DAVID
Wisma DGI
Het is weer zover, alle feestdagen in aantocht; nostalgie voor de ene, verdriet
voor de ander, bij mij hoofdzakelijk nostalgie hoor, want elk jaar met Kerst be
gint immers "een nieuw leven". Enige jaren geleden, ongeveer 1974, bevond ik
mij na zeer veel omzwervingen rond de wereld, in een nachtclub te Amsterdam
tijdens het Kerstfeest. Gezien het feit dat ik tijdens mijn zwerversbestaan enige
tijd had opgetreden als amusementsorganist en dit bekend was bij de manager
van de club, werd ik uitgenodigd om wat kerstliederen ten gehore te brengen.
Na afloop werd ik benaderd door de
echte pianist/organist van het aldaar
spelende orkest. Hij vroeg me nog
even wat na te blijven en later in de
avond samen te spelen, hij op de piano
en ik op het hammond orgel. Ook deze
wijze van musiceren had ik reeds eer
der vele malen in mijn leven met suc
ces beoefend en het was altijd goed
bevallen.
Ziet U, ik ben dol op muziek, enfin,
om een lang verhaal kort te maken,
David, zoals de pianist bleek te heten,
stelde zich voor; hij kwam uit Maleisia.
Toen ik hem vertelde dat ik in Indië
geboren was begon hij onmiddellijk
"terang boelan" te spelen en te zingen.
Daar werd ons geanimeerd gesprek
verder in het Maleis voortgezet. Om
dat het Kerstmis was heb ik nog een
paar zondagsschoolliedjes ten gehore
gebracht waarvan de tekst en de me
lodie mij opeens te binnen schoten.
Deze liedjes had ik nog geleerd ge
durende de Japanse bezetting in Ma-
lang van dominee Ong, die in Rampal
een leuk zondagschooltje had en waar
ik reeds eerder over geadverteerd heb,
omdat ik zo graag al die liedjes wil
opschrijven die we daar gezongen
hebben. Dus alsjeblieft, degene die dit
leest, doe mij een plezier, als je de
liedjes nog kent, stuur ze mij dan toe.
Alvast bedankt.
David nodigde mij uit voor een kerst
maal in een echt Chinees restaurant
waar geen ander publiek kwam dan
alleen maar Chinezen, meestal zee
lieden. Ik kreeg een hele vis op een
zilveren schotel met een verrukkelijke
sauce en rauw gebakken groenten zo
als courgette en broccoli. Ik genoot
zicht- en hoorbaar wat David heel goed
zinde, want ik denk dat de door hem
bestelde maaltijd niet zo goedkoop
was I
Later ben ik nog wel eens in de club
geweest en het leuke was dat David
me elke keer herkende en onmiddellijk
"terang boelan" zong en speelde, zo
dra ik maar één voet binnen de deur
zette. Een ander geijkt gezegde van
hem was: "adoe, banjak soesah" als
het publiek begon op te dringen rond
de vleugel waarop hij speelde. Dit
herhaalde hij dan met luide stem net
zo lang totdat ik dicht bij de vleugel
stond en dan maakte hij een plaats
voor me vrij. Tweestemmig zongen we
dan allerlei indische liedjes in "kendan-
gan" stijl, welke hij uitstekend be
heerste en op de piano nabootste. Ik
wou dat ik hem op een van onze
Moesson reünies kon uitnodigen, ik
wed dat hij echt zou genieten en zich
thuis zou voelen, zoals hij zelf ook zei,
dat hij beter kontakt had met Indo's
dan met wie dan ook I
David is echter net als ik een zwerver
en speelt nooit lang in dezelfde club.
Typerend is echter wel, dat als hij zich
in Amsterdam bevindt, alle Indo's uit
lopen om de kennismaking met zijn
muziek te hernieuwen en voort te zet
ten. Eventuele liefhebbers van jazz
muziek kunnen hem beluisteren in de
pianobar "Maxims" van Alexander Pola
in de Leidse Kruisstraat te Amsterdam,
tenminste als hij niet inmiddels weer
ergens anders speelt en dat zou dan
hooguit de Whisky-club kunnen wezen,
zijn "vaste" standplaats boven de vroe
gere Blue Note Nachtclub en Dancing,
adoe banjak soesah
De laatste keer dat ik hem zag had ik
een cassettebandje bij me dat ik op de
Yogya-reünie had gekocht met de kron-
tjongmuziek van het toen op de reünie
spelende orkest en bij welke gelegen
heid ik van plan was geweest om dit
aan de barkeeper te geven en hem te
verzoeken dit erg luid te laten afdraai
en, zodat alle aanwezige nightclub-
bezoekers - Indo of niet - konden mee
genieten. Later kwam ik echter hiervan
terug omdat ik vond dat David meer
aandacht behoefde met zijn uitstekende
spel en zang
Een vrolijk Kerstfeest en Gelukkig
Nieuwjaar van
DAVID en TOM
MENU SPECIALE
Onderstaand Kerstmenu werd met ge
weldige voldoening gegeten op Kerst
avond 1944 in het Krijgsgevangen
kamp bij Palembang.
Pangkalan Balai - Palembang 1944
Kerstmenu pour Six Personnes.
Potage de Kankoong Noir
(uit de keuken)
Riz Special du Maitre Alfons
Bal de Jagoong Noël
(extra uit de keuken)
Cake de Pit Durian Japonaise
Café Tubruk de l'eau
Riz Special: 6 Keukenrantsoenen witte
rijst a 60 cc aangevuld met smokkel-
rijst. 4 Pinkdikke halfrotte prei uit de
afvalbak Jap. keuken. 5 Vingertop grote
uien uit dezelfde afvalbak. 6 Eetlepels
gejatte ongeraffineerde palmolie (wa-
genas-smeer). 6 Rantsoen extra Kerst
rantsoen keukensambel (groene brij
met lombok). Het geheel te bakken in
halve benzinetank van Ford I. Warm
opdienen.
Cake de Pit Durian Japonaise.
Pannetje vol van op de grond vóór de
Japanse wacht liggende durianpitten.
Schillen en parut op blik met spijker
gaatjes. Mengen met 2 eetlepels palm
olie. 2 Theelepels smokkelsuiker. In
pannetje, boven en beneden vuur van
zelfgemaakte areng (medicijn tegen
buikpijn
Café Tubruk: 4 Theelepels smokkel-
koffie op 1 liter water.
Allemaal: Vrolijk Kerstfeest 1984
A. DEVOS
Aan dit Kerstmenu namen deel:
Kruyt
v. Hemert (madenbakker hospitaal)
Paul
de Rooie (naam vergeten) Hollander
Hupkens
Devos
VERZAMELD WERK
van H. J. Friedericy
De laatste generaal Vorsten,
vissers en boeren De raadsman
De eerste etappe.
f 47,50, porto f 5,25
BOEKHANDEL MOESSON
(Guest House Raad van Kerken
in Indonesia)
Jl. Teuku Umar 17, Jakarta Pusat, tel.
342896. U bevindt zich in het centrum
van de stad en in een "family" sfeer.
9
