Swing Session
de haren en natuurlijk gevolgd door
bouwmakers, die haar graag naar huis
wilden brengen, want in de buurt van
de Cultuurschool was het vrij donker
en zo'n charmant meisje alleen, moest
beschermd worden, zo waren die Ma-
langse bouwmakers ook nog wel. Ja,
als je dertien jaar bent, zijn alle meis
jes, die je aardig vindt ouder, zo gaat
dat nu éénmaal in het leven. Van Ton-
gan kon je rechtsaf en via de vier
sprong Kampong Arab naar de ADAM
bussen, die op Pasuruan reden, maar
laten wij rechtuit gaan via Kaoeman
aan de rechterkant, naar een drie
sprong waar een winkel stond van
Singer naaimachines.
In Kaoeman woonde de Minderman
familie, Jan en Dolf net voor een soort
ziekenhuis, die waren nog vrij toen ik
het japanse kamp in moest. Maar net
voor de Singer winkel woonde Moe-
fiati een real Indonesisch meisje, die
niet de bescheidenheid over zich had,
die normaal bij een Indonesische uit
die tijd paste. Zij zat bij mij op school
en was een drukbol zelve een soort
"spring in het veld". Zij stapte vaak
ons huis binnen om het e.e.a. te vra
gen over ons huiswerk en schroomde
niet om met Pa een babbel te maken.
Vele jaren later toen ik de Japanse
episode achter de rug had, maar weer
gevangen onder de Indonesische over
heersers heb ik haar nog gezien. In
die periode moest ik wel eens vanuit
het Marinekamp naar de vrouwenwijk
om lijken te kisten en die dan weer
weg te brengen naar Soekoen. Toen
ik met Harry List langs het Singer
winkeltje de bocht omkwam, stond zij
daar te wachten met een pakje lekkers,
maar nu in Indonesische klederdracht
en de daarbij behorende Indonesische
haardracht. Van de politie bewakers
mochten wij het snoepgoed ter plekke
opeten, maar ik mocht niet met haar
praten. Steunend met één hand op de
lijkkist en in de andere hand een
pisang goreng dacht ik, "nou nou
meid, jij bent groot geworden", maar
het is bij "nou nou" gebleven, want
met die bewakers om je heen doe je
niet veel. Nog diverse malen heeft ze
dit zelfde herhaald, ondanks dat de
Indonesiërs, die aardig voor de Neder
landers bleven, risico liepen. Ik kreeg
een andere taak in het kamp en toen
was dat lijken gesjouw over.
Bij Singer rechtsaf dan kwam je bij de
Protestantse kerk met de aloon aloon.
De aloon aloon en omgeving was het
eldorado van de bouwmakers, met
Kajoetangan en Petjinan. Iedere bouw-
maker, die zichzelf respecteerde moest
zich daar meerdere malen per week
laten zien. De route Oro Oro Dowo-
Kajoetangan, aloon aloon, de straat
met de theaters Globe, Grand, Atrium,
Flora, dan rechtsaf met 't Waroeng
Djawa restaurant, Petjinan en terug
was vaste prik. Hier kwam je bijna
iedereen tegen. Enkele Malangse
bouwmakers uit die tijd, Marsman, de
van Vollenhove's, Snijtsheuvel, Hen
nephof, Tieleman, Zijdel, v. Drongelen,
Kampschuur met motorfiets, die ande-
REVERIE
Haar schoenen konden van miss
Marple zijn. Eigenlijk ook niet,
want die Engelse amateur-detec
tive was vee/ dikker en grover
gebouwd met veel grotere voe
ten. Zij daarentegen was slank
met grijs-zwart kort haar en een
ietwat vooruitstekend bovenge-
Ze knipperde ook veel met haar
ogen. Ringen droegen haar vin
gers niet. Maar toch deed ze me
meteen aan miss Marple denken,
door haar schoenen en het niet
moderne, maar keurige mantel
pakje dat ze droeg, grijs en met
dunne zwarte strepen geblokt.
