w O, Herinneringen aan Tempo Doeloe in Sumatra (II) LOS ANGELES - LAS VEGAS - HAWAII - Tijdens verblijf in Hawaii: Aloha Week CilDv /^PïN 29 door Johanna Elisabeth Helderman-Pigeaud Na ruim twee jaar op Siak, werd Willem overgeplaatst naar Beneden-Langkat, met als standplaats Tandjong Poera. Kort voor ons vertrek stuurden we nog een halfjarig olifantje naar Artis. Het kreeg de nodige rijst mee op reis, waarvan gekookt, balletjes werden gemaakt, waarmee hij werd gevoed. Het dier is goed overgekomen en heeft lang in Artis geleefd, we hebben het daar in ons verlof nog teruggezien. Als dank werd Willem benoemd tot lid van verdienste van de dierentuin, zodat we er altijd vrije toegang hadden. Daar Willem met spoed naar Tandjong Poera was overgeplaatst, en dus vooruit ging, moesten Sophie, Mien en ik voor de vendutie zorgen. Willem's hoge zijden hoed, die hij nog uit Holland had meegebracht, bracht veel geld op, de sultan kocht hem voor zijn koetsier. Hij had namelijk nog een paleisje in Singapore en daar reed hij wel met paard en wagen, wat op Siak zelf niet kon. Een deel van ons meubilair namen wij mee naar Tandjong Poera. Toen wij, drie vrouwen, op onze nieuwe standplaats kwamen, dachten de inheemsen dat de controleur drie vrouwen had Op Tandjoeng Poera kregen we een prachtig huis en na Siak leek onze nieuwe standplaats mij wel een grote stad, met een soos, een postkantoor, een hotel, enige Europese toko's en een flink garnizoen (een kapitein en twee luitenants). Op de ondernemin gen in de buurt werkten ook veel Eu ropeanen (onder andere Smit van Ba- tang Berangan, die later met Sophie trouwde). Eens in de maand, op hari besar, kwamen de planters naar Tan djong Poera en dan gebeurde het wel eens dat er zo'n vijftig man op onze voorgalerij zat. De planters waren van verschillende nationaliteit, zodat ik dus talen moest kunnen spreken. De vorige controleursvrouw converseerde alleen in het Maleis. Er was veel naijver en twist onder de Europeanen, waar ik me altijd zorg vuldig buiten gehouden heb. Onder Willem ressorteerden ook de olie plaatsen Pangkalan Brandan, waar Willem een adjudant-controleur had, daar het gewest te groot was voor één man, en Besitan. In die tijd wer den nog niet alle bijprodukten uit de olie gewonnen, het residu, die onver koopbaar was, werd eenvoudig ver brand. 's Avonds konden we de hoge vlammen van de brandende residu op Tandjong Poera zien. Later werd de residu voor terreinverlichting gebruikt en bij ons op Tandjong Poera voor straatverlichting. In die tijd werkte Deterding ook nog als gewoon em ployé op Pangkalan Brandan. De petroleum werd in blikken uitge voerd, twee blikken in een kist, de blikken werden op Pangkalan Brandan zelf gefabriceerd. Toen de eerste tankboot olie in bulk kwam laden was er feest. Een model van die tankboot werd aan de sultan in zilver aange boden. Er kwamen veel Europeanen voor dit feest naar Pg Brandan en de controleur gaf een lunch, waarbij 20 personen aanzaten. Ik zorgde voor een rijsttafel, daar er ook hoogge plaatste inheemsen aanzaten. De sul tan zat naast mij, hij alleen inheemse spijzen en dronk ook geen wijn, uit sluitend ajer blanda en hij keek pre cies wat ik at. Wij waren dikwijls de gast van de hoofd-administrateur Loudon op Pang kalan Brandan. Er was daar een mooie soos, waar nogal eens wat te doen was, ook werd daar een kegelbaan geopend. Het was een grote gebeur tenis, het gebouwtje was geheel ver sierd met vlaggetjes en ik, als con troleursvrouw, heb de opening ver richt. Ik gooide toevallig alle kegels om. Toen lachte men en men dacht dat ik stiekem geholpen zou zijn. Men wilde het persé zien overdoen en ik gooide toen met geluk weer 8 van de 9 kegels om. Veel later heeft mijn neef Bernard Helderman daar heel wat balletjes gegooid, hij was er en kele jaren voorzitter van het socië- teitsbestuur. Een van de employés op Pg Brandan had drie jonge tijgertjes groot ge bracht. Hij had de moeder geschoten en de jongen laten zogen door zijn hond. Later kregen zij een zuigfles en nog later rijst met vlees, tot dat zij te gevaarlijk werden en hij ze aan een rondtrekkend circus verkocht. Later heeft hij met zijn hond die pleegkin deren in Batavia teruggezien. Zij her kenden hem en ook de hond, ze be snuffelden hem en deden niets, hoe wel hij gewoon in de kooi ging. Van Siak had ik mijn naaister Ellie en haar dochtertje Oepi meegenomen. In Tandjong Poera kreeg ik Ketjil en Mi- nah, een Javaans echtpaar, die ons 15 jaar trouw gediend hebben. Na ons verlof gingen zij mee naar Borneo, en toen wij in 1911 voorgoed naar Holland gingen is Ketjil meegegaan omdat hij persé Holland wilde zien. Hij logeerde in Amersfoort bij ons en ging ook nog naar Heemstede naar zwager en zus ter Smit, die hij uit Tandjong Poera kende. Oepi is met Hansje opgevoed en leerde tegelijk met haar schrijven, lezen en rekenen. In Tandjoeng Poe ra trouwde ook Sophie met Smit, de administrateur van de onderneming Batang Serangan van de Deli Maat schappij. Toen mijn moeder 60 jaar werd invi teerden Willem en zwager Smit haar voor een bezoek aan Indië. Zij bleef er één jaar, de helft ervan logeerde zij bij Smit op de onderneming, waar toen hun eerste dochtertje werd ge boren, de andere helft bij ons. Ge durende ons verblijf op Tandjong Poera ben ik drie maanden met Hans je (3 jaar) naar Penang geweest voor Hansjes malaria. Ik woonde daar in het Oriëntal and Eastern Hotel. Na ruim drie jaar werd Willem over geplaatst naar de Bataklanden, met als standplaats Bangoen Poerba. Wij reisden van Medan met onze vier be dienden, Ketjil, Minah, Ellie en Wong- so, onze eigen wasbaas, allen Java nen, per trein naar Loeboek Pakam en vandaar met karretjes, bespannen met drie Batakse paardjes, naar onze nieuwe standplaats. Willem moest daar de controleur Westenberg ver vangen, die daar al jaren zat en met ziekteverlof naar Holland moest. Wes tenberg had 4 kinderen bij een Ba takse van standing. Zij wilde de kin deren niet afstaan en zo trouwde Westenberg nog voor zijn vertrek met Negul. Het huwelijk werd voltrokken door de controleur van Loeboek Pakam, die (lees verder pagina 32) 18-daagse begeleide groepsreis naar Vertrek: 19 september 1986 PER PERSOON f 4a175y" Onze groepsreizen naar Hawaii op 26/6 en 21/8 zijn vol geboekt. TRAVEL SERVICE BLV. Clauskindereweg 28, 1069 HN Amsterdam-Osdorp, Tel. 020- 199377/199396 Open op werkdagen van 09.00 tot 17.00 uur ('s zaterdags tot 12.00 uur).

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 27