LAAT ONTDEKT Ik kan geen afstand doen van dit boekje dat ik al heb sinds mijn schooljaren. Het is heel dun, hangt los aan elkaar, de illustraties zijn ouderwets romantisch, een beetje a la Rie Cramer. Het is Tennyson's "The Day-dream" en het is eigenlijk het verhaal van Doornroosje. Een onnozele naam in het Nederlands, het is veel mooier in het Engels: "Sleeping Beauty". Mijn kleinzoon Steven die graag oeroest in de rommel kamer boven (hij ruimt zelfs af en toe de rommel op), vond het boekje in een doos met oude schatten en vroeg of hij het mocht hebben. Ik kon zien dat de illustraties hem aan trokken want lezen kon hij het verhaal nog niet al is hij tien jaar oud. Hij is ééntalig Frans, iets dat ééntalige Frans- Canadezen zeer afkeuren als het voorkomt bij ééntalige Engels-Canadezen. Ik heb Stevens verzoek moeten weige ren, met wat spijt, want welke grootmoeder maakt niet graag een kleinkind blij? Maar niet met mijn Day-dream, dat ging niet. Daar ik het ding een paar jaar niet in handen had gehad, las ik het nog eens door, als altijd weer meegesleept door de prachtige poëzie, eenvoudig, sereen, romantisch. Maar deze keer werd ik zo getroffen door een passage die mij vroeger nooit was opgevallen, dat Steven een halve stop fles koekjes op had voordat ik het merkte: "All precious thinqs, discovered late/To those that seek them issue forth De honderd jaar van slaap en stilstand van alle leven zijn voorbij voor de Sleeping Beauty en haar omgeving. De prins, the fairy prince, die de betovering zal verbreken, baant zich al een weg door het doornbos dat het kasteel omringt, gedreven door een instinct dat hij eindelijk zal vinden wat hij al zo lang heeft gezocht. "Alles wat kostbaar is, laat ontdekt, valt aan hen die zoeken toeEen slechte vertaling die niet de volle betekenis weergeeft; men moet het in het Engels lezen of, nog beter, horen. We zoeken allen naar een begeerlijk doel; soms weten we niet eens wat het precies is, maar we weten dat we het zullen herkennen als we het vinden. Sommigen bereiken het ook en als ze geluk hebben gebeurt het als ze nog jong zijn. Maar velen vinden nooit het juweel, the precious thing, niet omdat het te laat is, maar omdat ze dénken dat het te laat is. Ze zeggen: "Daar kan ik nou niet meer aan begin nen, ik kan 't niet meer. We hebben al zo lang geprobeerd, altijd mislukt, laat maar." Maar om ons heen zien we toch mensen die gelukkig zijn omdat zij later in hun leven ein delijk het doel hebben bereikt waarnaar zij zo lang hadden gestreefd, waar zij zo lang naar hadden verlangd. Het doet er niet toe of ze het vonden in hun werkkring, thuis, in de keuken, op cursus of in de tuin. Is het een huisje in Spanje of dé reis naar Indonesië, een eigen zaak beginnen of ein delijk met pensioen gaan, het doet er niet toe. Er is hier in de buurt, in het gezellig-rustige dorp Rosemere een Horizon Club, een club voor mensen van over de 50. Het is een bloeiende vereniging waar veel activiteiten ge organiseerd worden; er komen aldoor nieuwe leden bij. Daar valt het soms op hoe sommige leden, nog op middel bare leeftijd, oud doèn. Ze hebben opgegeven, ze hebben afstand gedaan, ze aanvaarden gelaten wat er gebeurt, ze kunnen niet eens echt enthousiast of verontwaardigd zijn. Ze zijn oud, ook als ze nog geen zestig zijn. Er zijn ande ren, over de zeventig en ouder, die jong zijn omdat ze alles uit het leven halen wat er uit te halen valt - en die zijn niet beperkt tot de gezonden en de welgestelden. Noch zijn die vroeg-oude mensen altijd arm of ziek of slecht ter been. In dit verhaal van geloof in een einddoel en de beloning voor volharding wijst Tannyson op de betekenis van de late ontdekking