Eerste levensjaren Nagekomen Nieuwjaarswensen Het foto'tje hiernaast moet omstreeks sept. '22 genomen zijn en waarschijnlijk door de tukang portrek van Keboemen, de plaats waar ik geboren ben. 6 Km daarvandaan ligt Ambal, de desa waar de beste emping melindjan vandaan komt. Ha, stukje "wetenschap" dat maar zeer weinig mensen weten. De verhalen van mijn moeder over mijn eerste levensjaren staan me nog bij. Zo vertelde ze over Minah, die was het factotum in ons huis; zij regelde alles en zorgde heel goed voor vader en moeder, die eind 1921 in Indië ge komen waren als echte totoks en dus van nasi en sambal niets wisten. Minah deed haar werk prima totja tot op het moment, dat de kleine sinjo ge boren werd, in het Zendingsziekenhuis te Keboemen. Toen meende Minah dat ze maar voor één moest zorgen en dat was dan saja. Er kwam dus een ande re baboe bij, om de taak van Minah over te nemen. Minah is tot 1932 bij ons gebleven, toen werd ze door vader gepensioneerd en kreeg ze elke maand haar geld om van te leven, met haar tjoetjoeks. Ze kwam aan het eind van elke maand haar geld halen en dan droeg ze een hele bakoel vol met heerlijkheden met zich mee. Ze genoot van het smullen van de anaks. Er bleef natuurlijk volop over en naast mijn ouders deelden alle bedienden mee in de zaligheden. Moeder gaf haar dan stiekem nog wat extra geld voor de blandja. Het was bij ons thuis gewoonte, dat op dinsdag uitgebreide rijsttafel werd gemaakt. Dan had kokki het erg druk en moest Minah helpen, dus kon geen 100% aandacht schenken aan de bran- dal, die altijd in de dapoer en op de emper rondscharrelde. De bedienden waren mijn beste vrindjes en ik was altijd bij één van hen wel te vinden. Op een gegeven moment een enorm gebrul en Si Jan liep huilend over de emper alsmaar zijn billetjes wrijvend. Niemand snapte er iets van tot de En daar waren ook schepen als de Johan van Oldenbarneveldt (in 1963 aan Griekenland verkocht en in dat zelfde jaar door brand verwoest en ge zonken), Johan de Witt (verkocht aan Panama in 1948 en gesloopt in 1958) en de Lloyd had de Sibajak en de Willem Ruys. En daar waren de Klip fontein, de Slamat en de J. P. Coen enz. De Oranje werd verkocht aan Italië in 1967 en is inmiddels misschien ook wel gesloopt. Zo gaat dat, want de taak van die zeeschepen zit erop, allang. R.B. Gegevens uit "De schepen van de Nederland" door G. J. de Boer (1967) en "Publicatie S.M.N." Minah met sinjo. kleine op de oelekan wees. Toen werd alles wel duidelijk, de kleine binatang was in een onbewaakt ogenblik daar op gaan zitten en nou ja, tjabeh brandt we! en zeker omdat mijn ouders toen al gek waren op tjabeh rawit. Hoe het probleem verder opgelost werd weet ik niet; wel had ik vanaf dat moment heilig respect voor oelekans. Mijn vader werkte als schoolhoofd van de HCS bij de Zending in Midden-Java met standplaats Keboemen. In de mid daguren deed hij dan verder nog de administratie van het Ziekenhuis. Uit hoofde van zijn werk meenden mijn ouders dat ze vooral het sociale con tact met de bevolking moesten onder houden en zo kon het gebeuren, dat ik vaak meeging met mijn ouders naar de Kaboapaten. Dat was voor de sinjo's (ik had er inmiddels ook een broertje bij) altijd een groot feest. Wij speel- Lieve mensen uit Indië, kijk allen uit naar een machtig vijf en tach tig en denk er aan: op elke puin hoop groeit weer een bloem en zoals Leo Tolstoi zei: "Indien iets ons buiten het platgetreden paadje dwingt, verbeelden we ons, dat alles verloren is; er begint evenwel iets nieuws en goeds, want zolang er leven is, is er ook geluk Deze wens voor alle abonnees en lezers van Moesson. Ton H. von Wiederhold J. Hoorn, Vlielandstraat 78, Breda. Johan C. Jansz, De Grote Haar 9, 1399 HN Muiderberg. den meestal met javaanse en Chinese kinderen en onze vrindjes woonden ook in het huis van de regent. Op een dag had ik, omdat ik niet van kentang en worteltjes gediend was, van mijn vader straf en moest naar de slaapkamer. Ik ben daar wel heen ge gaan, maar klom tegelijkertijd door het raam naar buiten en "vluchtte" naar de Kabupaten, waar men juist uitge breid aan de maaltijd zat. Wat voor verhaal ik opgehangen heb, weet ik niet meer, maar de Raden Ajoe schepte me wel een piering nasi met al die heerlijkheden op en toen ik dat ver orberd had brachten ze me met de dogkar weer naar huis, waar mijn on geruste ouders alle bedienden hadden uitgezonden om me te zoeken. Toen kwam uit dat de kebon, Kromo, min of meer "gemene zaak" met me had gemaakt. Hij wist wel haast zeker dat hij mij bij de regent zou kunnen vinden, draalde met de zoekactie en wist de bedienden in de Kaboepaten over te halen de knaap eerst te laten eten en dan naar huis. Tegen mijn ou ders heeft hij gezegd, dat hij zoveel sakit hati had, dat de Sinjo die kentang en worteltjes moest opeten. Dat lustte hij niet en waarom dan geen gewone nasi gegeven? Dat was toch ook goed? Vader was een goed psycholoog; hij wist alle partijen tevreden te stellen en ik moest beloven nooit meer te zullen weglopen. Dat heb ik inderdaad ge daan maar tot op heden lust ik eigen lijk nog steeds geen aardappelen met worteltjes. Mijn ouders hebben bij een volgend bezoek aan de Regent nog heel veel lol gehad van de geschiedenis, al heb ik dat eerst heel veel later mogen ver nemen. En zo zijn er natuurlijk uit dat oude Indië nog heel veel verhalen te ver tellen. Maar deze stories herinner ik me goed, want toen ik op het Chr. Lyceum in Bandung zat en alleen in de vakanties thuis kwam, placht moeder onder theetijd die oude herinneringen op te halen. J. L. ANTHEUNISSE J. P. F. Peter Barneveld Binkhuysen, K. Doormanlaan 38, 3354 XG Papendrecht. Herman en Rita Koch, Eemnesserweg 85-a, 3743 AG Baarn. G. E. S. Petrus en L. C. Petrus-Frederiksz, v. H. Houwertstraat 47-1, 1063 HR Amster dam. C. Bloemendaal en W. Bloemendaal-Valk, Mich, de Ruyterweg 151, 5262 VE Vught. Mw. E. Davids, Fenwicklane, Silverspring Maryland USA. Dank voor klandizie; veel geluk en gezond heid door Swing Session D.C., Barnsteen horst 51, 2592 EB Den Haag. Wij wensen alle vrienden en kennissen een voorspoedig 1985 toe I W. F. Berretty-Bang- kok en F. H. Herrnsdorf-Singapore. Gelukkig 1985. Dhr. en Mevr. J. F. Cooke- Offermans, Beemsterstraat 154, 1054 BH Amsterdam. 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 19