G MIJN NAAM OOK 1 STEIN CALLENFELS Eindelijk dan toch een stuk over pro fessor Stein Callenfels in Moesson (Kerstnr. '84). Ik heb deze markante man mogen leren kennen als jochie van 10 jaar. De in het stuk ge noemde Assistent-Resident Van der Mey en diens echtgenote waren n.l. mijn oom Otto en tante Pop (de op één na jongste zuster van mijn moeder). Wij zelf woonden toen op de buiten afdeling Banju-Putih van de HVA-sui- kerfabriek Djatiroto waar mijn vader werkzaam was. Van daaruit hebben wij menige vakantie bij oom Otto en tante Pop in Ponorogo doorgebracht, waar dan het paviljoen ons vakantie verblijf was. Wat hebben wij kinderen daar ge noten van de ruimte, het grote huis met daarom heen die grote tuin met grote waringin bomen en in voor én achtertuin een tennisbaan. Een dagje uit naar het meer van Nge- bel samen met "oom" Sam, de regent van Ponorogo, stond ook steeds op het programma. De autoweg naar Nge- bel was slechts in één richting tegelijk te berijden, aangezien geen twee auto's elkaar konden passeren. Bij de eerste ontmoeting maakte Stein Callenfels op mij, 10 jarige, letterlijk en figuurlijk een "kolossale" indruk. Wat was die man groot en zwaar, en zijn stemneen maar I I Een tochtje over het meer op het vlot met de vier stoelen heb ik ook mogen meemaken; wat werd er een bier ge dronken Heel goed herinner ik me ook nog dat als de tocht ten einde liep en het vlot alweer aan de terugvaart begon en inmiddels de hoeveelheid bier danig geslonken was, dat Stein Callenfels over het meer heen de djongos van de pasanggrahan toeriep: "Djongoooosbieeeer I" Het galm de dan over het water en werd weer kaatst door de bergwanden, en tot mijn grote verbazing bleek dan ook nog bij aankomst bij de pasanggrahan dat inderdaad een nieuwe krat bier door djongos was neergezetDank zij het stem volume van Stein Callenfels had djongos bovendien nog ruime tijd om het eten a la Stein te verzorgen. En zo stond alles dan reeds gereed als het gezelschap bij de passanggrahan aan kwam. Inderdaad een zeer bijzondere persoonlijkheid deze oudheidkundige professor Stein Callenfels. Helaas is oom Otto in het Jappenkamp overle den en is tante Pop bij een bezoek aan haar dochter, kleindochter en achter kleindochter in Istanbul in april 1984 niet naar haar Haagse flat terugge keerd; zij vond aldaar haar laatste rustplaats. Zij hadden anders heel veel méér over deze markante figuur die professor Stein Callenfels toch zeker was, kunnen vertellen. Ik ben het ove rigens volstrekt met de schrijver van het stuk eens, dat een "groot" plein in 's-Gravenhage naar hem vernoemd moet worden. W. J. STRAVER Ons reservefonds voor moeilijke dagen Moesson wil geen subsidie. Het wil voort bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun poekoelen wij teroes Hieronder laten wij, onder hartelijke dank zegging aan alle schenkers, de verant woording volgen van de giften die zijn binnengekomen voor het reservefonds voor Moesson over december 1984. W. Boverhof 25,A. Burg 10,A. M. H. de la Croix 10,A. Eiffe-von Faber 50, D. v. Engelenburg 100,G. J. van Heuven 10, 50, 10, 25 100,— J. C. L. Jansz 10,—; C. G. Kniestedt R. Mariouw 40,L. W. Martinus L. v.d. Meeren 45,E. Phefferkorn H. de Quant 10,J. C. Roeters L. W. de Rijke 10,R. Sebo-de Graaf 25,W. Slout 25,G. Vroomen 3,G. Waanders 25,M. H. Wichers 10,J. Willemsen-Sterckx 10,—; A. W. W. A. van Witsen 50, Binnengekomen in december 1984 totaal f 653, Verder kwam in DECEMBER 1984 voor ex-Knil-ers P. J. v.d. Horst f 20,— J. Jacobse f 15, N.N. f 50,— Stal 18 GIKI J. H. F. Olive GIKI J. de Koning-Knijff f 85,- f 400,- f 50,- WAAR IS ANNIE DIEN GEBLEVEN? Sinds de capitulatie heeft niemand meer iets van Annie Dien gehoord of gezien. Ze is een "geval" geworden waar de Indonesische pers, het Rode Kruis en ook de Telegraaf over hebben geschreven. Wie is Annie Dien? Ze is een jongere zuster van Marie Bal-Dien die, ten einde raad hoopt via Moesson infor matie te kunnen krijgen over haar zusje. Annie werd in 1943 in Palembang ge boren. Haar vader, John Ulrich Dien, werd door de Japanners ter dood ver oordeeld. Moeder Stien belandde met haar drie kinderen - Annie was dus nog een baby - in het kamp. Annie werd erg ziek en mocht van de Jap het kamp uit en bij de familie Penan- bunan (de vader was machinist bij de BPM) worden ondergebracht. Daar werd Annie verzorgd en groeide zij op. Mevrouw Dien werd pas in 1947 door het Nederlandse leger bevrijd (ze was waarschijnlijk na de capitulatie door de Indonesiërs geïnterneerd). De fa milie Penanbunan - Annie's pleeg ouders dus - bleken inmiddels naar Pladjoe verhuisd. De oorlogstoestand in die periode, de slechte verbindingen, zijn er misschien de oorzaak van ge weest dat mevr. Dien geen contact meer kon krijgen met de familie Pe nanbunan. De tijd drong, in 1950 ver trok de weduwe met Marie en een jonger broertje naar Nederland, er zat niets anders op. Zij bleef via het Rode Kruis en regeringsinstanties zoeken naar de familie Penanbunan en Annie. Marie - inmiddels getrouwd met Gijs Bal - zoekt nog steeds naar haar ver dwenen zusje. Na 25 jaar heeft zij het nog niet opgegeven, er gaat geen dag voorbij dat ze niet aan Annie denkt. Hoe kan iemand spoorloos verdwijnen? Leeft zij nog, waar is zij dan; is zij overleden, waar is zij begraven Vaker zijn via Moesson verloren ge waande personen teruggevonden. Mis schien, misschien Als U iets weet, een aanwijzing kunt geven, U zou Marie Bal-Dien er gewel dig mee kunnen helpen. Haar adres is: Soestdijksekade 87, 2574 AC Den Haag telefoon 070- 68 43 75. Voor nieuwe abonnees: U kunt uw naam (voornaam, meisjesnaam, plaats van herkomst Indonesië) laten opne men in deze rubriek. Doel: contact met oude, uit het oog verloren sobats, ver spreid over de gehele wereld. AMERIKA: Cooke, Frederik Erkelens (Bob) Cooke-Pinchetti, Jopie Willemien NIEUW-ZEELAND: Speekenbrink, Wim Speekenbrink-Kloppenburg, Willy (Soerabaja) NEDERLAND: Baron, W. (Surabaya, R.K. Broederschool- Coen Boulevard) Bertsch-Oosterman, Angelica (Lien) (Magelang, Buitenzorg, Surabaya) Engels, R. L. (Richard) (Pekalongan) Engels-von Bannisseth, E. A. (Emma) (Cheribon) Maidman, Henny (Padang, Batavia, R.O.S. ML Bandung) Wielinga-Lefrandt, Pop (Menado)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 9