NIET HELEMAAL WAAR
INDISCHE SPEKKOEKEN
TUNAS Trade, Tours
Travel International B.V.
8
(Vervolg: "Kumis Kucing")
niet welke taal Uiteraard zou hij ook
gaarne originele literatuur of boeken
over jamu's willen hebben en daarom
heeft hij al advertenties geplaatst in
Moesson. Desalniettemin zou hij al
heel blij zijn met gewone verhaaltjes
over de goede werking van jamu. Deze
kunnen dan misschien later in Moes
son gepubliceerd en/of gebundeld
worden tot heil en hulp aan haar
lezers. Wie weet kunt u er toe bij
dragen om ziekten te voorkomen of
zelfs zieke medemensen te helpen.
Immers het gebruik van kruiden is mil
de therapie. Ajo nou, laat ons gotong
rojong. Laat ons gezamenlijk nogmaals
Tjalie's leus laten weerklinken - tong
tong, tong^tong I
Tenslotte zoekt schrijver kontakt met
personen, die ongeveer over een jaar of
wat met hem in zee willen gaan om een
jamu business in de United States op
poten te zetten. Ook wil hij correspon
deren met mensen, die momenteel
reeds in deze business zitten of er
ooit eerder in hebben gezeten. Van
wege de trage en vaak dubieuse post
verbinding met Saoedi Arabië, kunnen
gemakshalve brieven gestuurd worden
naar:
Dhr. Jan A. Krancher; p/a C. Hauber,
Spijkermakersstraat 166, 2512 ET Den
Haag.
Het komt uiteindelijk toch wel bij mij.
Mijn adres in Saoedie Arabië is:
Dhr. Jan A. Krancher, Al Jubail Petro
chemical Co., P.O. Box 10084, Madinat
Al Jubail Al-Sinaiyah 31961, Saoedi A-
rabië.
Bijvoorbaat terima kasih banjak en tot
schrijfs. Salaam aleikum.
REÜNIE INSULINDE SCHOLEN
Op zaterdag 28 september 1985 zal in
het Nederlands Congresgebouw te Den
Haag de tweede gecombineerde reünie
van middelbare Insulinde scholen wor
den gehouden. Deelgenomen zal wor
den door de volgende scholen: CAS,
KW III, PHS, KWS, CMS en KAMIS
(West Java); HBS, AMS en MMS (Mid
den Java); UNI-Soerabaja en TAVENU-
Malang. De Bandoengse TEMESIAS
en VEDO houden een aparte reünie.
De convocaties voor de Reünie Insu
linde Scholen worden eind april 1985
verzonden. De toegangsprijs, inclusief
snackbonnen, bedraagt f 25,p.p.
Belangstellenden die menen dat hun
naam bij de organisatie nog onbekend
is, wordt verzocht contact op te nemen
met: E. F. Meerdink, Junolaan 6,
3318 EB Dordrecht, tel. 078 - 17 08 19.
Als getuige van "Ons laatste oorlog
je", las ik met genoegen de paperback
van J. Jansen van Galen. De schrijver
wist de sfeer van die turbulente jaren
weer te geven zoals het was. Het is
echter jammer dat hij in bepaalde ge
vallen niet de moeite heeft genomen
om persoonlijk ook enige kolonisten
(met name die uit Manokwari) te inter
viewen. Nu verlaat hij zich waarschijn
lijk op uitspraken van wijlen Van Ee-
choud, dr. J. V. de Bruijn en bestuurs
ambtenaren die zich na de Soevereini
teitsoverdracht in Nieuw-Guinea heb
ben gevestigd met nog een koloniaal
tintje uit het voorm. N.O.I. bij zich.
Zij nu zien door hun eminente bril "de
Indo's in hun nieuw stamland arrive
ren" en staan vanaf hun verheven po
sitie klaar met een (voor-)oordeel. Het
zijn ambtenaren die ook geen kaas
hebben gegeten van het agrarisch be
drijf, doch er wel hun mening over
hebben.
De overwegend arme indische mensen
(in feite ontredderd en ontheemd) die,
door gegoochel van rijkaards in Hol
land die hun bezittingen in het voor
malig N.O.I. veilig wilden stellen,
slachtoffer werden van een slecht
gevoerde Nederlandse politiek, deden
er wijs aan uit te wijken naar veiliger
oorden.
