BIJ DE VOORPLAAT
EVEN RECHTZETTEN
er nog een paar Ed I
Een andere dame. "Die boom is een
NA ELK EINDE EEN BEGIN
"Ik heb zo genoeg van die kou, ik snak naar de warmte zo eindigden ik weet
niet hoeveel brieven die ik de laatste weken ontving. Zulke verzuchtingen worden
meestal bij het begin van de lente geslaakt, bij 15 graden vorst hartje winter
zegt een dappere stem tussen wollen sjaal en muts "dat het zulk gezond weer
is I" Gezond ja zeker, voor een pak diepvries snijbonen is 15 graden onder 0
een gezonde temperatuur, blijven ze mooi hard. Ontdooi je ze, dan krijg je een
slappe troep. Dan maar weer goed koken, dan komt er weer stevigheid in.
In de lente waar zulke wonderschone
dingen gebeuren (ik kijk alweer in
stomme verbazing naar de bossen
crocusjes in de tuin die koppig over
eind blijven ondanks de schandalige
guurheid) snakt de Nederlandse mens
heid weer naar ontdooiing en dan "de
pan in" Gekookt, gebakken of gebra
den worden op balkon, strand of hei.
Dit gedragspatroon, die gedachten-
gang nu gaat mijn pet te boven. En
als u de laatste regels leest van onder
stand gedichtje dan snap ik waarom.
OP JAVA
De vleugel is niet meer op toon
Houtblokken voor de haard niet
meer genoeg
De hibiscus is weer kaal
Is de waterleiding afgetapt
Krijg ik dit jaar weer een sjaal
Wat duurt de winter lang
die nauwelijks is begonnen
Java, Java denk ik -
daar ben ik geboren
M.
Regels geschreven door M. die bij het
begin van de winter al moe was, hoe
goed kan ik dat met hem meevoelen I
Maar met de lente komt Pasen. Met
étalages barstens vol feestelijke cho
colade in de mooiste kleuren verpakt.
Weet u wat onze grote zorg is? Foto's
waar niets achterop geschreven staat,
geen naam, geen plaats, geen datum,
niets. Maar weet u wat onze allergroot
ste zorg is Foto's waar men ver
keerde informatie bij geeft. Dan maak
je maar op goed geluk een tekst,
een beetje zweverig, veronderstellend
toontje en dan maar hopen dat er
reacties komen van lezers die het
naadje van de kous weten. Komt bij
Moesson altijd voor elkaar. Lezers zijn
nooit boos, altijd blij als ze iets recht
kunnen zetten. Wat ook een belang
rijke bijdrage is natuurlijk I Dan komen
er nu een paar rechtzettingen van on
derschriften die ik maakte n.a.v. totaal
verkeerde informatie.
De "palmboom"-voorplaat
Moesson 15 maart
"Als dat de oudste palmboom is, ben
jij het oudste uilskuiken dat ooit in
Indië geboren is I" Zo ongeveer was
de eerste reactie die ik kreeg. Sorry
Met strikken en kant, kippen en hazen,
helden en honden (om met C. van Hee
keren te spreken).
Komt het nou omdat ik zulke eenvou
dige jeugdjaren heb gekend in betrek
kelijk kleine plaatsen, maar hadden we
vroeger zoveel Paaseieren? We had
den geen winkel-étalages, daar ligt 't
'm aan. Hazes en Mabes, die Wiener
Bakkerij daar lag toch bijna niets voor
het raam, alles was binnen in de win
kel, men zocht uit en kocht. Beschei
den. Thuis was er des te meer. Een
soort stille vreugde die zo heel anders
was dan die rond Kerst. Iets geheim
zinnigs, wonderlijks, iets nieuws dat
op het punt stond te beginnen.
Maart, april, het zijn voor mij nooit de
vrolijkste maanden van het jaar ge
weest, ik weet niet hoe het bij u is.
Juist in deze tijd zoveel doodsberich
ten, zoveel berichten van ernstige
ziekten, van verdriet. Juist nu de Lente
zal beginnen en over een paar maan
den die warmte er zal zijn waar we zo
naar gesnakt hebben.
Een Begin na een vermoeiend, slepend
Einde. Maar, zoals Tjalie in zijn laatste
Paasartikel schreef:
wij niet meer hoeven te vrezen,
omdat wij weten dat een Herrijzenis
zal komen tot een waarlijk nieuw en
gelouterd leven".
Ik wens u warmte, warmte bovenal.
