Selamat Jalan
Have a good trip
Bon voyage
Gute Reise
Bos weg, malaria terug
Nieuws uit Indonesië
Maar het kan ook in het spaans, of in het italiaans, in het
thais u mag het zeggen. Aurora brengt u waar u wilt. Leuke
reisjes in Nederland, mooie vakanties in europese landen, en
fascinerende reizen naar verre bestemmingen.
Niet voor niets is Aurora een verre-bestemmingen-specialist.
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar onze Indonesië- en
Hawaii-programma's.
Zeg maar hoe u wilt, wanneer u wilt. Aurora regelt 't goed en tegen
uitgekiende prijzen. Vraag vrijblijvend informatie.
Naar Brussel of het Verre Oosten.
Naar Spanje of Australië.
Aurora maakt 't onvergetelijk.
TRAVEL SERVICE B.V.
Gaan we even naar het zuiden van Java, naar de plaats Cilacap. Van daaruit kan
men het eiland Nusakambangan zien liggen, bekend/befaamd als grote strafge
vangenis tot heden toe. Maar daarover willen we het niet hebben. Cilacap en
dat eiland zijn van elkaar gescheiden door een zeeëngte, een soort binnenzee,
die we vroeger op school leerden als de "Kinderzee" (Segara Anakan). Om die
zee, en de kuststrook langs Cilacap gaat het. Zij zijn de beginschakels van een
keten van factoren, die tot een tragedie geleid hebben.
De Kinderzee is van oudsher belang
rijk geweest voor de visvangst. Hon
derden vissers met hun gezinnen langs
de kust waren in hun bestaan afhan
kelijk van de opbrengst uit deze zee,
en ze hadden er genoeg aan.
Maarin de loop der jaren werd
ze steeds ondieper door de geweldige
stromen van modder, die uit de talrijke
kali's in de Segara werden geloosd.
En aan baggeren werd niet gedaan.
Zodoende werd haar diepte slechts
hoogstens 2 meter; de visvangst werd
steeds minder en werd tot bijna nihil
teruggebracht! Dus keken ze uit naar
een andere bron van inkomsten. Want
voor volwaardige trawlers voor de ho
ge zee hadden ze geen kapitaal.
Wel, vissen kun je ook op het land,
d.w.z. in visvijvers, zoals ook door de
Overheid aangemoedigd. Duszoek
een geschikte plaats om ze aan te
leggen. Geen nood. Langs de hele
kuststrook verheffen zich hutan bakau,
i.e. strandbossen van de bakau-boom,
een grote "groene zone", wel 24.000
ha in het ene district Kampung Laut.
Met (stilzwijgende) goedkeuring van
de Lurahs gingen twee desa's aan de
slag cm een stukje van de bossen
open te kappen, "een beetje" maar,
2 x 2 x 0,75 ha. dus maar 3 ha totaal.
In twee maanden, augustus en septem
ber 1984, was het karwei geklaard, en
begonnen zij de jonge visjes uit te
zetten.
Maar tegelijk brak de duivel los, d.w.z.
de anopheles-muskieten kwamen in
zwermen los, en beten toe. Resultaat:
eind oktober 1984 waren reeds 67 be
woners van beide desa's overleden
aan malaria In allerijl werden 45 me
dische krachten door de Dienst van
Gezondheid gezonden, en die waren
in december nog volop bezig massaal
DDT te spuiten en de zieken te be
handelen. Van de 7000 inwoners zijn
naar schatting reeds 1000 door malaria
aangetast I Of in andere typische cij
fers van de Dienst uitgedrukt: elk uur
worden door elke inwoner 10 muskie
ten gedood; terwijl de "kritieke fase"
reeds bereikt is, als elk uur door ieder
twee muskieten worden gedood I How
can
Het zit 'm juist in het openleggen van
de bossen. De hutan bakau hebben
een zeer dicht bladerdak, dat maar
weinig zonlicht doorlaat. De meeste
larven van de muskieten overleven het
niet, slechts weinigen komen tot ont
wikkeling. Maar door de open plekken
krijgen ze volop licht en warmte, dus
kunnen ze nu welig tieren. En de vol
wassen muskieten hebben een "actie
radius" (vliegbereik) van bijna 31/2 km.
zodat ze heerlijk kunnen neerstrijken
in de desa's landinwaarts, en op de
lijven van de bewoners.
Was dit dan niet te voorzien? Natuur
lijk wel. Maar zovele aturans blijven
vaak een dode letter. In 1979 had de
Minister van Landbouw al een verbod
uitgevaardigd om "hutan bakau" te
kappen. "Maar welk bos precies mag
nu niet gekapt worden?" zegt men ter
verontschuldiging I
in feite was het gewest Cilacap reeds
verklaard tot Daerah Bebas Malaris
(Gewest vrij van malaria). Het had in
1960 een "Parasieten-index" van
slechts 0,92, d.w.z. nog niet 1 op de
1000 bewoners leed aan malaria. En in
juli 1984 was de index nog meer terug
gelopen tot 0,32. En nu 1000 7000
ofwel bijna 13%! Niet voor niets be
stond er daarom reeds lang een ver
bod in deze streek om aan de groene
zone te morrelen tot een afstand van
3 km vanaf de kustlijn.
Ook op ander gebied heeft het weg
kappen van de bakau-bossen nadelige
gevolgen, met name voor de garnalen-
populatie. De volwassen diertjes spele
varen in volle zee. Maar de jonge
exemplaren brengen hun jeugd door
in ondiep water langs de kust, en juist
tussen de wortels van de bekau-bo-
men, omdat die de voedingsstoffen
vasthouden, die van de zee aanspoe
len, en die de beestjes nodig hebben.
Dus bakaubos weg, jonge garnalen
weg, ook oude garnalen verdwijnen I
Na dit verhaal moet u nu nog maar
eens onze bijdrage lezen over wormen
in Moesson (1 febr. 1985, blz. 15). Dan
weet U. waarom de proeven in Unga-
ran zo belangrijk zijn om de malaria
tegen te gaan I
M.F.
Clauskindereweg 28,1069 HN Amsterdam-Osdorp, Tel. 020-199377/199396.
Open op werkdagen van 09.00 tot 17.00 uur. ('s zaterdags tot 12.00 uur).
15
