WAT DOERIAN De naam van het land is veranderd maar de natuur, de bloemen en vruchten niet. Dit verhaal gaat over een van die vruchten, waar wij Nederlanders nog nooit van hadden gehoord, n.l. de Doerian. Wij logeerden in het Atsari hotel in Prapat aan het Tobameer. Tegen het einde van de middag toen de ergste warmte voorbij was gingen wij een wandeling maken in de omgeving van het hotel. Daar zagen wij langs de weg vier kinderen staan met manden en daarin grote ronde stekelige vruchten. Wat voor een soort vruchten het waren wisten wij natuurlijk niet. Wij liepen naar de meisjes toe om de vruchten van wat dichterbij te zien, maar oh oh wat was dat voor een nare lucht die op ons af kwam? Onze zin om de vrucht te kopen was meteen over. Ook al bleven de meisjes aanhouden om het te proberen, we hebben het niet gedaan. Later toen we weer thuis waren vertelden we het aan onze vrienden die vroeger in Indië hadden gewoond. En zij vertelden ons dat we juist een van de lekkerste vruchten hadden laten liggen. Daarom deze tip Als u met vakantie naar Indonesië gaat, laat u niet afschrikken door de geur, maar koop de vrucht en proef de fijne smaak die de moeite waard is. R. MOERS-DE VREE met andermans bemoeisels, dat we veel te veel met elkaar optrokken. En toen begon het gefluister dat voor mij zou leiden tot "gedonder in de glazen Een beste kerel, die Jaap, maar wat was toch dat geheimzinnige om hem heen? Een wilde eend die zo vreemd plotseling in hun bijt was neergestre ken. En zijn voorganger was ook al zo gek ineens weg geweest... En ik zat op mijn terrasje te handwer ken, toen tante Stien me gezelschap kwam houden. "Hoor 's Yets, ik heb iets op het hart, we moeten samen praten." "Wat klinkt dat griezelig? Zo serieus." "Dat is het ook. Je weet dat ik je ouders heb beloofd dat je ook een beetje ons kind zult zijn. Je bent goeie vrienden met Jaap hè? Vertel 's, ben je bezig je hart aan hem te verliezen?" "Ik verliefd op Jaap? Dan zou ik dag en nacht aan hem denken en hem uit de weg moeten gaan, omdat hij het an ders zou merken. We gaan alleen maar zo prettig met elkaar om, omdat er geen sprake is van verliefdheid. Soms denk ik dat er iets is waar hij niet over praten wil. Hij is een stuk ouder dan ik. Ik geloof dat hij één- of twee en dertig is. En voel ik me een blaag met mijn negentien jaar. Voor de meesten die me al langer kennen, ben ik na mijn zestiende nog geen dag ouder gewor den. Terwijl Jaap mij ziet als het meisje van bijna twintig dat op zich zelf kan passen. Misschien dat ik hem daarom zo aardig vind. En hij zegt dat ik hem doe denken aan zijn zusje." "Er wordt over hem gepraat weet je?" "Zo? En wat zeggen ze allemaal, de klessebessen?"- H ij moet verloofd zijn geweest en een vent heeft hem het meisje afgepikt. De rel liep zo hoog op dat hij de kerel het ziekenhuis ingeramd heeft." "Net goed!" "Ja en de papa van dat meisje, een of andere hoge piet, wilde geen rucht baarheid. Vandaar die geruisloze over plaatsingen. Zijn voorganger was hier toch ook zo gek ineens vertrokken? Schandaaltjes worden tóch wel achter haald, dat zie je maar weer. En ik ben bang, als je ouders hierover horen, ze bezwaar maken tegen jullie omgang."- "Dat weet ik wel zeker, maar dat merken we dan wel. Zou hij er altijd nog verdriet van hebben denk je?" "Je weet niet hoe diep het bij hem zit. Maar het slijt." "Als ik ooit van iemand ga houden is dat voor het leven. Dat wéét ik ge woon." "Weet je wat jij bent? Een romantisch blaagje." Dat was dus het geheim. Hij was weggegaan uit B. maar had er zijn hart achter gelaten. Misschien vond hij in de omgang met mij een beetje aflei ding. Op een avond dat we op het plat voor de soos dansten, had hij zich ineens voorover gebogen om mij een kus boven op mijn hoofd te geven. Heel gewoon had hij gezegd: "Wat ruik je toch lekker jij..." En toen gaan vertellen over zijn zusje, een half-zusje. "Johanneke was veertien toen ik uit Holland weg ging en net zo'n dreutel als jij nu bent, met net zo'n glad donker koppie." En zo lief had hij over haar gepraat, dat het me warm om het hart was gewor den. Wat fijn zo'n grote broer en ik had gedacht aan vroeger, het vervelende getuttel met mijn twee zusters. Het was een heerlijke avond geweest, dat we lak hadden gehad aan wat de mensen er wel van zouden zeggen, dat we alleen maar met elkaar dansten. De maan had gezorgd voor een roman tische omlijsting. (wordt vervolgd) EXPOSITIE PASSAGIERSVAART In het restaurantschip "Prins Willem I", dat gelegen is aan de Oostvaarders- dijk in Lelystad, is tot 31 oktober a.s. de expositie "Per mailboot naar Indië" te bezichtigen. De tentoonstelling heeft als ondertitel "90 Jaar passa giersvaart op Indië". Behalve foto's en schilderijen is er ook de videofilm "Selamat Jalan" te zien. De toegang is gratis en de openings tijden zijn dagelijks van 11.00 tot 23.00 uur. De expositie is opgezet door het S.M.N.-museum, een particu liere verzameling van de heer J. G. Nierop, bij wie men desgewenst te recht kan voor nadere informatie over de tentoonstelling. Telefoon 03240 - 3 44 11 Vele dingen die vaststaan, worden weersproken; vele onware zijn in om loop zonder tegenspraak. De tegen spraak is noch een teken van onwaar heid, noch de ontstentenis van tegen spraak een teken van waarheid. BLAISE PASCAL 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 7