GLADYS LAMMERS
DE PLANEET VENUS ALS
"LAMPOE BETAWI"
In de afgelopen maanden heeft
men bij helder weer 's avonds
kort na zonsondergang de
"avondster" kunnen zien, een
zeer heldere 'ster" aan de wes
telijke hemel in de buurt van de
plaats waar de zon onderging.
Dit is in feite geen ster, maar
de planeet Venus, die beurte
lings de functie van avondster
óf van morgenster vervult, af
hankelijk van de onderlinge
stand van Zon, Venus en Aarde.
Nu werd vroeger op Bali die
avondster door de bevolking
"Lampoe Betawi" genoemd om
dat dat zeer markante licht zo
kort na zonsondergang de rich
ting zou aangeven waar Batavia
zou liggen. (Onder meer be
schreven door Mary Pos in haar
boek: "Werkelijkheid op Bali".)
En dit klopt dan ook vrij aardig:
in een land zo dicht bij de eve
naar komen de zon en de pla
neten dicht bij het oosten op,
vervolgen hun baan vrijwel lood
recht omhoog, om na het pas
seren van het hoogste punt weer
in een loodrechte baan in het
westen onder te gaan.
En aangezien Batavia (thans Ja
karta) vrijwel pal ten westen van
Bali ligt, geeft de heldere avond
ster aan de westelijke hemel vrij
nauwkeurig de richting aan waar
Batavia moest liggen
Bedenk hierbij dat "Betawi"
voor velen slechts een begrip
was: de grote stad, héél ver
weg, van waar uit het land werd
bestuurd.
Misschien wel aardig om eens
aan te denken wanneer U op
een mooie heldere avond naar
de sterrenhemel kijkt
ingezonden door W. A. DEKKER
Nieuw
VAN DE WILLEM III TOT DE
WILLEM RUYS
door A. Lagendijk
Bijna een eeuw passagiersver
binding tussen Nederland en In-
dië/lndonesië in woord en beeld.
Naast de bekende komen ook de
minder vermaarde schepen aan
bod in dit rijk geïllustreerde werk.
Prijs 31,55, porto f 4,25
BOEKHANDEL MOESSON
Op 7 januari 1985 overleed in de
leeftijd van 92 jaar, onze lieve Moe
der, behuwd-grootmoeder en over
grootmoeder
JEANNE GUSTAVE HENRIETTE
WINKLER-KORNELISSEN
weduwe van de op 6 mei 1945 in de toen
japanse gevangenis Soekamiskin (Bandoeng)
oveleden Mr. Marinus Frans Winkler, Gou
verneur van Midden-Java (Ned.-lndië), Rid
der in de orde van de Nederlandse Leeuw,
Officier in de orde van Oranje Nassau.
Delft A E. Winkler-Werner
Altea Th. de Wit-Winkler
(Spanje) J. de Wit
Venthone F. Winkler
(Zwitserl.) L. C. A. Winkler-Nickel
BILTHOVEN, 11 januari 1985
De crematie heeft in stilte plaatsgevonden.
Corr. adres: Apartado< 253, Altea (Espana)
be a pleasure for us to have you as
our guest." Tot dusver heeft nog geen
nederlandse ambassadeur zoiets tegen
mij gezegd. Maar tja, daarvoor moet
je nu eenmaal Indische jongens onder
elkaar zijn.
DICK HARTOKO
Gladys Lammers
(copyright Jo de Vink)
Met zeer grote verslagenheid ver
namen wij het tragische bericht dat
Gladys Lammers, de leidster van de
bekende hawaiiandansgroep KINIKIA
bij een noodlottig ongeval op vrijdag
middag 18 januari op de weg Diemen-
Amsterdam om het leven is gekomen.
Zij was pas 28 jaar en had nog zoveel
plannen voor een nieuwe show met
haar dansgroep.
Haar grote belangstelling voor hawaii-
andansen resulteerde in de titel Miss
Hawaii 1982. De hieraan verbonden
prijs, tien dagen Honolulu, besteedde
ze geheel en al als een studiereis.
Binnen een jaar na haar terugkomst uit
CURSIEFJE UIT SPANJE
ADIOS DOLORES
In het toegangsportaal van het aparte-
mentencomplex. Een klein wezentje
achter een hoge balie. Het door een
vergroeiing van de wervelkolom zwaar
gedeformeerde lichaampje ondersteun
de het kleine zwartharige hoofdje met
de intelligente donkere kijkers.
"Zo fragiel en zo hulpbehoevend"
dacht je metéén. Doch senorita Dolores
dacht daar toch wél anders over. Alle
gasten kende zij. Hun hebbelijkheden
doch vooral hun onhebbelijkheden.
"Senorluidde het dan als je toe
vallig langs de balie kwam, "Senor...,
wilt U in het vervolg na tien uur
's avonds geen lawaai meer maken?"
Een poging om dan verwonderd te kij
ken haalde niets uit. Pijnlijk nauwkeu
rig werd je wangedrag aan de kaak
gesteld. En je zorgde er wel zalig voor,
dat herhaling niet voorkwam.
Had je daarentegen problemen, wilde
je iets weten, senorita Dolores was
altijd de uitkomst. Een wondertje, een
mismaakt en daarom des te meer
charmant wondertje achter een grote
HOME
The home we first knew on this
beautiful earth,
The friends of our childhood, the
place of our birth,
In the hearts inner chamber sung
always will be,
As the shell ever sings of its home
in the sea.
E. LUNN-HAGTINGIUS
Honolulu had ze een groep van 15 zeer
talentvolle hawaiiandanseresjes om
zich verzameld met een show die tot
de beste in Nederland gerekend mag
worden. Onlangs was haar groep nog
in de 1-2-3 Show van Ted de Braak.
Onze gevoelens van diep medeleven
gaan uit naar haar naaste familieleden,
maar in het bijzonder naar haar twee
nog zo jonge kinderen.
balie. Ons gebroken Spaans verstond
zij goed. Een lieve glimlach kon er
altijd af, ook bij de idiootste vragen.
Logeren in 'het appartement betekende
het telkenmale weer ervaren van een
bijzondere soort vriendschap.
Een enkele keer, in haar spaarzame
vrije uurtjes, kruisten zich onze wan
delingen. "Buenas noches" uit een
vriendelijk lachend zelfbewust mondje;
niemand vond het vreemd, niemand
had het gevoel, dat mededogen met
dat strompelende wezentje op zijn
plaats zou zijn geweest. Kón ook niet
bij zoveel uitstraling van wilskracht.
Bij het vertrek na een altijd te korte
vakantie poogden wij met een kleine
bloemenhulde onze bewondering tot
uiting te brengen. "Hasta al ano pro
ximo", tot volgend jaar en daarop ver
heugden wij ons telkens weer.
En toen dat jaar
Zij stond er niet om ons te ontvangen.
"Murio" vertelde haar vervangster.
Op het kerkhof, in een nis, stond een
kleine foto van een opgewekt, zorge
loos gezichtje.
Dappere lieve Dolores.
Rust zacht
W. P. VERSPOOR
17
