BIJ DE VOORPLAAT
1985, MET EEN BEETJE GELUK
"Je ziet er belabberd uit," zeg ik spon
taan. Als ik met het stereotype "wat
zie je er goed uit" was gekomen, dan
was ze ontploft, zo is ze. Ik had haar
van een éfstand al herkend aan haar
openhangende, fladderende jas. Een
lege boodschappentas bewees dat de
dagelijkse kruistocht net begonnen
was. Met mijn 20 kilo boodschappen
had ik de klus achter de kromgetrok
ken rug.
"Je wordt toch gek van dat gesjouw
elke dag I" is haar gedachtenradende
groet. Geen opgewekte ontmoeting zo
gezien, wij zijn niet het type van
gezellige straatkeuvelaars, maar het
hoognodige medeleven moet er toch
uit. Ze heeft kringen onder de ogen,
ze moet weer eens naar de kapper, er
is een vermoeide trek om haar mond.
In één adem vertelt ze met welke zor
gen ze zit. Maar dat gaat wel over, zij
weet het, ik weet het. Alles gaat over,
vraag niet hoe en wanneer, maar over
gaat het.
"Kind, soms denk ik als ik de krant
lees, naar de tv kijk: deze wereld is
krankzinnig geworden of ben ik het
Waar mensen toe in staat zijn, dat is
toch waanzinnig, dat kan toch niet, dat
kan toch niet dóórgaan
Is het ook niet krankzinnig dat twee
mensen elkaar in vliegende haast ont
moeten en binnen een halve minuut
praten over een krankzinnige wereld?
ik begrijp haar direkt, haar gedachten
zijn bezig geweest net als de mijne.
Een pond gehakt in de supermarkt een
dubbeltje goedkoper dan bij de slager,
terwijl Nederland stikt van de kinder
porno en incest. De mandarijntjes nog
steeds zo zuur als de pip en Eegje
Schoo trekt een gezicht alsof ze altijd
een 10 voor rekenen heeft gehad.
Minister Brinkman moeten ze eens
dwingen te kijken naar de infantiele
smerigheid in het programma van Tine
ke 's middags bij Veronica, weet die
man wel wat er werkelijk op de buis
komt behalve die stupide sluipreclame
waar hij zich zo druk om maakt Half
volle yoghurt, zoiets slijmerigs, wat
zouden ze er in hebben gedaan? Waar
om bouwen ze geen 6000 eenvoudige
ijzersterke tralie-cellen inplaats van
600 luxe verblijven met eigen bad, tv
en zithoek, therapeut en psychiater
voor monsters die het leven niet waard
zijn.
Zo zijn we ook 1984 doorgesjouwd,
met volle boodschappentassen, hoof
den vol piekerans en harten vol deer
nis. En alles blijft zoals het geweest is.
Loten van de 1-2-3 show en 75 miljoen
voor hongerend Ethiopië, de Sufa en
het Wilhelminafonds, hier een pleister,
daar een zalfje, je plicht tegenover de
lijdende mensheid. Maar als je
's avonds in je bed ligt te piekeren
voel je je als een radeloze huisarts,
de kwaal is al te erg voor genezing.
Waar blijft de specialist, de Enige Spe
cialist, die het weet en werkelijk iets
kan doen? Zoveel wachtenden vóór U,
over 4 weken terugkomen. En dan is
het misschien te laat. Is de wereld
krankzinnig geworden of ben ik het
Dankbaar zijn, terugkijken op de goe
de momenten. Doen we. Een leuke
reünie, een gezellig geslaagd feest,
een gezonde baby, een fijne reis naar
Indonesië, een hervonden oude vriend
of vriendin. Het zijn toch allemaal in
dividuele vreugdetjes, eigenbelangen
die iedereen je wel gunt, maar meer
ook niet. Terwijl de ellende om je heen
altijd in clubverband gebeurt, kijk maar
kraken, staken, molesteren, terrorise
ren, frauderen. Eendracht maakt macht
is ook het motto van de wandaad. De
strijd daartegen is meestal het trotse
privilege van de eenling die kansloos
afgaat.
