Opuntia Ficus Indica ■Ü^V. Opuntia Ficus Indica plant, vlakbij de Mexicaanse grens. Opuntia Ficus Indica in bloei, Spanje. INDISCHE VIJGCACTUS De Indische vijgcactus uit de familie der Cactaccae of cactusachtigen, ook wel woestijnvijg genoemd, is geen typische IndoriK'Mhe plant. Ze komt overal ter wereld voor in gebieden waar het niet vriest. Cactussen hebben in hun familie wel 2000 soorten, waarvan 250 verschillende schijfcactussen; sommige zijn winterhard. De Indische vijgcactus komt oorspronkelijk uit Mexico. In het Wapen van Mexico komt een vijgcactus voor. In een oude sage werd voorspeld dat de rots waarop de cactus groeide de woonplaats zou worden van de Azteken. Cactussen kunnen in het wild een ware plaag worden, zoals in Australië. Iedere afgebroken schijf wordt een nieuwe plant. In landen rondom de Middellandse Zee wordt ze veel ge kweekt om de eetbare vruchten. In Israël noemt men deze vrucht "sabra De vijgcactus kan 5 meter hoog wor den. De spatelvormige platte schijven, de z.g. stengeldelen, 50 cm. Vijg cactussen hebben geen bladeren. De bladeren zijn gereduceerd tot stekels of haren. De frisgroene schijven en de vruchten zijn bezet met kleine borstel tjes die uit honderden stekeltjes be staan. Op de stekelige borstels groei en de lange venijnige doornen. De lichtbruine ongelijke doornen richten zich naar beneden en vormen zo een goede bescherming tegen de zon en tegen de vraatzucht van dieren. In de regentijd neemt de cactus héél veel water op in haar schijven. Deze dienen als wateropslagplaats. Daardoor kan de cactus langdurige droogte goed doorstaan. In de droge tijd kunnen ze dienen als drinken voor het vee. Hele jonge schijven kunnen als groenten worden gegeten. Het was een belang rijk voedsel voor de Indianen en wordt wel eens "voedsel voor de armen" genoemd. In Zuid Amerika maken ze van de lange doornen naalden, haar borstels, tandenstokers en kammen. Als haag geplant biedt het een goede bescherming tegen indringers. Tegen woordig kweekt men doornloze vijg cactussen die als veevoer gebruikt worden. Op deze doornloze vijgcactus leeft de cochinilleluis waar ze rode kleurstof van maken. In april begint de bloei. De mooie grote bloemen, geel of oranjerood, staan boven op de schijven naast elkaar. De bloemen bezitten talrijke meeldraden en zijn 5 tot 10 cm groot. Daaruit komen de vruchten. De langwerpige eivormige vruchten, ±1 2 cm lang, zijn Ómm Opuntia Ficus Indica Linksonder borstel met stekels, rechts boven bloem en bloemknoppen. eerst groen, dan geel en bij rijpheid bruinrood. De rijpe vrucht (het is een zaadbes) is het sappigst en smaakt naar peer en meloen, ook doen ze wel kruisbesachtig aan. Ze bezitten veel pitjes die je kan eten. De vijgcactusvruchten hier te koop, zijn ontdaan van de lange doornen. Dat gebeurt tijdens het plukken met handschoenen. De borstelhaartjes die blijven zitten laten bij aanraking mak kelijk los en kunnen door hun weer- haakjes irritaties op de huid veroor zaken. Wrijf de vrucht vóór het consu meren krachtig met een doek of papiertje, flink afspoelen onder de kraan of een tijdje in het water laten staan. Mocht je haartjes in je huid hebben gekregen probeer ze met een pincetje eruit te halen of gebruik pleis ter; eerst opplakken en dan verwijde ren, de haartjes plakken op de pleister. De schoongemaakte vrucht kan ge schild en opgegeten worden. Je kan de vrucht ook doormidden snijden en het vruchtvlees uitlepelen. Van de cactusvrucht maakt men gelei, limonade en vruchtensalade. Eet niet teveel van de vruchten want ze kunnen diarree veroorzaken. Melige vruchten kan je beter weggooien, ze zijn smake loos. De vijgcactusvrucht wordt ook ge bruikt voor de cosmetica-industrie. In bloemenzaken zijn vijgcactussen te koop. Het is een makkelijke plant die met iedere grond tevreden is. In de zomermaanden kan de plant met pot en al in de tuin worden ingegraven, wel op een zonnig plaatsje. Veel water geven, af en toe mest. In de winter maanden 1 x per maand water geven; de cactus staat dan koel, ±6 - 8 gr. C. Als de cactus in te droge lucht staat krijgt ze kurkachtige bruine vlekken die niet meer weggaan. De schijfcactus bloeit pas als de plant oud is. Ze is dan veel te groot voor de huiskamer; beter is het als ze in een serre of kas staat. De vijgcactus staat graag in een ruime pot. Men ziet wel eens kleine vijgcactus sen die al in bloei staan. Dat zijn geïmporteerde stekken met bloem knoppen. Het stekken gaat heel ge makkelijk. Als je op vakantie bent in de landen rondom de Middellandse Zee, kan je proberen een schijf met bloem knoppen af te snijden. Deze doe je dan in een plastic zak. Thuisgekomen (de stek moet 24 uur drogen) plant je de schijf in een pot. Drie weken geen water geven, anders rot de plant. Daarna iedere dag; de bloemknoppen zullen open gaan. Het volgend jaar zal de plant geen bloemknoppen meer krijgen, dat gebeurt pas als de plant enkele jaren oud is. Zaaien kan ook, maar het zaad kiemt langzaam, soms pas na een jaar. Om een mooie vijgcactus te krijgen kan men door de potaarde wat houts- koolas doen. De plant krijgt er mooie doornen van. NETTY SELDER 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 11