T
Hawaii is calling
9
The New Hawaiian Minstrels met v.l.n.r.: Whitney Menchavez, Harold Slate, Bob Fernandez,
Ed Mayer en Joe Delacruz.
bezigheid van Ed en zijn vrouw is de
Indo Recording Studio. Bewust heeft
hij voor deze naam gekozen om de
naam Indo in leven te houden. Zijn
vrouw is de sound engineer en zelf
zoekt hij voortdurend naar orkesten
met hawaii-gitaar, maar zoals gezegd,
deze groepen worden steeds zeldza
mer. Hierdoor ook wordt de naam van
Ed Mayer als hawaii-gitarist steeds be
kender.
Dat was in het kort het verhaal van
Edward "Tottie" Mayer. Jammer dat hij
niet hier zit. We zouden mooie platen
kunnen maken met al die Indo's, die
thuis in hun eentje Sweet Leilani en
Terang Boelan spelen.
R.B.
Dat was leuke post laatst. Een pakket uit Hawaii met een elpee van "The New
Hawaiian Minstrels", getiteld "The soulful steel guitar of Ed. Ekualo Mayer".
Aan de hoes was een kaartje gehecht met daarop "Indo Recording Studio" en
op de plaat staan nummers als The Royal Hawaiian Hula, Blue Lei, Hawaiian
Love en natuurlijk Aloha Oe. Goede muziek, gespeeld in de stijl van Rudy Wai-
rata. Ed schrijft dat het slecht gaat met de hawaiigitaar, steeds minder musici
bespelen dat prachtinstrument. Maple Records, die zijn plaat heeft geproduceerd,
is de enige grote platenmaatschappij die nog belangstelling heeft voor de ha-
waiian gitaar. Rudy Wairata en Coy Pereira zijn Ed bij Maple voorgegaan. "Jam
mer dat Tjoh de Fretes daar geen plaat heeft kunnen maken", zegt Ed en gelijk
heeft hij want wijlen Tjoh was de grootste.
Edward "Tottie" Mayer is in 1932 in
Bandoeng geboren als oudste van vier
kinderen. Vlak na de oorlog begon hij
te tokkelen, eerst wat stuntelig maar
gaandeweg begon er melodie in te
komen. Hij speelde bas en hawaii
gitaar en met enkele vrienden werd
opgetreden onder verschillende namen,
zoals "Suara Istana" (niet de echte),
"Southsea Crooners" en "Bachelors".
1950 naar Nederland, waar hij 2 jaar
later trouwde met Sylvia Hartsinck.
Samen richtten ze "The Kameha Me-
lodians" op, maar op concoursen
moesten zij altijd hun meerdere in
Rudy Wairata erkennen. "If you can't
beat them, join them" was toen al uit
gevonden en dus werd Ed gitarist bij
Rudy en Sylvia een van de hula-dan-
seressen.
Veel optredens, maar toen dat te veel
werd en Ed aan de toekomst begon te
denken, besloot hij de professionele
muziek te ruilen voor het ambtenaar
schap bij het ministerie van Sociale
zaken. Een grote liefde geef je echter
niet zomaar op en met The Southsea
Hawaiians trad hij 3 maal per week
op het Minakabouws Huis in het Haag
se bos. Twee E.P.'s maakte die band
en toen werd het 1957, tijd voor Ed
en Sylvia om naar Amerika te emigre
ren.
Aangekomen in Walnut Creek, Cali-
fornië, moest een baan worden ge
vonden. Na veel geknoei en teleur
stellingen lukte het hen om na een
jaar hun weg te vinden en hij klom
op "through the ranks" zoals dat daar
heet. Ook daar bleef muziek hem
trekken. Hij werd jazz-bassist bij het
toen nog onbekende Cal Tjader Quar
tette. Door pers en critici werd hij
voor "Latin" aangezien en verantwoor
delijk gesteld dat Tjader's stijl werd
gemengd met Latin beat. Dat was niet
terecht, maar de toen originele "fus-
sion" van Latin en Jazz maakte Cal
Tjader beroemd. Ed ging niet mee op
toernees maar concentreerde zich op
zijn baan en avondstudie. Zijn inspan
ningen werden beloond. Hij studeerde
af en werd econoom. In 1972 kreeg hij
een mooie aanbieding om Economie
advisor te worden bij het Department
of Defense met de gehele Pacific Far
East als zijn "territory". Hij accepteer
de, Hawaii werd zijn standplaats en
spijt heeft hij niet.
Spijt heeft hij ook niet omdat hij zijn
hart nu helemaal kan ophalen aan
Hawaiianmuziek. Ed raakte "in de-
mand", dat was trouwens in Californië
al het geval, waar hij jarenlang optrad
met The Ben Pokipala Islanders. Daar
scheidden ook de wegen van Ed en
Sylvia, beiden hertrouwden.
Een interessante en drukke part-time
Ons reservefonds voor moeilijke dagen
Moesson wil geen subsidie. Het wil voort
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw steun
poekoelen wij teroes
Hieronder laten wij, onder hartelijke dank
zegging aan alle schenkers, de verant
woording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds voor
Moesson over januari 1985.
W. Boverhof 25,A. Burg 10,P. Coe-
nen 50,A. M. H. de la Croix 10,W.
Doral 12,50; R. F. Gors 24,50; L. C. F. de
Graaf 25,H. J. Heukelom-Slot 25,T.
Heijman 10,M. T. H. Hoebink 15,
V. H. Huitink 15,J. C. L. Jansz 10,
C. Luiting 60,R. Mariouw 40,H. Mul
der 25,B. M. Naberman 10,C. J. G.
Overbeek Bloem 10,J. v.d. Plas 40,
M. Portier 10,H. de Quant 10,R.
Sebo-de Graaf 25,S. Steevensz 31,25;
W. Stout 25,G. Vroomen 3,N. H.
Wichers-Bleckmann 10,J. Willemsen-
Sterckx 10,J. de Wit 10,30; H. Witbols
Feugen 50,—; N.N. 60,
Binnengekomen in januari 1985: f 661,55
Verder kwam in JANUARI 1985 voor
ex-Knil-ers
M. Th. Hoebink f 15,
J. Jacobse f 15,
M. Portier f 30,
Stal 18 GIKI
J. H. F. Olive
f 60,-
f 400,—
VRIENDELIJK AANGEBODEN
F. Molenar, Hameau Le Racin,
38340 Voreppe, Frankrijk, abon
nee op Moesson, biedt zijn ge
lezen exemplaren GRATIS ter
nalezing aan. Hij neemt de kos
ten van doorzending voor zijn
rekening. Gegadigde moet wel
in Europa wonen, Frankrijk,
Duitsland, België, Italië bijvoor
beeld. Zelf contact opnemen met
hr. Molenar
