zijn bedrijfje kon verdienen kon hij aan extra's besteden. Scheiding tussen blank en bruin opgeheven Toen het plan van de Japanners om de Indo-Nederlandse groep tegen Neder land en de geallieerde zaak op te zet ten, door de overwegend loyale hou ding van de groep mislukt was, hief men de scheiding op en wend blank en bruin weer broederlijk verenigd. In oktober 1942 verhuisde het "Kale Koppen Kampement" eveneens naar het IVe en IXe. In februari 1943 gingen opnieuw de poorten open om het res tant van het Tjilatjap-kamp, dat toen 9 maanden had bestaan, op te nemen. In het IVe en IXe loopt het jaar 1942 ten einde. Ik vierde "Oud en Nieuw" in het eethuisje "Hoopvol" met een maaltijd van soto-babat en croquetjes. Een mok chocomel moest de traditio nele bowl en champagne vervangen. In stilte bracht ik een dronk uit op mijn vrouw en baby, van wie ik al in geen maanden meer iets had gehoord. Alle contact met thuis had de Japanner immers onmogelijk gemaakt. Voor de Japanse bezetter bestaat er gewoon geen Internationale Rode Kruis. Met harde hand was een einde gemaakt aan het binnensmokkelen van brief jes. Er was zelfs met de doodstraf ge dreigd; ook de kampleiding zou dit lot ondergaan. In deze omstandigheden hadden aalmoezeniers en legerpredi- kanten hun gelovigen verboden nog aan deze smokkel mee te doen. De "Kooi" was de straf, die de Ja panner voor kampbewoners had uit gedacht. Een verblijf van een week of soms wel een maand, alleen gekleed in een korte broek, blootgesteld aan regen, wind en koude, maar vooral aan de felle zon, was wel de mildste straf voor het smokkelen van briefjes. Maar de geruchten waren daarom niet minder geworden. De Amerikanen zouden grote vorderingen hebben ge maakt. De verwachting, dat Japan de geweldige krachtsinspanning op zo'n uitgebreid front niet lang zou kunnen volhouden, bracht reeds velen er toe hun haar niet meer te laten milimete- ren, zoals de Japanners dit eisten. Iedere keer dat er "Rood voor" werd geroepen, zag men de langharige op timisten de barakken in- en uitglippen om uit het gezicht van de Japanse patrouilles te blijven. Het leven in het kamp was overigens wel te dragen. Het leek of de Japanners hun krijgs gevangenen met rust zouden laten na de daden van terreur, die zij de eerste tijd hadden verricht. De executies Het executeren van krijgsgevangenen in de eerste maanden had de bedoe ling de angst voor de bezetter erin te krijgen en aan de krijgsgevangenen de lust tot ontvluchten te ontnemen. In de tijd dat de afsluiting met prikkel draad nog niet zó hecht was, maakten krijgsgevangenen daarvan gebruik door in 't donker 't kamp uit te glippen om de nacht bij de familie thuis door te brengen. Zij zorgden er voor, wel vóór het ochtendappél terug te zijn. Op een nacht grepen de Japanners echter plotseling in. De ontvluchte ge vangenen werden opgespoord, mis handeld en geëxecuteerd. Op Java werden zeker 30 krijgsgevan genen met bajonetsteken gedood of onthoofd. Dit was een flagrante schen ding van de Geneefse Conventie. Er werden geen pogingen meer gedaan om te ontvluchten. Dit zou overigens ook zinloos zijn geweest, omdat men niet de minste kans van slagen had. De Nederlandse bevolkingsgroep was immers geheel uitgeschakeld en de opgehitste Indonesische bevolking bracht iedere ontvluchte Nederlander bij de Japanners terug. Contingenten verlaten het kamp Aan de rust kwam een einde toen "Working Parties" moesten worden gevormd. Als eerste groep was begin oktober 1942 een groep van technisch geschoolde mensen vertrokken. De gedachte als technieker aan een of ander nuttig projekt te mogen werken, had velen aangetrokken en hun ver trek droeg een opgewekt karakter. Op 15 oktober vertrok een tweede groep. Wij wisten niet dat deze groepen overzee werden gebracht om slaven arbeid te verrichten voor de Japanse oorlogsmachine. De Japanse comman dant van het Tjimahi-kamp had steeds verklaard, dat geen krijgsgevangenen overzee zouden worden gestuurd. Het Japanse offensief was echter dood gelopen op de lijn Zuid Nieuw Guinea - Guadalcanal en vanaf dat moment was het Japanse leger in het defensief gedrongen. Omdat een geallieerde te genaanval vanuit Australië werd ver wacht, had de Japanse luchtmacht op de kleine eilanden in 'de Indische Ar chipel geheime vliegvelden nodig. De goedkoopste arbeidskracht van het Keizerlijke Japanse leger, de krijgs gevangenen, moest worden ingezet ten einde in recordtijd deze vliegvelden aan te leggen. 1) "Rood Voor". Op de schietbaan wordt het sein op "rood" geplaatst, wanneer de schietschijven moeten worden veranderd. Het "Rood Voor" betekent dus: "Gevaar! Opgelet!" 2) In de KNIL kazernes moesten de vrouwen en kinderen van de solda ten na het oóhtendappèl de öham- brees verlaten. Zij verbleven dan in de vrouwenloods waar zij hun eigen huishoudelijk werk, zoals kleren verstellen, wassen en koken kon- VROUWENKAMP TJIDENG OP JAVA. Laatste jaar Maar ook dit went, we zagen haast niet meer de vele doden die langs ons werden heen gedragen. Wel dertig kinderen en vrouwen, alle dagen Door vuil en dysentrie en honger, altijd weer. En ook dit went, de wagen die de groenten bracht nam op de weg terug de lijken mede. We wisten zelfs niet wat ze ermee deden Voor die nog leefden bleef de poort gesloten, dag en nacht Zelfs honger went, zodat men nauw een zucht vernam ook van de kinderen niet, die lange dagen mét ons geen eten kregen en verstild te kijken lagen terwijl alleen voor sommigen de dood wat sneller kwam. NEL R ADEM AKER-DU YTS De verre oorlog - lot en levensloop van krijgsgevangenen onder de Japan ner; door N. Beets - 63,50 9,porto. Fukuoka 9 - arts in krijgsgevangenschap - door M. M. Hilfman - 25,h f 4,50 porto. Terug naar Fukuoka 14 - krijgsgevan gene in Nagasaki - door René Schafer f 27,50 f 4,50 porto. Een dal in Ambarawa - moeder en kin deren in Japanse gevangenschap - door Han Helfferich-Koch - f 24,50 f 4,50 porto. Dreiging onder de tropenzon - roman uit de nadagen van Ned.-lndië - door lens van Doorn - 17,50 f 4,50 porto. Vogelvrij - het leven buiten de kampen op Java 1942-1945 - door M. Moscou- de Ruyter - f 26,95 f 4,50 porto. Nishi no kaze, hare - Ned.-Indische in lichtingendienst contra agressor Japan - door Robert D. Haslach - f 36,50 f 4,50 porto. Ons Indië voor de Indonesiërs - de oorlog - de chaos - de vrijheid, bewerkt naar de gelijknamige NOS-documentai- re door C. van Heekeren - f 24,50 f 4,50 porto. BOEKHANDEL MOESSON den doen. Na het middagappèl van twaalf uur mochten zij weer naar hun eigen vertrekjes in de chambree terug. 3) In het Keizerlijk Japanse leger moesten de mannen het hoofdhaar afsoheren. Deze order gold ook voor de krijgsgevangenen. 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 5