Een druipneus, zuig zink
door Lizelot van Balgooy
Ik neem aan dat 't nog steeds is als toen ik in Holland woonde: zodra 't weer
omslaat hoor je overal gesnotter en loopt iedereen met 'n zakdoek indehand.Nu
is er echter hulp gekomen voor degenen die er genoeg van hebben met zo'n
onplezierige schrijnende neus rond te lopen. Zuig op zink I
Het is allang bekend dat zink een belangrijke rol speelt in ons metabolisme. Zink
bevordert, onder andere, de genezing van huidwonden en de gezondheid van
slijmvliezen. Men zegt zelfs dat het innemen van zink gluconaat (30 mg-45 mg
per dag gedurende drie weken) personen, die klagen dat ze hun reukvermogen
kwijt zijn, weer alle geurtjes volledig kan doen genieten.
Men weet zelfs dat zink een goed
wapen is tegen diverse infecties, spe
cifiek die welke veroorzaakt worden
door virussen. Zink schijnt nl. het
vermenigvuldigen van diverse virus
sen tegen te gaan. Men weet ook, dat
gewone verkoudheid (druipneus, snot-
terneus) 't gevolg is van een invasie
van verschillende virussen. Die ver
schillende virussen, dat was nu pre
cies de reden, legde men uit, dat 't zo
moeilijk is een middel te vinden tegen
deze huis-, tuin- en keukenziekte, die
je 't leven toch zo kan verzuren. Men
zei altijd: Verkouden? Niets aan te
doen. Gewoon uitzieken. Men had er
blijkbaar helemaal niet aan gedacht
dat zink weieens in de oorlog tegen de
gewone verkoudheid zou kunnen
helpen.
Maar soms worden wij een handje
geholpen. Men noemt dat hier
"serendipity" oftewel, de onverwachte
verschijning van iets goeds waar men
helemaal niet naarzocht. In 't Hollands
zegt men gewoon "toeval".
Onze eigen keuze speelt echter een
grote, zo niet de belangrijkste rol. In
het volgende verhaal blijkt namelijk,
dat serendipity alleen maar één zijde
van de munt is; de keerzijde wordt
gevormd door een persoon, die open
is voor zulke overwachte openbaringen
en er de mogelijkheden van ziet. Zo'n
persoon moet wijs genoeg zijn er zich
niet direkt van af te willen maken met
een wuivend handje, "Ach, dat is
toevallig. Niets bijzonders aan de
hand." Het verhaal speelde zich 5
jaren geleden af in Austin, Texas:
Karen Eby, een peuter van 2 jaar, had
chemotherapie ondergaan om leuke
mie te bestrijden. Zij kreeg daardoor
echter een merkbaar tekort aan zink.
Om dit tekort op te heffen schreef haar
arts zink gluconaat voor.
Karen vond het slikken van die grote
tabletten maar naar. Op eeri morgen
besloot ze op de dagelijkse zink tablet
te zuigen in plaats van die, zoals
gewoonlijk, leidzaam in Ie slikken.
Misschien deed ze dat uit verveling,
wie weet? Nu wilde 't toeval dat het
arme kind, toch al ziek met leukemie
en de nasleep van de chemotherapie,
ook nog verkouden begon te worden -
ze had een druipneus en een zere keel.
Haar vader noteerde echter een paar
uurdaarna dat ze van haarverkoudheid
af was. (Dit is de eerste zijde van de
munt - serendipity.)
Enige weken later begon hij zelf last te
krijgen van een opkomende verkoud
heid. Hij besloot toen te proberen of 't
zuigen op een zinktablet hem ook van
zijn verkoudheid zou genezen, zoals
hij eerder bij zijn dochtertje scheen te
hebben opgemerkt - en inderdaad, hij
werd weer kiplekker. (Dit is dan de
keerzijde van de munt - nader onder
zoek van het opgemerkte "toeval".)
Nieuwsgierig geworden keek Eby de
literatuur na om te zien wat er ge
schreven was over het het effect van
zink op verkoudheid. Hij kon daar
helemaal niets over vinden. Dus be
sprak hij de mogelijkheid dat zink een
(opkomende) verkoudheid tegengaat
met Karen's arts, ene Dr. William H.
