O
v^/
Zomaar een dagje uit in mei 1985
ORIENT TRAVEL B.V.
Door een samenloop van allerlei toevalligheden, stapte ik die ochtend om 7 uur
vaderziel alleen (i.p.v. niet moeder de vrouw) in de touringcar voor een verras
singsdagtrip door Noord-Brabant en Zeeland. Toen wij van Amsterdam vertrok
ken, was de bus half leeg, maar er zouden in Leiden en Den Haag nog passagiers
bijkomen. En inderdaad, toen wij Den Haag verlieten, waren alie plaatsen in onze
bus bezet en vermoedelijk ook van de twee bussen achter ons. Het was echt
gezellig druk en het weer was ons heel gunstig gezind.
De meeste passagiers waren vanzelf
sprekend zomers gekleed en het was
voorzover mijn enig nog ziend oog
reikte, een bonte mengelmoes van al
lerlei soort mensen, oude en jonge,
overheersend blank met daartussen in
enkele bruine, zwarte en zelfs gele
mensen. De gesproken taal was ech
ter Nederlands, wel niet het ABN, maar
toch redelijk verstaanbaar. Uitgedost
met een Thais overhemd met pagode
motieven, een goedzittende jeanspan-
talon, sandalettes en een Spaanse stro
hoed op mijn grijze kalende kop en
ietwat getrokken ogen, leek ik zeker
op een of andere Aziatische bijstand-
trekkende vluchteling. Naderhand
bleek dat ik er met mijn veronderstel
ling niet ver naast was. Natuurlijk kan
kan het mij geen zier schelen, waar
voor men mij aanziet; het belangrijkste
is toch, dat mijn wederhelft en ik daar
happy mee zijn, hoewel ik het aange
namer zou hebben gevonden als O.L.H.
mij de beschikking zou hebben gege
ven over twee goede ogen èn oren,
en mijn gezichtsvermogen en gehoor
niet zou zijn zoals nu, n.l. 20%. Niette
min ben ik dankbaar dat ik die 20%
nog heb. Om onderweg niet van hon
ger en dorst om te komen als suiker
patiënt, kreeg ik een goed gevulde
sidebag mee met wat boterhammen,
zure appels en een thermoskan warme
thee.
Naast mij zat een ongeveer 70-jarige
Amsterdammer, die al die tijd zweeg
als het graf en bijna dacht ik met een
doofstomme te maken te hebben, tot
dat de buschauffeur voor een of ander
verkeersobstakel plotseling moest
remmen en mijn buurmans gezicht niet
onzacht in aanraking kwam met de
stoelleuning voor hem. Onvervalste
Mokumse vloek- en aanverwante woor.
den schetterden uit zijn mond richting
chauffeur die de krachttermen door
het geschreeuw van de andere passa
giers gelukkig niet hoorde of deed
alsof hij niets hoorde. Stom was mijn
buurman dus in elk geval niet, maar
misschien was ie wel stokdoof en daar
om zei hij niets.
Plotseling stootte hij mij met zijn hand
aan en vroeg vriendelijk: "U China
Een ondeugende kwajongensachtige
gedachte schoot mij te binnen. Ik
schudde mijn hoofd en zei heel ernstig:
"Ik Viëtnam".
Weer vroeg hij: "Hollands spreken?"
Met mijn bijna samengeknepen duim
en wijsvinger, maakte ik hem duidelijk
dat ik die taal maar heel miniem be
heerste. Hij gaf mij een joviale klop
op mijn schouder en gaf mij met een
gul gebaar een sigaar van wel een
gulden per stuk. Terwijl ik dat geschenk
aannam, wees ik hem op een folder
bij de deur waar in woord en beeld
duidelijk te kennen werd gegeven, dat
roken in de bus is verboden. Hij scha
terde het uit alsof ik hem een goede
mop had verteld, maakte met zijn rech
ter hand een wegwerpgebaar en stak
rustig zijn sigaar aan. Echt Amsterdams,
ik bedoel het negeren van verbodsbe
palingen. Ik verwachtte dat de reis-
leidster hem dit roken zou verbieden,
maar niets van dat alles.