Daardoor paste ze heel goed in
die speciaalzaak voor gebakjes
en bonbons, waar roze, blauwe,
en groene doosjes met strik op
glazen rekken het decor vorm
den voor twee in het roze ge
stoken dames, die de klanten
uiterst correct behandelden. Ook
haar. Ze moest geen gebakjes
hebben, ook geen bonbons, maar
drooggebak, ofwel koekjes. Twee
maal twee ons. Van te voren had
ze de vitrine langdurig bestu
deerd. Ze kreeg pretoogjes toen
de roze dame zich bukte om de
zak met de eerste honderd gram
te vullen met "deze, met dat geel
erop" en haar vinger wees op
het glas, onzichtbaar voor de
verkoopster, maar die wist door
de aanduiding "geel" wel wat
gewenst werd.
"Ze zijn toch niet te hard hè?"
vroeg ze glimlachend. "Nee hoor,
valt erg mee" werd gebukt ge
antwoord." En dan deze, met
chocola erop". Ze wipte een
beetje en je zag dat haar grote
teen in haar linkerschoen mee
bestelde. Haar vinger gleed naar
een andere schaal en ze kreeg
steeds meer plezier. Vanwege
het bezoek, dacht ik. Ze krijgt
ren hadden maar fietsen. Er waren er
natuurlijk veel meer, maar laat dit ge
noeg zijn. De anderen komen wij el
ders nog wel tegen. De bouwmakers
die er niet in slaagden een meisje aan
de haak te slaan raakten wel eens uit
hun humeur en dan hielden ze een
andere bouwmaker aan. De vraag was
dan "waarom kijk je mij aan" en als
je niet snel een bevredigend antwoord
had, dan had je twee blauwe ogen of
de tegenpartij had ze
(wordt vervolgd)
bezoek en bij de koffie, of thee,
wil ze gesorteerde en echt bij
zondere koekjes aanbieden. Nie
mand lacht immers om het ko
pen van koek alleen en gek was
ze niet.
Nee, ze was niet gek. Ze kwam
net uit kantoor, waar ze altijd
ruimschoots op tijd aanwezig
was en waar ze nooit een minuut
eerder wegging. Waar ze punc
tueel haar werk deed en waar
ze in de loop der jaren respect
heeft afgedwongen omdat ze
nooit merkbare ups en downs
had, maar altijd een bereidheid
toonde collega's ten dienste te
staan. Echt omgaan deed ze met
niemand en niemand met haar,
maar het "goedemorgen" en
"prettige avond" over en weer
was oprecht en voor haar ge
noeg. Ze had een bescheiden
appartement en dreef daar
's avonds en in het weekend een
bescheiden huishouding. Ze las
graag en naast de boeken stond
een foto. Van Pap en Mam. Met
haar op de arm van de in het
wit geklede man, die dol was op
zijn dochter en die zeker wist
dat juist zij alle geluk zou er
varen. In Holland stierf hij, kort
na zijn vrouw. Zij was toen 26
en zat naast zijn sterfbed, met
haar wat vooruitgestoken tanden
en knipperende ogen. Hij had
haar hand vast en wilde haar nog
wat zeggen. "Stil maar Pap, ga
maar rustig slapen" had ze ech
ter gezegd en hij sliep in.
Vandaag kocht ze koekjes, bij
zondere koekjes, want een nicht
zou komen. Met twee zakken en
4 ons koekjes liep ze naar de
deur, glimlachend. "Dag dames,
dag meneer", zei ze. "Kan ik u
helpen", klonk de roze vraag.
Ralph
voor uw parties en reünies
Allround - Uitgebreid dans repertoire
DANSCOMBO
J. A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51
2592 EB Den Haag
Telefoon 070-473935 of 070-5480 79
IBU BEACH BUNGALOWS
SANUR BALI
- direkt a.h. mooie Sanurstrand
- incl. ontbijt/goede service
- centraal en rustig gelegen
- Nederlands/Engels spr.
- gehele jaar geopend
- zeer billijke prijzen
Inlicht./boekingen: J. A. Brouwer
Louis Bouwmeesterplein 17, 5038 TN
Tilburg - Tel. 013-42 01 17 43 16 28
33
