POIRRIES PERIKELEN Bahasa Indonesia SETIAKAWAN-LENING TEMPOJAK Als je iets lekkers wilt eten, moet je Tempojak nemen, dat is een Suma- traans visgerecht. Als je dat gegeten hebt lust je niets anders meer. Sjah- doellahs echtgenote heeft het eens voor me klaar gemaakt. Het is gewoon gebakken vis, weet ik veel van welk merk, overgoten met een soort room saus. Die roomsaus wordt weer ge maakt van gegiste vis. Dat doen ze in een petroleumblik, laagje rauwe vis, dan gist, dan weer een laagje vis en zo door, net als een spekkoek, maar dan van vis. Dit laten ze dan op een koele plek gisten totdat de roomwitte smurrie boven het blik uitkomt, dan schijnt hij goed te zijn en gaan ze het hele mengsel opkloppen en gieten het tenslotte uit over een flinke gebakken vis. Verder eten ze er dan alleen wat lalap en een heleboel rawit bij. Ik heb toen hun tafel goed eer aan gedaan, Sjahdoellah's vrouw was er echt ver guld mee en troonde me na afloop mee naar het blik Tempojak dat achter een gordijntje stond verder te gisten, er zat nog een beetje in. Ze hoefde me niet eens te vertellen waar het stond, kon hem zo wel ruiken. Naarde inhoud heb ik niet meer durven kijken, maar het is echt waar, als je één keer Tempojak gegeten hebt lust je niets anders meer. 'KAMPONGHOND'' Daar in Babat hadden we ook een kippige stadsjongen die een keer alleen op jacht wilde. We vertelden hem precies hoe en wat, ook dat hij zich onderweg kon oriënteren op een half ingezakte goeboeg waaronder we zelf weieens schuilden bij te harde regen, of gewoon als we geen zin meer hadden. Dat ding lag een goeie meter van een kronkelig pad af. Die sontolojo ging 's morgens vroeg weg en kwam bij invallende duisternis terug met niets anders dan blaren en het idiote verhaal van een levensgrote kamponghond, die onder de goeboeg had gezeten. Door de zware slag schaduwen had hij de kleur niet goed kunnen zien, hij dacht geelachtig. Hij had nog naar het dier gefloten en met z'n vingers geknipt, maar deze had hem alleen maar aangestaard, zich omgedraaid en in de bushbush terug getrokkken. De volgende dag zijn we uit nieuwsgierigheid toch maar even gaan kijken, want zo n grote kam ponghond hadden we nog nooit ge zien. Bij de goeboeg zagen we er geen, wel tijgersporen van het formaat soepbord. Hij zal wel net gegeten hebben. Die stadsjongen wou nooit meer zonder escorte op jacht. May met haar 6 jaar behoort tot die groep Indische nazaten voor wie het geboorteland van haar moeder even goed Tibet had kunnen zijn. En de moeder behoort tot de minstens even grote groep nazaten voor wie het geboorteland enkel een geografische aanduiding is. Waarbij wel gezegd moet worden dat May's moeder geen zoekende in de identiteitswoestijn is. Indische woorden worden verstaan, evenwel niet zo grif gebruikt als de grootouders van May het deden en doen. Bij tijd en wijlen valt er toch wel een Indische klank, meestal aan tafel zoals die keer onder het ontbijt. Terwijl ze een snee brood op May's bord legt zegt de moeder: "Roti is brood en mati is dood Waarop May vraagt: "Wie is die Mati, mamma?" May en zusje hebben van die tegen woordig zeer in zwang zijnde rug tasjes gekregen. In een vorm van een aap. "Hoe heten jullie aapjes?" vraag ik. "Nou gewoon rugtas-aap" zegt May. "We hebben nog geen naam voor ze. Weet jij dan leuke namen?" Waarop ik voorstel dat Koko en Joko echte apenamen zijn. May enthou siast: "Dan noem ik de mijne Toko! Dat kan toch ook?" Ik hoop dat u zich in Toko Moesson nooit in de aap gelogeerd voelt! Herinner me ineens nog zo n frap pante bahasa-kronkel. Een paar jaar geleden op het Ondernemers Congres in het Congresgebouw, waar Moesson totaal verloren stond tussen al die zakelijk-technische zaken waar (voor mij althans) elk spoortje van gezellig menselijk leven ontbrak, staan wij met het front naar een stand waarop met grote letters "ALAMAT" staat. Met oprechte belangstelling voor de zaken van mijn buurman vraag ik "U bent zeker vertegenwoordiger voor adres- seermachines?" Hij kijkt mij met enige ontzetting aan. "Hoe komt u daarbij?" Ja, hoe kom ik erbij te veronderstellen dat een Nederlandse fabrikant zijn artikel een Indonesische naam zou geven? "Alamat" betekent "adres" in het Indonesisch. Ik dacht dat dat wel een leuke naam voor adresseermachines zou kunnen zijn", leg ik uit. "Wij verkopen veiligheids-apparaten, uitsluitend voor de Europese markt", zegt de man geduldig, maar ik meen in zijn stem een vleem van meewarigheid te bespeuren. Er moeten ongetwijfeld wel meer zwakzinnige standhouders op het terrein zijn. Bij mijn taalkundige vindingrijkheid blijken de stoppen doorgeslagen en de kennis van mijn oude pasar maleis draagt daartoe bij. "Dan zou "Amat" een mooie naam kunnen zijn" roep ik uit. "Amat betekent veilig Ik besef dat ik te ver ben gegaan zodat het oordeel van mijn collega-exposant t.a.v. Tjalie Robinson B.V. definitief gevestigd is: die mensen uit Indonesië zijn volkomen kiedewiet. De veilig heidsman keert met een zucht zijn rug naar me toe en gaat verder met het opprikken van onleesbare folders. Wat hem betrof had "Amat" krentebol mogen betekenen. n Vaak binnen 24 uur geregeld en bij U thuis bezorgd. Enige f 5.100,- 36 x7 175,92 15,7% voorbeelden: f 10.100,— 36 x f 342,39 14,3% f 15.100,- 48 x 7 402,28 13,4% f 20.100,- 60 xf 446,74 12,6% f 25.000,- 60 x 7 555,65 12,6% f 30.100,- 60 x 7 664,45 12,3% Leeftijdsgrens 64 jaar, kwijtschelding bij overlijden. Toezending prospectus op aanvraag. TELEFOON 078 - 18 08 66 013 - 35 01 05 SETIAKAWAN FINANCIERINGEN bv Karei Doormanweg 9 - 3317 ZD Dordrecht - Geopend v. 9.00-20.00 uur 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1986 | | pagina 7