Op de twee banken achter mij zaten
twee Indische echtparen van middel
bare leeftijd, die in Den Haag waren
ingestapt en onmiskenbaar van de Vor
stenlanden in Midden-Java afkomstig
moesten zijn. U weet wel die harde "d"
van "goedek djokdja". De Indischman
achter mij, gekleed in een mooi grijs
zomers kostuum met vest, wit over
hemd en blauw gestreepte das, tikte
op mijn schouder en toen ik omkeek,
zag ik een vriendelijk pokdalig gezicht
en een schedel zo glimmend als een
biljartbal. Hij had kennelijk het gesprek
met mijn buurman gehoord en vroeg:
"Viëtnam-kah?" Zoals het een be
schaafde Viëtnamees betaamt, knikte
ik minzaam. Vervolgens maakte hij mij
met gebaren duidelijk, dat hij tijdens
de oorlog als krijgsgevangene in Sai
gon had gewerkt en daarna in Thai
land. Ook vroeg hij mij of ik de Thaise
taal sprak. Net als bij mijn buurman,
maakte ik mijn landgenoot uit Indië
kenbaar, dat ik ook die taal heel mi
niem beheerste, maar om hem te bewij
zen, dat ik enkele woorden kende, zei
ik, toen hij vroeg of ik een vrouw 'had:
"Tjan poejing maimi", hetgeen bete
kent, dat ik geen meisje heb. Boffen
dus, dat ook ik als POWer in Siam heb
gezeten en nog wat woorden heb ont
houden. Voornamelijk woorden die een
vrijgezel moest weten. Inwendig ik lah
me rot en half kripoet.
Die Indo moest er maar achter komen
dat ik geen bootvluchteling uit Viët
nam ben, maar een gewone sinjo Ka-
longan uit Soerabaja. Ik hoorde mijn
Indische achterbuur nog tegen zijn
vrouw zeggen: "Jammer Mam, die
ouwe Vietkong praat geen Thais, an
ders ramé".
Omstreeks twaalf uur in de middag
stopten de bussen voor een hotel-res
taurant met de toepasselijke naam "De
blauwe druif" in een klein Brabants
dorp nabij de Belgische grens. Hier
kregen wij een uur lunchpauze. Ik zocht
achterin de grote zaal een leeg tafel
tje waar ik ongestoord mijn broodjes
en wat appels kon nuttigen.
Net toen ik mijn maaltijd op had en
wat thee in de thermosdop wilde in
schenken, kwamen de twee Indische
dames uit mijn bus naar mij toe. Toen
zij bij mijn tafeltje kwamen, kreeg ik
van de ene twee indische kroketten en
van de andere twee grote lempers. Als
uit één mond zeiden zij: "U moet eten,
anders wordt U ziek. Smakelijk eten."
De twee dames dachten kennelijk dat
ik alleen maar thee had meegenomen,
ik was naar mijn eigen zeggen, toch
vrijgezel.
Natuurlijk heb ik die twee lieverds be
dankt, maar ergens voelde ik mij be
schaamd door mijn sandiwaria (toneel).
Ik werd uit mijn overpeinzingen ge
haald, toen de reisleidster kwam en
mij mededeelde, dat ik voor de rest
van de dagtocht was ingedeeld in de
middelste bus.
FRANS J. (NONO) PONDER
RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS
RETOUR JAKARTA
1.395,—
f 1.795,—
BALI -
plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA
AUSTRALIË met stop JAKARTA
(ANVR)
GARANTIEFONDS
REISGELDEN
retour f 2.445,
retour f 2.800,
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020-24 25 38
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070 - 63 83 67
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020-23 74 84
19