1984 Zal voor ons mensen uit Indië
ingaan als het jaar waarin onverwach
te aandacht is besteed aan de koloniën
en uiteraard ook aan de bewoners er
van. Het kan niet op: artikelen in kran
ten en tijdschriften, televisie-series,
radio-series, exposities en last but not
least twee boeken vol geschiedschrij
ving. Zo'n overmaat aan belangstelling
dat je denkt: wat mankeert ze ineens?
35 Jaar van heerlijke rust, Indische Ne
derlanders zoetjes geëmigreerd, geïn
tegreerd, geëvalueerd zelfs en plotse
lingdaar komen ze tevoorschijn,
verzetskruizen en oorkondes, gedenk
stenen en boeken. Het is ook 35 jaar
geleden dat we ontheemd werden,
ledereen - nou ja bijna iedereen -
krijgt een syndroom op maat gesneden.
Ik ontmoette kortgeleden een oud da
metje. "Weet U," zei ze een beetje
wanhopig, "ik heb mijn man en mijn
zoon in de oorlog verloren. Ze hebben
ons huis gerampast, ik heb bij de In
donesiërs nog 5 maanden achter de
kawat gezeten. Maar heus, mevrouw,
ik ben wel verdrietig af en toe als ik
denk, maar betoel, ik ben gezond. Ik
zeg altijd nasib, God heeft het gewild.
Nu zeggen ze tegen mij: je moet pra
ten, je moet vertellen, je hebt een
syndroom. Als je niet praat heb je een
syndroom, als je praat heb je ook een
syndroom. Hoe toch deze, mevrouw?"
Ik weet het niet mevrouw, bemoeizucht
is nooit te stuiten. Misschien helpt het
presenteren van een stuk roti koekoes
of een lemper, een pasteitje. Wie nog
lekker eten in huis heeft en daarvan
royaal met een medemens, hoe krank
zinnig ook, wil delen, heeft geen syn
droom.
Een nieuw jaar voor de deur en ik weet
niet anders dan alle oude zorgen over
de drempel te dragen en ze daar te
deponeren. Waar anders? In mijn hart
wens ik iets gewoons, iets tastbaars
en begrijpelijks, als het maar prettig
is. Bijvoorbeeld de gordijnen open
trekken en meteen de zon voelen. Zien
hoe de boengoer in bloei staat. Met
paars-roze pluimen recht omhoog wij
zend naar het wijde blauw.
Hopen dat 1985 een beetje rozer, een
beetje blauwer voor ons allen zal wor
den. En dat kan.
L.D.
Foto: F. de Ceuninck van Capelle
Boengoer: Lagerstroemia india L.
IN DIT BLAD BIJDRAGEN VAN:
X. de Graaff - Milly Intveld
hl. R. Steenhuizen
L. R. Vanhove - Hetty Eichholtz
J. de Koning
Mr. H. v.d. Linden-Schadd
W. de Jong - Van Meel
Adri M. Bontekoe
Ch. Jansen
Mevr. A. M. de Leeuw-v. Arkel
E. Rabe
L. E. 't Hart
Lucas Lindeboom
Lauty Kleevens-Musch
Hanna Muelder
Minnie Hoogland-de Winter
A. Devos - Jan Baijens
Dr. H. J. de Graaf f
Elly Heil - E. J. v.d. Berg
J. Hoogewoud
Jan A. Krancher
J. F. Berkhoudt
Kitty van Duim
Mevr. E. Kruijsdijk-Boon
M. Ferouge
Lezers, vrienden en relaties van Moesson
Dank voor uw vriendschap en voor uw brieven, kopij en reacties, die
ebben dat
betekenen.
bewezen hebben dat Moesson ook in 1984 veel voor velen heeft mogen
U ALLEN WENSEN WIJ GOEDE KERSTDAGEN EN EEN
VOORSPOEDIG EN GEZOND 1985
Directie, Redactie en Administratie
van Moesson en Tjalie Robinson B.V.
