Oude Soendanese Tradities
in een nieuw kleed
Het bruidspaar in afwachting om de gelukwensen
in ontvangst te nemen.
"DAMAS", afkorting van "Djaja (streven) Mahasiswa
Soenda" een vereniging van Soendanese studerenden, die
gesteund wordt door invloedrijke Soendanezen, waaronder
verscheidene ministers en ex-ministers, stelt zich ten doel
om oude Soendase tradities en cultuuruitingen in stand te
houden.
Op instigatie van Damas, waarvan Boesje Sjafrudin lange
tijd bestuurslid is geweest werd besloten om het huwelijk
van twee Damas-leden Boesje Sjafrudin Taib (bruidegom)
en Tiktik Soeryati Danaatmadja (bruid) te doen plaatsvinden
in oude Soendase stijl, zoveel mogelijk getrouw aan het
geschiedenisverhaal over Parahijangan en Soenda Kalapa.
Hieronder volgt een oog- en oorgetuigeverslag van boven
bedoeld huwelijk, gesloten te Jakarta (vroeger Djajakarta)
in de maand Mauloed, op 14 maart 1976, 's morgens om
9 uur (dus vóór Lohor).
Het jonge echtpaar verlaat na de huwelijkssluiting de misigit.
Reeds in de vroege ochtend heerst
een grote bedrijvigheid in de omgeving
van het versierde paleis Soenda Kala
pa (Jalan Solo 8) waar het gevolg van
de bruid zich opmaakt om straks Tiktik
Soeryati te begeleiden naar de misigit
Soenda Kalapa waar het huwelijk offi
cieel door de pengoeloe (hofpriester)
zal worden gesloten.
Het toestromend volk, verlangend om
de bruid te zien verschijnen, wordt
door de paleiswacht op een afstand
gehouden van de paleispoort, welke
versierd is met het embleem van de
vorst van Soenda Kalapa. Hoofddoek
dragende jonge lieden, voorstellend
leden van de krijgsmacht, gekleed in
mouwloze oranje hemden en zwarte
kniebroeken, staan keurig opgesteld
met de lans aan de voet aan weers
zijden van de paleispoort, het gezicht
gekeerd naar het hurkende volk van
nieuwsgierigen.
Drie zware gongslagen, gevolgd door
gamelanmuziek uitgevoerd in toene
mende crescendo, is het sein dat de
bruid en haar gevolg op het punt staan
het paleis te verlaten om zich naar de
misigit te begeven.
Er komt beweging in de paleiswacht.
De krijgslieden in oorlogstenue staan
nu tegenover elkaar en maken front
naar de paleisuitgang en houden nu
hun lans vlak voor de borst, een hor
mat aan de bruid en haar gevolg.
Honderden halzen rekken zich uit naar
de toegangspoort, niemand wil iets van
dit bijzondere schouwspel missen. Ja,
daar verschijnt ze, de prinses van
Soenda Kalapa, gekleed in een witte
zijden kabaja omzoomd met borduur
sel in goud, ze draagt een lichtgekleur
de sarong, haar coiffure is omhangen
met slierten van aaneengeregen melati-
bloemen. Onder een gouden pajoeng
steunt zij aan weerszijden op een arm
van een hofdame. Langzaam voetje
voor voetje, gevolgd door hofdignita-
r ssen, schrijdt ze naar het gereed,
staande voertuig dat haar naar de misi
git Soenda Kalapa zal rijden. De hof
functionarissen uit haar gevolg zijn al
len uniform gekleed, dragen een hoofd
doek en een korte getailleerde zwarte
jas waarachter een kris zichtbaar is.
Een schoudersjerp in kleuren van hun
functie en rang, hangt strak over hun
borst.
Op het voorerf van de misigit Soenda
Kalapa aangekomen stelt de stoet zich
opnieuw op nadat de volgvoertuigen
van haar gevolg zijn gearriveerd. Lang
zaam betreedt de bruid en haar gevolg
de vele trappen van de misigi. in af
wachting van de bruidegom en zijn
gevolg, die direkt zullen komen. Ja,
daar is hij al. Gekleed naar de traditie
van Parahijangan, begeeft hij zich on
der een gouden pajoeng naar de trap
van de misigit, onder geleide van zijn
gevolg, dignitarissen van het rijk van
Parahijangan.
In sila-houding neemt hij plaats naast
de bruid, aan een laag tafeltje waarop
7 kaarsen branden en waar zij straks
de huwelijksakte zullen ondertekenen.
Ook de pengoeloe heeft zijn plaats
aan het tafeltje ingenomen. Een grote
staande klok, waarvan het raderwerk
door gewichten wordt gedreven, staat
op 9 uur.
Dit plechtige moment, dat het hart van
ouders en naaste familieleden zo in
tens beroert, wordt geopend door een
kort gebed van de priester. Een achter
de bruid zittende hofdame spreidt de
bruidssluier uit over het hoofd van de
bruidegom, als teken dat het huwelijk
thans onder Allah's genade zal worden
gesloten. Na het openingsgebed wijst
de pengoeloe het bruidspaar op de
strenge consequenties van het huwe
lijk volgens Islamitische wetgeving.
Na van bruid en bruidegom beurtelings
hun belofte als gelovige en waardige
echtgenoten voor de duur van het le
ven te hebben afgenomen, tekenen
beiden het hen toegeschoven trouw
boekje. Met een dankgebed van de
pengoeloe wordt deze ceremonie be
ëindigd.
Bij een vriendelijke ochtendzon als in-
12
