(Vervolg: "Herinneringen aan Tempo Doeloe in Sumatra") ambtenaar van de burgerlijke stand was. Ik had Negul nog geholpen met het bestellen van Europese kleding voor haar en de kinderen, waarvoor wij de stoffen en andere zaken van Medan en Singapore hadden moeten laten komen, van de firma Pritchard; Willem, die het huis en de karretjes van Westenberg had overgenomen, leende hem de karretjes en een kor poraal-oppas en zo vertrokken zij naar Loeboek Pakam, vandaar per spoor naar Belawan, waar de K.P.M. hen naar Batavia bracht, waar zij op een boot van de Lloyd embarkeerden voor Holland. Westenberg had drie jaar ziekteverlof gekregen. Voor Negul was dit natuurlijk een hele verande ring, zij mocht geen sirih meer kau wen en moest altijd Europees gekleed gaan. In Europa reisden zij veel, en Negul, die een knappe vrouw was en heel pienter, paste zich verbazend goed aan. Zij leerde goed Hollands, wat Engels en wat Duits. In Holland namen zij een beschaafde dame aan om haar met alles te helpen. Toen zij na hun verlof in Indië terugkwamen was zij totaal ver-Europeest. Zij kon zich heel goed bewegen, speelde uit stekend whist en was een echte Euro pese dame geworden. Wij waren bij hun terugkomst aanwezig in Me dan en logeerden gezamenlijk in het Residentshuis. Na de dood van Wes tenberg bleef Negul echter in de Ba- taklanden, waar zij een mooi huis liet bouwen. (wordt vervolgd) "BENOEMD" Toen ik de Moesson van 15 april j.l. ontving en ik, zoals mijn gewoonte is, allereerst de voorplaat goed ging be kijken, kon ik mijn ogen haast niet ge loven. Rende naar mijn man, die in een andere kamer zat en riep: "dat is Tjabak! Dat is Tjabak met ons oude huis Het bracht een welkom blije sensatie bij mij op, wat later veran derde in een ietsje weemoedigheid. Lilian, je hebt gelijk - deze foto is =t in 1920 genomen. Ik moet ongeveer 5 jaar zijn geweest. Deze foto is genomen tijdens een be zoek aan de houtvesterij te Tjabak, waar mijn vader toen houtvester van was, gedurende een tournee door Ja va van de toenmalige Gouverneur- Generaal: Graaf van Limburg Stirum. Het "vlaggetje" op de auto was de standaard van de G.G.'s in N.O.I. JOHANNA PIETERS VAN NIJENHOFF NIET GIFTIG Naar aanleiding van een artikel over die giftige lantana-vruchtjes, wil ik toch even opmerken, dat ik dan blijk baar een maag van zoolleer had, want mijn jongere broer, mijn vrienden en ik aten de zwarte, kleine, rijpe besjes van de kembang temblekan als we die passeerden op onze wandelingen en hadden nergens last van. Trouwens, de vogels aten de bessen en de Ruy- ter de Wildt van dat zwembad boven Batoe (Selecta), had ons eens verteld, dat alles wat een vogel at, voor een mens óók eetbaar was I P. v.d. BOS-AGERBEEK PEDDEL-LIED N.a.v. het artikel van "Pohon-Linde" in Moesson nr. 19 van 15 mei jl„ "een Indische shanty", zag ik tot mijn ver rassing en blijdschap de tekst van een liedje, dat ik vele malen als oud-B.P.M. medewerker in "de Grote Oost" mocht horen, zo'n 38 jaar terug. Zo herinner ik mij als de dag van gis teren, dat ik in 1948 een Ambonnees emigratieproject bezocht in het Noor den van Hoal-Moal (Ceram) en dat, lopende langs de kust in de prachtige zonsondergang een prauw met 6 ped delaars voorbijschoof, die dit lied zon gen. Volgens mij is het een waarschijn lijk, Ambonnees "Peddel-lied" waarbij "sagé" en "pandané", telkens bij een gezamenlijke lang slag, lang werden uitgehaald. Ik herinner mij dat ik er erg van onder de indruk kwam. Ook zon gen zij het lied meerstemmig. In mijn oude woordenboeken kijkend zie ik dat "sagé", beter "sangké" komt van "sangkar", dat "beletten, verhinderen, tegengaan" betekent. "Padané" komt m.i. van "padan" en betekent hier "gelijk", "bij elkaar pas sen". Het "né" is slechts een uithaal. Vrij vertaald zou de tekst dus kunnen zijn: "Niet schommelen verzet je tegen 't schommelen gelijkmatig trekken (de rest is opvullinq) J. J. TEN CATE ANATOMIE VAN EEN FOTO Toen ik Moesson vroeg mijn oude padvinders foto te plaatsen (15-5-'86) had ik goede hoop antwoorden te ontvangen. Wel, zowel akela H. Luiting (nu H. van Nienes-Luiting) als bagheera L. Dete- ren (nu weduwe L. Sparnaay-Deteren) schreven een uitgebreide brief om trent die "goeie ouwe tijd" van de Bruine Groep in Bandoeng. Op deze foto vinden wij: 1e rij v.l.n.r. Carel Jobsis, Piet Wiersma, A. of P. de Jong, Ardo Bongers. 2e rij v.l.n.r.: Freddy de Grave, Henk Greeven, mijzelf, vaandrig Theuvenet, Leo Bource, Kim Jellema, Rudi de Grave en Chappy de Haas (vader ad ministrateur van de thee onderneming waar wij kampeerden). Akela Luiting heeft mij een aantal oude foto's gestuurd en degenen wier namen hier worden genoemd, kunnen mij schrijven - een copie van de foto's zal worden opgestuurd. (lees verder volgende pagina) CHRISTELIJKE MULO JOGJA Wie herkent zichzelf op deze foto uit 1931 van klas III C van de Chr. Mulo in Jogja, die werd genomen tijdens de gymles op het A.M.S. veld met de heer Mastenbroek. Staande: Yvette Heemskerk, Greet Coppoolse, de heer Masten broek, R. Harms (inzendster), Tanny Suyderhoudt, Zittend Maria Meyll, Soemiati, Toos v.d. Ven, Jenny Westhoff, Ada de Hond, Soeminah. Reacties aan: R. Harms, Kastelenstraat 21 I, 1083 GA Amsterdam. 32

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 30