BANDJIR IN KRAKSAAN 1925
Bóóöók - rust, rust - bóööök - rust,
rust - etc. Höng - bek hèöööng - bek
- höng - bek etc.
Geen foto anno 1925 in Kraksaan, maar een vrij recente uit Jakarta, waar bij een bandjir alle eendjes ook in het water
zwemmen, huis in, huis uit. (Foto: Rogier).
's Middags omstreeks 4 uur was het nog droog weer. Zwermen kalongs kwamen
uit het zuiden, waar het oerwoud nog was, over ons huis vliegen, richting oude
kapokbomen. Na 5 uur was de hele boom één grote tros hangende kalongs.
Met hun aardige hondekopjes netjes opgeborgen tussen hun pootvliezen vielen
ze in slaap, hier en daar nog wat napiepend. Plotseling zagen wij, kebon en ik,
achter de kapokboom en achter ons, grote wolkenmassa's in onze richting ko
men begeleid door zware donderslagen, bliksemschichten en weerlicht. Nog
geen uur later begon het te regenen, eerst een plensbui en dan was het alsof
de hel was losgebroken. Met bakken viel de regen uit de lucht, ledereen vluchtte
weg. Het begon te waaien, héél hard, daarna stormwind, een orkaan
Met kloppend hart moesten we het
aanzien dat de grote volwassen asem-
boom omver geblazen werd met wor
tels en al. De arme drommel die onder
de boom dekking gezocht had, werd
verpletterd. Het zinken afdak opzij van
het huis werd door de omvallende
katesboom - 6 meter hoog, vol vruch
ten, dus heel zwaar, van de muur ge
rukt. Dit ging met oorverdovend kabaal
gepaard. Weldra vlogen de dakpannen
de lucht in. Stralen bruin water gutsten
van alle kanten het huis in
Ook de tjitjaks, tokèhs, spinnen en
slangen probeerden het vege lijf te
redden tegen het opkomende water.
Alles wat zwemmen kon, zwom naar
droog gebied. Tafels, kasten maar ook
onze bedden moesten we met de die
ren delen. Het water steeg gestadig,
een teken dat de kali buiten haar
oevers was getreden. Het was een
echte bandjir
Ongeveer middernacht waren de bult
zakken van de ledikanten doorweekt
van het bruine water. Hoe moesten wij
de nacht doorkomen, zou het water
blijven stijgen? Oom Ernst was dood
ziek, malaria, hoge koorts. Twee tafels
werden naast elkaar geschoven boven
op het bed en daarop kwam Oom Ernst
op en tussen de dekens te liggen.
Klamboe dicht en extra kinine. En maar
bidden dat het water niet hoger zou
komen. Het kwam wél hoger. Alle ta
fels waren niet genoeg om ons zessen
een slaapplaats te bieden, dus gingen
de kleinsten boven op de kasten "sla
pen".
Overal murmelde het water. Eén dier
soort had plezier in de ramp: de kik
kers. De hele nacht door kregen we
een onvergetelijk kikkerconcert. Laten
horen kan ik het U niet, maar ik kan
wel pogen het muzikaal op papier te
zetten.
De begeleiding: (adagio)
Wouwoe - oe - ak (basgeluiden) -
wouwoe-oe-ak etc.
Moderato
Göööök - göóöók - göööök - kwek-
kwekkwek etc. Hoeaaa - tjing (melo
dieus) hoeééa - tjing.
Presto
Priet-priet-priet-priet-priet e.d.
Tangtoeng - ting - ting - tangtoeng -
ting - ting etc. (snelle boventonen),
(lees verder volg. pag., 1e kolom onderaan)
12
