steenhuizen
Jan Nieborg
Rita Schenkhuizen
TH. A. van Leeuwen
H. Edwards van Muyen
Inge Trommelen
J. Bruinsma
STICHTING
HULP
AAN
LANDGENOTEN
INDONESIË
Met uw geld steunen wij duizenden
landgenoten in Indonesië die het
heel hard nodig hebben I Stichting
HALIN, Nassau Zuilensteinstraat 9,
2596 CA Den Haag. GIRO 308.
2
Ook in Timor Koepang was er een "huis van de zoete inval". In 1920, de tijd dat
deze foto werd genomen, was dat bij de familie Van Gogh. De heer Van Gogh
was werkzaam bij B.O.W. Dat het gezellig is in de tuin valt duidelijk van de
gezichten af te lezen.