Halcomb. Samen begonnen ze toen
een campagne om deze mogelijkheid
uit te testen: ze vroegen vrienden en
kennissen op zink tabletten te zuigen
als ze een verkoudheid voelden op
komen en te noteren wat er dan ge
beurde. Deze huis-, tuin- en keuken
experimenten brachten zulke positie
ve rapporten, dat Eby en Halcomb nu
de hulp inriepen van een biochemicus
die werkte voor de Universty of Texas,
Donald R. Davis.
Ditmaal werd er een klinisch (een zg.
double blind) onderzoek uitgevoerd
waaraan 120 verkouden personen
meededen. De helft gebruikte overdag
om de twee uur een calcium lactaat
placebo, terwijl de rest dan 23 mg zink
gluconaat kreeg. Binnen 7 dagen was
meer dan 90 procent van degenen die
zink kregen vrij van alle symptomen
van verkoudheid, terwijl alleen 49
procent van de placebo-gebruikers
hetzelfde konden zeggen. Dus meer
dan tweemaal zoveel personen ge
nazen als ze zink gluconaat gebruikten
dan wanneer ze die niet gebruikten.
Het deed er niet toe of men zwaar
verkouden was of alleen een lichte
verkoudheid had, en 't scheen ook
geen verschil uit te maken hoe lang
men al verkouden was, de zink-ge-
bruikers genazen gemiddeld 7 dagen
eerder dan normaal verwacht kon
worden. Het opmerkelijke was dat 22
procent van de zink-gebruikers binnen
24 uur van hun verkoudheid af was.
De heren Halcomb, Davis en Eby
theoretiseren nu, dat een hoge con
centratie van zink in de mond leidt tot
een hoge concentratie zink-ionen in 't
slijmvlies van de mond; en in dit
slijmvlies vindt men de virussen die
verkoudheid veroorzaken. De zink-
ionen gaan blijkbaar de vermenig
vuldiging van zulke virussen tegen.
Bovendien is 't mogelijk dat zink ook
de produktie van histamine tegengaat.
Histamine wordt in ons lichaam ge
maakt en veroorzaakt o.a. de akelige
druipneus.
Verdere studie is natuurlijk nog nodig
om precies uitte vinden wat er gebeurt
en welke doses de beste uitwerking
hebben. Intussen kan men zelf pro
beren of men baat heeft bij 't zuigen op
zink tabletten. Let wel dat men alleen
zink gluconaat gebruikt, want andere
zink soorten zijn irriterend en kunnen
zelfs brandwonden veroorzaken. Er
zijn hier, in de United States, al ge
patenteerde zink zuigtabletten in de
handel gebracht die men van een
lekker smaakje heeft voorzien, maar
men kan gewone zink gluconaat ta
bletten gebruiken. Voorlopig houdt
men 't hier op een 23 mg. zink
gluconaat tablet, gezogen, elke twee
uur zolang men wakker is (dus men
kan zeggen, overdag), en bijvoorkeur
nadat men iets gegeten heeft om
(mogelijke) maag irritatie te voor
komen. (Sommige proefpersonen
klaagden nl. dat ze zink niet goed
konden verdragen en last kregen van
hun maag. Dat is natuurlijk niet zo'n
beste ruil.) Na 7 dagen houdt men met
dit zink zuigen op, want dan moet de
verkoudheid theoretisch genezen zijn,
of men houdt op zodra men (eerder)
genezen is. Gek genoeg helpt zink
blijkbaar niet als preventief tegen ver
koudheid - dat helpt helemaal niet.
Dus wachten tot niesbuien beginnen,
dan gauw zink gluconaat gepakt en
maar zuigen alsof het pepermunt is.
Gezondheid!
literatuur:
Joseph Alper, "Can zinc fight the
common cold", Science.
Mark Bricklin, The Practical Encyclo
pedia of Natural Healing, Emmaus,
PA.: Rodale Press, 1976.
EXPOSITIE
PASSAGIERSVAART VERLENGD
De expositie "Per Mailboot naar Indië",
die wordt gehouden in het restaurant
schip "Prins Willem I" aan de Oost-
vaardersdijk te Lelystad, zal nog tot 30
november a.s. open blijven voor publiek.
De tentoonstelling heeft als ondertitel
"90 Jaar passagiersvaart op Indië".
Behalve foto's en schilderijen is er ook
de videofilm "Selamat Jalan" te zien.
De toegang is gratis en de openings
tijden zijn dagelijks van 11.00 tot
23.00 uur. Nadere informatie bij de
heer J. G. Nierop, tel. 03240 -
3 44 11
8