LD.
hoor, IK zei niet dat het een palm
boom was, het stond achterop de foto
geschreven. Zelfs mijn hond wist dat
het geen palmboom was. Een kenari-
boom, masak ben je vergeten hoe een
kenari eruit ziet? De Plantentuin is
bekend om zijn kenari-laan. Oké, oké,
een kenari. "Ik weet hoe die vergissing
is gekomen met palmboom", zegt Ed.
Ilcken, "bij een cocospalm spreek je
van cocosnoten. Een kenari is ook een
nootachtige, dusJa, zo weet ik
Koningsboom".
Prof. Van der Pijl: "Het is een ficus
en ik weet ook precies waar hij staat.
Kenari en ficus hebben allebei plank
wortels (die hoogoplopende kraag)
daarom denkt men dat het een kenari
is". Een ficus dus, lieve mensen.
Concours d'Elegance
Moesson 1 maart
Foto's met geen enkele aanduiding. Ik
herkende echter direkt een oude sobat
Els IJsseldijk (meisjesnaam) en natuur-
IN ORDE
"Alles komt goed" en wanneer dit weer
eens gezegd is, volgt een korte stilte,
waarin ook werkelijk geloofd wordt dat
alles in orde komt. En alles komt in
derdaad weer goed, altijd. Dat wil zeg
gen, alles gaat voorbij, vooral de tijd.
Wat voorbij gaat, komt niet terug en
dus ook niet goed. Er komen wel
steeds nieuwe dingen, die lijken op
wat je al hebt meegemaakt. Ervaring,
en als je al oud bent: wijsheid, maken
dat je al aardig om kunt gaan met het
geen je ontmoet. Zo is het leven, ver
moeiend soms en een opmerking als
"ik heb alles wel gezien" is soms heel
goed te plaatsen, evenals het "niets
menselijks is mij vreemd", al klinkt dit
laatste dan wat verwaand. Maar het
leven eist je op, waar je ook bent, hoe
je ook bent. Je doet, denkt, voelt. Jaar
in, jaar uit en alles gaat voorbij. Be
halve herinneringen. "A graveyard of
memories" zingt men wel eens in ro
mantische liedjes, en zo is dat. Ook in
de stilte van dat kerkhof heb je de
gelegenheid om éven stil te staan bij
hetgeen geweest is en bij vele dingen
waarvan je ooit had gehoopt dat het
weer goed zou worden. Maar een kerk
hof verlaat je weer, want ook een be
zoek aan een dodenakker moet voor
bij gaan. Morgen is een nieuwe dag,
die aan de beurt wil en moet komen.
Het wil ook regelmatig gebeuren dat
je hoopt, bidt en smeekt dat iets gauw
voorbij zal gaan. Voorbij en vergeten.
"Laat deze beker Mij voorbij gaan"
zei iemand eens en bloed en zweet
bedekte zijn gelaat. En de beker ging
voorbij, maar pas nadat die was leeg
gedronken, want er moest iets goed
worden gemaakt. Het volvoeren van
zo'n krachtproef is maar weinigen ge
geven. We laten liever voorbij gaan en
hopen dat alles goedkomt.
Een goed Pasen wens ik ons allen toe.
RALPH BOEKHOLT
lijk Hetty Verlinden. Beiden uit Soera-
baja, dus een concours d'élégance in
Soerabaja. Iemand die het had kunnen
weten, verklaarde met stelligheid dat
het in Djakarta moet zijn geweest want
ze weet zeker dat Hetty daar ook ge
zeten had. Wanneer? Ik sla een slag:
1948. Mis, helemaal fout. Hetty Ver
linden komt zelf de juiste informatie
geven: 1957, Oedjoeng Soerabaja.
Concours voor mooie auto's en mooie
toiletten, georganiseerd door R.A. Kan-
ti Soedarmo t.b.v. het Spastische Kind.
Hetty Verlinden had de leiding van het
hele gebeuren, dat ik 10 jaar te vroeg
schatte. In die tijd zat ik al laag en nat
in Nederland, dus ik wist er niet van.
Bij deze dus rechtgezet I
Schoonheidswedstrijd Manggarai 1934,
Moesson 1 maart (pag. 27)
Dat stond er achter op de foto. Fout,
moest zijn: badpakkenshow met een
prijs voor de mooiste creatie. Dat was
in 1952 dus niet 1934. Waardoor de
lieve inzendster van deze informatie
Judy Wessels (no. 7 op de foto) nog
2
