Rietje Reiziger eet temper TOKO MOESSON f f f Eigenlijk eet ik er allang niet meer en gerechten halen, wat ik vroeger ook wel eens deed in een luie bui, ook niet. Sinds ze suiker in de lodeh en oblok-oblok doen, de babi ketjap bremzout is en de lotèk een taaie brei in koenir saus. Er zijn zoveel betere Indische winkels en restaurants. Maar hun lemperwas altijd wel lekker en toen ik op een keer gauw wat in huis wilde hebben voor visite, besloot ik ze toch maar in dat dichtstbijzijnde restaurant te halen. Maar waar was nou de schaal met die witte rolletjes op de toonbank. "Geen lemper vandaag?" vroeg ik. "Jawel, hier toch", zei de verkoopster en ze wees op een pyramide geel grijze rolletjes in plastic. "Lemper, dat? Wat is dat gelige daar boven op?" "De vulling", zei het meisje, "we doen de vulling er niet meer in, maar er bovenop." "Maar waarom, dat kan toch niet..." "Ja, de mensen vragen altijd: wat zit er in? Vervelend om altijd maar uit te leggen weet u. Daarom zegt de baas, doe de vulling maar bovenop dan kun nen ze zien, vragen ze niet meer!" Ik stond sprakeloos naar die ontzielde hoop lempers te kijken. "Maar u kunt toch één lemper als voorbeeld maken en de rest gewoon zoals het hoort?" "Ach, zomaar toch ook goed!" "U heeft gelijk," zeg ik, "dat moet u met de bakpao en de risolles en de pasteitjes ook doen. En de klepon vooral. Dan ga fk morgen aan mijn bakker vragen of hij dat met de aman delbroodjes, de ragoutbroodjes, de kaassoesjes ook doet..." 'Dat moet u zelf weten", zegt ze nogal snibbig, "ik vind dat een goed idee van mijn baas. We moeten toch ook rekening houden met de Hollanders?" Ja, Rietje Reiziger wordt alsmaar knapper. En wij alsmaar onnozeler Ik heb wel eerst moeten laohen om die bespottelijke lemper-geschiedenis, maar op weg naar huis begon ik toch hoe langer hoe nijdiger te worden. Wanneer houden we in vredesnaam op met dat tot op het misselijke-af-onder- danige gedoe om de "Hollander" - en daarmee wordt dan altijd de Nederlan der bedoeld die Indië nooit gekend heeft - persé wat bij te brengen. Is hij werkelijk in ons geïnteresseerd? Dan heeft hij 45 jaar - zo niet 3 en een halve eeuw - de tijd gehad kennis op te doen van land en volk. Is hij niet geïnteresseerd, even goede vrienden, maar is het dan nodig om zo'n ver rukkelijke lemper van goede huize zo te vernederen en blijvend te ontluis teren. Terwille van wèt? Terwille waarvan verknoeien Indische restaurants goede recepten "om aan de Hollandse smaak tegemoet te ko men?" Quatsch! Hollanders eten met evenveel smaak en met waardering goed klaargemaakt Indisch eten, zo heet als ik-weet-niet-hoe. Voor het zelfde geld verkoopt u de Hollandse klant oblok-oblok met peté, als oblok- oblok met worteltjes en suiker. Hij weet immers niet wat de juiste smaak is? Als hij met een Indische getrouwd is weet hij dat wel. Ik ben wel geneigd te geloven dat sommige Indische koks (kokkies) zelf niet meer goed weten hoe een ge recht moet smaken. Men doet maar, fijnproevers worden zeldzaam Geen Frans restaurant van klasse zal ook maar één concessie doen aan de z.g. Hollandse smaak. Geen Italiaanse kok zal knoflook weglaten, idem dito de Spaanse. Lust je ons eten niet, pech gehad. Alleen de kleine rugge- graatloze, met alle winden meedraai ende individuutjes doen aan zelf-dis- criminatie. Want in feite discrimineren die onze beroemde eetcultuur die we zo adverteren. Guttegut onze rijsttafel is zo lakoe, ja-ja lemper met de vulling op de rug en sajoer lodeh met suiker, sambel zonder trassi, babi ketjap zon der knoflook! Geen week gaat er voorbij of er wordt ergens in Nederland een Indische avond/dag georganiseerd. "We moeten ons presenteren, zij (de autochtone Nederlanders) kennen ons nog te wei nig!" En dan wordt er ijverig naar ma teriaal gezocht dat vooral Visueel een makkelijk te verteren beeld geeft van die onbekende bruine Indische Neder lander die zo zijn best doet Nederlan der te zijn en Indisch te blijven. En wie komen er op zo'n "presentatie"? 2% Hollanders en 98% Indische mensen. De Hollanders glimlachen welwillend, eten hun sateetje en rames en de In dische mensen glimmen van trots op een geslaagde avond/dag. Je wordt er bijna niet goed van. Geen enkele ethnologische (minder heids) groep doet zo overdreven zijn best om er toch maar alsjeblief bij te horen en geknuffeld te worden als de Indische. Wanneer beginnen we nu eens ge woon helemaal 100% alleen onszelf te zijn, te denken, te doen. Gewoon pro beren eerst iets te presenteren voor onszelf, onze eigen Indische gemeen- sdhap zonder rekening te houden met "begrijpen ze ons wel?" Als wij ons Nederlanders voelen en zijn, als ze beseffen dat wij - ook al komen we uit dat verd. koloniale verleden - ook respectabele Nederlanders zijn, dan komt er een gezonde relatie van be grip, waardering, tolerantie voor alles waarin wij anders zijn of anders willen zijn. Komt die relatie niet tot stand moet dat ons een zorg zijn? Moeten we daarvoor de vulling uit de lemper halen? Moeten we beslist goed kunnen zingen, dansen, ons met goud en zilver glitter besmeren, de clown uithangen, schrijven, koken, dichten, schilderen om mee te tellen in de Nederlandse maatschappij? Kletskoek. Nederlan ders, Hollanders hebben ons om min der dan al die kunstjes geaccepteerd, zijn met Indische meisjes/jongens ge trouwd die niets anders konden geven dan een liefhebbend hart. Nederlan ders hebben ons om meer nauwelijks gewaardeerd. Het gaat er altijd om wélke Hollanders en wélke Indische mensen. Dus om een strikt persoon lijke handreiking. Ik geloof niet aan massa-bekering en als we na onze komst in dit land, pak weg na 45 jaar nog kunstjes moeten uithalen met lempers en voorlichtings avonden moeten geven, goeie hemel in wat voor land zitten we dan? Rietje Reiziger moet gewoon betere boeken lezen, later als ze groter is en zelfstandig kan denken. En als ze er niets van snapt krijgt ze gewoon een pak op d'r donder van het leven. LILIAN DUCELLE Prins Mauritslaan 48 A Den Haag, tel. 070-54 34 66 VERSE TAPE SINGKONG niet uit de diepvries 11,50 per pond Verrukkelijk om te goreng, voor tapé-taart of in een koude drank van santen en stroop. Blijft gegarandeerd 3 weken goed op een koele plaats. BOEKHANDEL MOESSON Prins Mauritslaan 48 A Den Haag, tel. 070 - 54 34 66 heeft ook altijd de nieuwste uitgaven van Holland Indonesia Line maandblad 4,95 Suara Pergubin Orgaan van de Verg. van leraren Bahasa In donesia. Informaties in ontwikkelingen B.l. 6,50 Indische Letteren Literair maandblad v.d. Ind. literatuur 10,— 24

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 24