BU DE VOORPLAAT (foto J. F. Berkhoudt) LOCEREN, LOGEES EN LOGEERADRESSEN Privacy Dit aantrekkelijke plekje op de voorplaat toont het comfortabele huis en prachtige tuin van de familie Affendi Ardipradja, Karangtineung 1 A in Bandung. Persoonlijke vrienden van de heer Berkhoudt geworden na een ontmoeting op de Pasar Malam, nu abonnees van Moesson. Maar wat eigenlijk belangrijker is: in dit huis met deze tuin kunt u, als u straks naar Indonesië komt, logies vinden. Niet alleen een double bedroom beschikbaar, maar contact, conversatie met prettige mensen en het Indonesië van nu. Dit maar als aanleiding tot wat me eigenlijk allang op het hart ligt: hoe is het "logeren in Indonesië u bevallen en wat denkt u van logeren in het algemeen". Een jaar of twee geleden zond ik aan alle logeer-adressen houd(st)ers een vragenlijst op waarin ik hen vroeg naar hun ervaringen met de gasten. Van de ruim 200 reacties kwamen er zegge en schrijve 9 met een klacht - en dan niet eens een ernstige - over houding en gedrag van de gasten. Tot mijn grote vreugde waren het geen Moesson abonnees die zich minder prettig had den gedragen, maar toeristen die nooit in Indonesië waren geweest en niets afwisten van bepaalde ongeschreven wetten. Overigens niets dan lof voor de gasten. Maar nu de vraag aan de andere partij, de gasten. Hoe was het logeren bij de logeeradressen die u vond op de lijst? Reacties idem dito: geweldig, harte lijke ontvangst, gastvrijheid, méér dan waarvoor betaald werd. Vrienden ge maakt die we nooit meer zullen ver geten. Eenvoudig logies, maarde sfeer vergoedde veel van het gebrek aan comfort. Ernstige klachten zoals: niet schoon, niet berekend op logeer- gelegenheid etc. van dergelijke infor maties is nota genomen en de adres sen in de meeste gevallen direkt van de lijst afgevoerd. Nu ligt het waarderingscijfer voor comfort bij iedereen anders. Vindt de één een ouderwetse badkamer met gewoon koud water in een bak met gajoeng erbij normaal, de andere weer eist warm/koud water en een douche, sommigen zelfs een ligbad! Er zijn gasten die het liefst een brood-ontbijt willen hebben, anderen die diep teleur gesteld zijn als er geen Indisch ontbijt met nasi goreng wordt geserveerd. Twee brieven die we kortgeleden ont vingen laat ik hieronder volgen. Een eerlijke mening overeen bevinding die misschien toch door meerderen wordt gedeeld maar waarover men niet direkt wil klagen. Geen klacht eigenlijk maar een bepaalde wrijving die ont staat door gebrek aan begrip, conside ratie van de gastheer-kant t.a.v. ge woonten, verlangens en gevoelens van de gast. In Europa, in Nederland zeker, wordt met dergelijke factoren geen rekening gehouden, je verwacht, je krijgt, je betaalt. Als je niet krijgt wat je verwacht had te krijgen, dan zet je een grote mond op of schrijft ogen blikkelijk naar de Ombudsman van de Vara die gewoon zit te springen om schandalen en onrecht. Bij Indische mensen en in Indonesië ligt dat even anders maar ook dat "anders" kan leiden tot concrete, ver velende toestanden. Daarom is het goed dat u kennis neemt van het hiervolgende. En alsu hetermee eens bent of een andere mening bent toe gedaan, schrijf het op. "Sommige logeeradressen maken zich schuldig aan een of meerdere van onderstaande punten, bewust of on bewust. Daar wil ik niet op ingaan omdat dit een zeer gevoelige kwestie is. Mijn vraag is dan eigenlijk ook aan de kontaktpersonen hier in Nederland, de logeeradres-houderop onderstaan de punten te wijzen, indien het mo gelijk is. Wat mij vooral opviel was: 1e. Weinig tot geen privacy, waar door je heel moeilijk vrij kunt zijn, zonder dat er een vreemde bij zit. Accomodatie is hiervoor soms ook niet aanwezig, alleen in de slaapkamer. Het zou best kunnen dat anderen hier niet op vallen, maar ik wel. 2e. Bij het maken van plannen voor uitstapjes heeft de gastvrouw een zeer belangrijke stem en probeert ook een beslissing te forceren in haar voordeel, zonder dat je daar erg in hebt, wat soms op een teleurstelling uitloopt. Je wilt als gast uit Nederland je gast vrouw niet teleurstellen en stemt dan ook vaak met alles in. Ik kan me voorstellen dat gasten die voor het eerst in Indonesië komen, dit niet merken, maar zelfs leuk vinden, maar er zijn toch ook gasten, die al maanden van te voren plannen hebben gemaakt en in Indonesië daar niets van terecht zien komen omdat gast vrouw het anders wilde. 3e. De algemene gedachte in Indone sië, dus ook van logeeradres houders, dat wij uit Nederland altijd rijk zijn en dus alles kunnen betalen, waardoor je achteraf er achter komt, dat je veel duurder af bent. Bijv.: Doordat er geen of weinig privacy is en je wilt gaan snoepen of veel fruit eten, dan ben je, ik zou haast willen zeggen, "vrijwillig verplicht" de hele familie mee te laten doen. Ik vind het zeker niet erg, om eens te trakteren, maar als het altijd moet gebeuren als je iets verlangt, dan is het niet meer leuk en dan probeer je je lusten maarte bedwingen, terwijl het eigenlijk andersom had moeten zijn. Wat je zo lang hebt moeten missen te genieten, in te halen van je spaar centen dat is vaak niet mogelijk doordat de gastvrouw/heer het niet begrijpt. Ik hoop, dat ik hier mee a.s. vakantiegangers heb gewezen op dingen, die zij evt. ook kunnen verwachten (ik hoop van niet!). Ik heb ook hele goede adressen ge had, waar geen enkele wanklank te vermelden viel. Ik geloof dat ik met deze brief een belangrijk punt heb aangesneden en verwacht ook veel reacties hierop, zowel van mensen die dit herkennen als van mensen, die het tegendeel beweren. Voor mij hebben ze allemaal gelijk en ga dus niet in discussie." W.R.N., Breda 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 2