Niet verloochenen
GLENN TEERLINK
Zijn voornamen luiden Louis Eduard, maar hij wordt Glenn genoemd. Hij corres
pondeert met Nederlandse bonzen in de film- en omroepwereld en ook aan
Charlton Heston heeft hij een schrijven gericht, maar het antwoord daarop is
nog niet binnen. Toen hij aan het karwei begon, was hij - zoals dat gebruikelijk
is - vol goede moed. Wat hij te vertellen heeft, vindt hij iets bijzonders en ver
schillende buitenlandse series hebben aangetoond dat zijn ideaal gerealiseerd
kan worden. Daar is alleen geld voor nodig en er moeten mensen zijn die het
willen doen. Hij is nu enkele maanden verder en de moed is een weinig gezonken.
Maar hoop doet leven en al valt deze droom misschien in duigen, wat hij van
zichzelf moest doen, hééft hij gedaan en bovenal: hij heeft nog zoveel meer
waarom hij gelukkig kan blijven.
Glenn Teerlink is in 1938 in Meester
Cornelis geboren en herinnert zich een
fijne jeugd. "Ik was veel op Chinese
begraafplaatsen te vinden vanwege de
lekkernijen die aan de overledenen
werden geofferd. Met mijn broertje
zwierf ik ook veel door de kampongs.
Ik nam hem mee omdat hij blond was
en de gastvrijheid was dan des te gro
ter. Complete maaltijden kregen we te
verorberen, zoals ketoepat met heer
lijke sajoer godok. Door de oorlog heb
ik de kans gemist om een intellectueel
te worden, maar de vreze des Heren
is het begin van kennis en in mijn
schooljaren (S.M.P. en S.M.A.) vrees
de ik een God."
De Nieuw Guinea-kwestie noodzaakte
tot vertrek naar Nederland en hier
leerde hij de Molukse Charlotte Sahe-
tapy kennen, die zijn vrouw zou wor
den. "Toen ik ging trouwen, zei een
familielid met een zekere bezorgdheid
dat ik wel donkere kinderen zou krij
gen. Ik antwoordde toen dat ik juist
donkere kinderen wilde krijgen want
dan zouden ze tenminste niet kunnen
verloochenen wie ze zijn. Mijn ervarin
gen met de Molukse gemeenschap zijn
zonder meer positief. Bij hen is het
eendracht maakt macht en dat ervaar
je bijvoorbeeld bij feesten en sterfge
vallen. ledereen helpt. Ons huwelijk
was door mijn schoonouders zo groots
opgezet, dat de plaatselijke pers het
een bijzondere gebeurtenis noemde.
Alles ging formeel, bij haar huis aan
gekomen moest ik zelfs wachten om
dat ik te vroeg was. Eindelijk kwam ze
van boven en wie barstte van zenuwen
in tranen losik. De huwelijksnacht
was niks vanwege de tantes die van
heinde en ver waren gekomen en op
het bruidsbed gingen slapen".
Glenn en Lotte hebben nu drie kinde
ren waaronder een tweeling. Ze wonen
in Nijverdal en de kost verdient hij als
medewerker van het Gewestelijk Ar
beidsbureau te Almelo. Postzegels ver
zamelen van Israël is zijn hobby, in
strumentale muziek heeft zijn voorkeur
en gado gado is zijn lievelingsgerecht.
Zijn grote ideaal is een film. "Het ont
staan van mijn ras, dat Indo wordt ge
noemd, heeft me jaren beziggehouden.
Ik ben trots op mijn Indonesische
grootmoeder en ik heb de koloniale
geschiedenis bestudeerd. Toen ik va
der werd van een tweeling (jongens),
met dezelfde groene ogen als mijn
vader ben ik be
gonnen aan het
boek, een gene-
ratieverhaal. De
Indo-geschiedenis
is velen nog on
bekend".
grootvader en
V.l.n.r. Repha, Lotje, Jason en Julian. Ze kunnen niet verloochenen.
Het is nog geen
boek, maar een
manuscript. Glenn
heeft stamboom
onderzoek ver
richt en tot nu toe
kan hij terug gaan
tot de 16e eeuw.
Alle gegevens
heeft hij verwerkt
tot een geroman
tiseerd generatie-
verhaal dat begint
in 1800 toen Indië
de bestemming
was van zijn over
grootouders.
Omdat Nederland
tot nu toe een In
disch generatie-
verhaal op film
Glenn Teerlink
heeft moeten ontberen, bracht hij zijn
pennevrucht onder de aandacht van
verschillende filmproducenten. In be
leefde termen werden zijn brieven be
antwoord. Gebrek aan financiële mid
delen blijkt in alle gevallen een strui
kelblok te zijn. Op advies van een
producent heeft Glenn een draaiboek
gemaakt voor een eventuele verfilming
van zijn verhaal. Twee plakboeken vol
met plaatjes, foto's en teksten, die
een idee moeten geven van zijn be
doeling. Vooralsnog ligt dat draaiboek
er nog, maar wie weet wat Charlton
Heston nog schrijft. Glenn is een fan
van hem en in Amerika is nu eenmaal
veel meer mogelijk, ook op filmisch
gebied.
"Wat ik uit het stamboomonderzoek
heb geleerd is dit: wees niet trots op
je afkomst, laten je nakomelingen trots
zijn op jou'.
R.B.
INDONESISCHE DIPLOMA'S
LATER OOK HIER GELDIG
Minister Deetman van Onderwijs en
zijn Indonesische collega Prof. Dr. Nu-
groho Otosusanto zijn het eens over
een procedure die moet leiden tot een
wederzijdse erkenning van diploma's en
graden in beide landen.
Beide bewindslieden hebben op 18 ok
tober 1984 in Jakarta een overeenkomst
getekend die moet leiden tot meer en
betere samenwerking op onderwijsge
bied.
De studie Nederlands in Indonesië en
de studie Bahasa Indonesia in Neder
land worden geïntensiveerd, en beide
landen sturen deskundigen om docen
ten te begeleiden. Nederland zal er
voor zorgen, dat studenten die Indo
nesië selecteert in Nederland een vol
ledige academische opleiding kunnen
volgen en goed worden opgevangen.
Ze hoeven geen collegegeld te betalen.
Het omgekeerde zal gelden voor naar
Indonesië te zenden Nederlandse stu
denten.
Verder is er afgesproken dat Neder
land de mogelijkheden voor Indone
sische afgestudeerden om in Neder
land voortgezette opleidingen te volgen
uitbreidt. Het gaat om studenten in de
Natuurwetenschappen, Agrarische we
tenschappen, Medicijnen en Alfa- en
Gamma-wetenschappen. Ook zal de
uitwisseling van hoogleraren worden
uitgebreid.
Ingezonden door ing. L. DE BRUIJN
4
