Wie verre reizen doet, belt altijd eerst Aurora. ém II I H UI '1 uur vierde koning Voor uw reizen naar o.a. INDONESIË - HAWAII U.S.A. - CANADA AUSTRALIË - NW-ZEELAND SRI LANKA - THAILAND HONGKONG - JAPAN SINGAPORE - MALEISIE FILIPIJNEN - TAIWAN Met NECTAR- essence KIKKERS EN SLAKKEN Mijn dominee uit Malang was dominee Wildervanck. Hij heeft mijn jongste zusje nog gedoopt in dat lieve protes tantse kerkje te Malang. Zelf was ik van 1938 t/m 1940 bij de Wiidervancks in de kost (zoals men dat toen noemde). Dominee Wildervanck uit Malang was een goed en gezellig mens, reed in de oudste auto van de stad. Want niet voor niets noemden wij kinderen zijn vervoermiddel een "gro- bak". Vertellen kon hij als geen ander, je kon niet anders dan helemaal in het verhaal zitten en het zo maar voor ogen zien. Drie Koningen is al weer lang voorbij. Maar volgens domi nee Wildervanck was er nog een vierde Koning uit het Verre Oosten. Het was een nog heel jonge Koning, nog vol idealen, vol liefde. Deze jonge Koning nu kon de oudere drie Wijze Koningen niet meer bijhouden en geraakte zo steeds verder achter. Op zijn weg naar Bethlehem hielp de jonge Koning een ieder die in grote nood verkeerde, waar hij maar kon. En zo kwam het dat de jongste Koning Jezus pas bereikte toen deze reeds aan het kruis hing, drie en dertig jaar te laat en bovendien kwam hij met lege handen. Op zijn route naar Gods Zoon had hij met zijn geschenken de armen en ongelukkigen geholpen. Hij knielde neer voor het kruis en sprak: "Niets kan ik U nog aanbieden, op weg naar U toe gaf ik alles weg aan anderen." Antwoorden kon Jezus niet meer, doch uit zijn ogen straalde een grote liefde die meer uitdrukte dan woorden konden. Het geschenk van de Vierde Koning was immers iets heel bijzonders, iets heel groots, het allermoeilijkste om weg te geven, het was veel meer waard dan andere geschenken, het was naastenliefde. Mooi hè? Of dominee Wildervanck het allemaal zelf bedacht of uit een boek haalde weet ik niet. Maar wel dat deze dominee uit Malang het allemaal zo mooi vertelde; daardoor maakten alle verhalen zo'n diepe indruk op mij en vast en zeker op vele anderen ook. Hij kon een beetje saaie lessen heel spannend maken. Best knap Mevr. E. H. J. BAIRAMOGLON-VAN KAMPEN GROEPSREIZEN Vraag om inlichtingen TRAVEL SERVICE B.V. Clauskindereweg 28 1069 HN Amsterdam-Osdorp. Tel. 020- 199377/199396. Kantooruren: ma. t/m vrij. 09.00 - 17.00 uur, zaterdag tot 12.00 uur. GARANTIEFONDS REISGELDEN GEDEPONEERD Zilveren Medaille Den Haag 1885 Luik 1902 Gouden Medaille Den Haag 1913 maakt U voordelig uw ROZENSTROOP, sorbets, gebak en zeer fijne likeuren I Nu ook Nectar kleurstoffen I Vraag gratis receptenboekje bij uw Toko, drogist of Pharm. fabriek "Phytol" - Afd. Nectar essence, Wagenstraat 129, Den Haag Als ik de was doe denk ik vaak aan onze zo geduldige baboe tjoetji (was vrouw) terug. Hoe vaak zou onze ba boe tjoetji al hoofdschuddend zich af gevraagd hebben "wat doen ze daar toch mee", als ze de zakken van onze tjelana monjet leeghaalde. Spijkers, schelpen, steentjes, veertjes, enz waar U als kind vast ook uw zakken mee vulde. Ik had eens kikkervisjes uit een droog gevallen sloot gevangen en in mijn hansopzak gestopt en haastte mij naar onze waterput om de kikkervisjes vei lig in een bak water te doen. Ma zag me helaas lopen met mijn sandaaltjes in de hand en helemaal onder de modder. Dus was het regelrecht naar de bad kamer en boenen geblazen. Nog voor ik wat kon zeggen greep onze baboe tjoetji in de zak met kikkervisjes en gaf zo'n afgrijselijke gil die me door merg en been ging. Ze heeft de dier tjes vol afschuw weggegooid, wat ik toen toch zo wreed en ingemeen vond. Baboe kreeg nog groot gelijk ook Daar sta je dan helemaal schoonge boend, een keurig schoon hansopje aan, maar zo ongelukkig. Ik ben ondertussen Oma en vind kik kervisjes nu heel griezelig. Toen onze zoon vier jaar oud was maakte ik waar achtig net zo'n situatie mee. Alvorens de broeken van onze kinderen in de was te doen voelde ik de zakken ervan even na. En prompt greep ik in een weke slijmerige massa. De rillingen liepen me over de rug, zo vies en eng Ik heb het verschrikt door het toilet gespoeld. Het bleken slakken zonder huisje te zijn. Onze zoon heeft er zo erg om gehuild. Onder het snikken door vertelde hij me dat die arme diertjes hun huisjes verloren hadden. Hijzelf heeft nog overal gekeken, maar niets gevonden. Ze hadden het vast erg koud. Houdt Mama wel van diertjes Hij heeft nu een tuintje, of slakken erg welkom zijn betwijfel ik. FRANQOISE SCHIPPER 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 17