INTERMEZZO (slot) LOS ANGELES - LAS VEGAS - HAWAII - Tijdens verblijf in Hawaii: Aloha Week door J. Th. Bruinsma De Jappen hadden alle vitale punten en gebouwen van de stad bezet alsmede het vliegveld dat op enige kilometers van Madioen was gelegen. De daarop volgende dagen hadden wij het druk om ongeruste burgers te be zoeken die op dat moment ongenode Japanse of Koreaanse soldaten op bezoek kregen. De aanwezigheid van een geüniformeerde politieman was soms vol doende om de onwelkome gasten de woning te doen verlaten. Meestal waren het soldaten die naar een "verzetje" zochten, buiten medeweten van hun offi cieren. Omdat ons verboden was wapens te dragen, was het een linke zaak om deze "heren" aan te spreken, vooral wanneer zij dronken waren. KLEINE CORRECTIE op het artikel van J. Th. Bruinsma "Intermezzo" in Moesson van 15 juli- Hierin werd vermeld dat de Speciale Troepen onder Kapt. Westerling in de politionele actie werden ingezet. Een attente lezer corrigeerde dit. Het was Lt. Kol. van Beek die het bevel voerde (19 dec. '48) omdat Westerling 21 nov. '48 reeds vervangen was. Mijn eerste werk was het opzetten van een inlichtingendienst in coördinatie met de Marine inlichtingen dienst (MARID). Want in een bezette stad of streek was de veiligheid van onze mensen een eerste vereiste. Ik slaag de er in goede informanten aan te werven welke deels uit het agenten bestand afkomstig waren, deels uit connecties of relaties buiten het poli tie verband. Daaronder waren een paar die naar ik vermoed dubbel spionnen waren. De techniek voor het verkrijgen en verwerken van gegevens valt buiten dit bestek. De samenwerking met de MARID was zeer goed. Er werkten in die afdeling verscheidene Indische jongens die de inheemse talen vloeiend spraken. Ik zag ze later in Nieuw-Guinea nog te rug. Op zekere dag kregen wij via de mili taire instantie het verzoek om opspo ring van de Chinese directeur van de nabij gelegen suikerfabriek. Men vrees de dat hij door de extremisten was ontvoerd. De directie van het Oei Tjong Ham concern die de eigenaresse was van bedoelde suikerfabriek had een forse beloning uitgeloofd voor degene die hem dood of levend kon terugbrengen. Ik verzocht mijn recher cheurs en informanten naar deze man uit te kijken en mij onverwijld te mel den indien van hem enig spoor gevon den werd. Ook de MARID zette een speurtocht in om de vermiste man te vinden. Het had zeker enige dagen geduurd voordat de eerste aanwijzin gen daarover binnen kwamen. Ver scheidene sporen leidden tot nihil resultaat. Tot op zekere dag een kop pel van mijn tipgevers mij op kantoor dringend te spreken vroegen. Zij hadden aanwijzingen verkregen dat de gezochte directeur was vermoord en op een kerkhof buiten de stad was begraven. Ik trof met een groep agen ten maatregelen om naar de opgege ven plaats te vertrekken. Omdat die plaats zich in het onveilig gebied be vond moesten wij ook rekening houden met een valstrik. Vandaar dat mijn man schappen de nodige instructies kregen om eerst de omgeving te verkennen Clauskindereweg 28, 1069 HN Amsterdam-Osdorp, Tel. 020-199377/199396 alvorens het kerkhof te betreden. Dit Open op werkdagen van 09.00 tot 17.00 uur ('s zaterdags tot 12.00 uur). lag verscholen achter een haag en was Een maand later kregen alle manne lijke Europese inwoners van de Japan se bezetter de sommatie om zich te verzamelen in een school om een toe spraak van een hoge legerofficier aan te horen. Er kwam echter geen hoge Japanse Piet, maar wel een groot aan tal vrachtauto's voorrijden. Wij werden gelast in te stappen. De reis ging, la ter per trein, naar ons eerste inter neringskamp: gevangenis 'Boeboetan' in Soerabaia. We waren weggegaan zonder afscheid te kunnen of mogen nemen van ons gezin en familei, zon der verschoning van kleren, zeep of tandenborstel In die interneringsperiode (1942-1945) werden wij drie malen verplaatst, n.l. «aar Soerabaia, toen Ngaw'i en ten slotte Tjimahi. Meer dan 10.000 geïn terneerden hadden deze mensonwaar dige bejegening door de Jappen niet overleefd. Op 15 augustus 1945 capi tuleerde Japan en twee dagen later heeft Soekarno de Republiek Indone sië uitgeroepen. De vreugde over het einde van de oorlog en de komende vrijheid kreeg wel een stevige domper door dit on verwachte politiek gebeuren. De ge allieerde troepen lieten zich niet zien en de Japanse soldaten-bewakers kregen de opdracht de geïnterneerden in de kampen te beschermen tegen acties van de extremisten en bendes die in groepen opereerden. We kon den de kampen verlaten wanneer wij wilden maar dat gebeurde op eigen risico. Ik had dit risico genomen om mijn gezin te zoeken dat ergens in Soerabaia verbleef. In Solo werd de trein waarmee ik reisde door de pemoeda's opgehouden en doorzocht. Alle Europeanen die in de trein zaten werden opgepakt en overgebracht naar een terrein van een suikerfabriek nabij Solo. De morele klap die je kreeg van deze tweede internering door de Indonesiërs kwam heel Ihard aanDe behuizing in een leegstaande loods van de fabriek was abominabel evenals het voedsel dat wij daar voorgeschoteld kregen Nu was ik weer terug op mijn oude standplaats Madioen. We namen onze intrek in de politie-kazerne van de Veldpolitie. De kaderwoningen naast de kazerne waren onze tijdelijke on derkomens. De Mariniers werden in leegstaande gebouwen gelegerd. 18-daagse begeleide groepsreis naar Vertrek: 19 september 1986 PER PERSOON ff Onze groepsreizen naar Hawaii op 26/6 en 21/8 zijn vol geboekt. l%T^ "ssuss" v-f- TRAVEL SERVICE B.V. 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 8