Moe van oorlog en geweld verliet men
de geboortegrond waar geen plaats
meer voor hen was. Men week uit naar
Nederland of Nieuw-Guinea. Vooral
naar het laatstgenoemde land vertrok
men vaak onder risico-dragende om
standigheden en confronteerde het
plaatselijk bestuur met een vaak on
mogelijke taak, namelijk de opvang
van deze ontheemden. Doch om nu
maar plompverloren te zeggen dat het
allemaal maar een "puinhoop" was,
lijkt mij ietwat overdreven.
Er waren ontegenzeggelijk mensen van
goed kaliber bij waar het gouverne
ment later letterlijk en figuurlijk de
vruchten van heeft geplukt. Waar er
in de beginne amper groenten en fruit
verkrijgbaar was, veranderde dat bin
nen enkele jaren en was er volop ver
krijgbaar.
Bewijzen te over, want het is toch
overwegend de bruine Nederlander,
Papoea en Molukker in N.G. geweest
die het "vuile" werk heeft mogen doen
en die het pionierswerk met alle ont
beringen heeft verricht.
Laten we teruggaan naar het begin van
de jaren vijftig en ik citeer deskundige
Jansen van Galen:
"Bij bosjes worden ze uit die grote
boten op de kade van Manokwari ge
kieperd, een paar duizend verschrikte
mensen, te weinig habiel (bekwaam),
te donker misschien ook, om in Holland
te aarden, dikke bundels zwart geld
(sic I) bij zich waar ze niks mee
kunnen aanvangen."
Laat ik U zeggen dat deze "verschrik
te en te donkere" mensen niet eens de
lengte kregen om zich te bewijzen, want
van hun "bundels zwart geld" werden
ze door het gouvernement spoedig af
geholpen. Begin 1950 vond namelijk
de geldsanering plaats en dat heeft
velen de das om gedaan. Men had ter
nauwernood de tijd gehad om zich een
eenvoudige woning te bouwen en na
jaren zag men pas wat van hun geld
terug. In ieder geval kon het bestuur
thans zeggen: "Zie je wel, die bruine
mensen bakken er niets van - te weinig
habiel gebleken - een puinhoop."
Zal in bepaalde gevallen wel waar zijn
geweest, doch om nu maar alles over
een kam te scheren lijkt mij (en nu zeg
ik het eufemistisch) niet netjes. Ook
de weinige wel habiele pursang Ne
derlanders in het agrarische beroep
zouden er niets van terecht hebben
gebracht, als ze niet door het gouver
nement werden geholpen.
Het zogenoemde thuisland voor de In
do-Europeanen werd in Nederland de
nek omgedraaid, o.a. door de ex-Minis
ter van Overzeese Gebiedsdelen. Ge
tuige hiervan is o.a. geweest dhr. M.
W. Kaisiepo, een van de belangrijke
papoealeiders die zijn land en volk
zonder meer moest overdragen. "A
sell-out in the name of short-term po
litical expediency", zoals men dat thans
in bepaalde kringen in Australië zegt.
Juist meneer Jansen van Galen - als de
kus die Judas aan Jezus gaf, zo is het
gegaan als je de afscheidswoorden van
ex-premier De Quay en de tussen Ne
derland en Indonesië gesloten over
eenkomst te New York in 1962 serieus
kon nemen.
Als getuige van dit gebeuren waar het
papoea-volk slachtoffer van werd,
meen ik dit toch even aan dit commen
taar te moeten toevoegen.
LOUIS BECKMAN LAPRÉ
TANTE NON's
Franco thuis in speciale verpakking.
Min. 500 gram f 20,
Min. 750 gram f 25,
stort op giro 38 92 616
Mevr. F. Y. Robert-Flamand
Mozartlaan 629
5011 SP TILBURG, tel. 013 - 56 08 35
385 Beeklaan
2562 AZ DEN HAAG
Telex: 34193 tunas nl.
Telefoon 070 - 63 92 27 63 89 94
Uw Indonesië en Verre Oosten reis op de maat van uw beurs en wen
sen gesneden
Agent voor Europa van P.T. TUNAS INDONESIA TOURS TRAVEL Jakarta
kantoren: Medan, Padang, Yogya, Surabaya, Bali, Ujung Pandang, Bandung,
Singapore, Hongkong, USA.