die nieuwe waarde en soms een heel nieuwe richting aan het leven geven. Wat we zoeken en willen bereiken wacht en ook al wordt het laat ontdekt, al zijn symbolisch gesproken honderd jaar voorbijgegaan, het valt de geduldige zoeker in handen. Dat is misschien wat aan de jeugdigen onder oudere mensen toegevallen is. GREET GAUDREAU (Ste. Therese, Quebec, Canada) MIJN VADER IS ZIEKER DAN DE JOUWE Vandaag slenterde ik op straat, op weg naar een patiënt, toen ik twee meisjes van een jaar of vier met elkaar hoorde redetwisten. Het ene stelde: "Mijn vader heeft een groot hard verband," en dat wees ze aan tot voorbij de elleboog. Toen zei het andere kleine ding mis prijzend: "Van mijn vader is veel en veel erger!" Ze gaf een veel grotere afmeting van het gips aan, dat reikte tot de schouder. Ik geloof dat dit gesprek symptoma tisch is voor onze tijd. Hoe groter de kwaal hoe groter het ontzag van de omstanders. Misschien dat ik binnen kort nog wat andere kinderen op straat zal horen pochen over de grootte van het hartinfarct van hun vader. Ik dacht aan mijn eigen jeugd in het voormalige Ned. Indië. Mijn eigen va der zat, als gevolg van het feit dat hij in Berlijn geboren was, in een concen tratiekamp alwaar hij uiteindelijk onder de goede zorg van de Engelsen in Deradun aan dysenterie is bezweken. Twee Indische jongens twistten in mijn bijzijn over de kracht van hun vaders. De ene zei: "Mijn vader is politieagent, ajo, wat wil je nog meer." De andere stelde: "Mijn vader is ser geant, die is veel sterker dan een politieagent." Ik was toen jaloers op deze jongens en daarom weet ik dit nog. Al. R. SCHUCHNER 10-DAAGSE REIS NAAR ENGELANDS MARITIEME ZUIDKUST Kapitein Lucas Lindeboom ontving en thousiaste reacties van de deelnemers aan zijn maritieme Londen-reizen in '84. Dat vroeg om een vervolg Zijn nieu we reisdoel is de maritieme kust van Engeland, maar die kust is te lang voor een vakantie van 10 dagen. Met veel zorg werden de 6.000 mijlen die deze kust lang is, in stukken ver deeld, genoeg voor acht korte vakan tiereizen. De eerste gaat dit jaar naar de zuidkust. Per reis kunnen niet meer dan 8 personen mee, omdat anders het exclusieve karakter van de reis wordt aangetast. In verband daarmee én met het verblijf op zee van de ka pitein, verdient het aanbeveling bijtijds te reserveren. Er worden dit jaar niet meer dan twee van deze reizen uitge voerd. Vertrekdata omstreeks juni/juli '85. De reis wordt gemaakt per com fortabele mini-bus, waardoor gebruik van openbaar vervoer en gesjouw met koffers worden vermeden. Per dag worden relatief weinig kilometers afge legd. Tijdens de reis zullen o.m. de volgende bezienswaardigheden worden bezocht: de krijtrotsen van Beachy Head, Arundal Castle, de "Victory" in Portsmouth, de kliffen van Alum Bay, Europa's grootste aquarium in Wey mouth, het Visserijmuseum in Brixham, het Schepenmuseum in Exeter, Wind sor Castle a/d Thames enz. De reissom bedraagt f 1.780,(Moes son-abonnees 5% korting). Inbegrepen: vervoer per minibus in Nederland en Engeland en per boot naar Engeland en Wight en terug (nachtboot gebaseerd op tweepersoons hut); 8 hotel-overnachtingen met ont bijt (tweepersoons kamers met privé bad/douche en toilet); reisongevallen- en diefstalverzekering; alle toegangs bewijzen voor musea e.d. Voor een éénpersoonskamer/hut geldt een toeslag. Bij aanmelding altijd op geven: naam, adres, man/vrouw en telefoonnummer. Informatiemateriaal kunt u aanvragen door een aan uzelf geadresseerde en velop te sturen aan: Kapt. L. Linde boom, Overboschlaan 48, 3722 BM Bilthoven, telefoon 030-78 25 76 (al leen 's avonds). 37

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 37