LOEMADJANG een oude Vestingstad? MotXVQüdiCi 2563 BN DEN HAAG reizen Telefoon 070 - 46 89 50 51 JUBILEUM AKTIE 12JAAR HOLWERDA REIZEN AFSCHEID En daar las ik plotseling in Moesson no. 11 van 1 5-1 -1987 de plaatsnaam LOEMADJANG! Dan gaan je gedach ten zo'n 60 jaar terug toen je met je vrienden aan het zwerven was vanaf de Sf. Soekodono naar het Noorden langs desa's en padivelden en dan (vreemd genoeg in deze streken) een weggetje bestraat met bakstenen van een afmeting groter dan normaal! Deze "straat" verder volgend kwamen we voor een opengelegd vestingwerk te staan (een benteng uit de oudheid). We hebben toen deze tocht vaker gedaan en daar een soort belegerings- spel gespeeld met veel dje-dar, djedor! Later vertelde ik het mijn vader, die op Soekodono tuingeëmploieerde was. "O", zei mijn vader: "weet je, dat er een hele rij van die bentengs gebouwd zijn". De rivier de Bondojoedo ontspringt op het Z.O. deel van Tenggergbergte en buigt langzaam, met veel kronkels, zuidwaarts af en stroomt dan bij Poeger in de Indische Oceaan. De Vorst die in het rijk van "Lamadjang" heerste liet langs die kali vesting werken bouwen. In elke bocht van de Bondojoedo stond één Benteng. Toen deze Vorst werd verslagen gooiden de overwinnaars deze Bentengs dicht tot heuvels en werden ze overwoekerd door planten en lianen. In het eind van de vorige eeuw zou er een suikerfabriek worden gebouwd vlak bij de Kota Loemadjang. De bak stenen, die daarvoor nodig waren, werden gekocht ergens in de omgeving en bleken van bijzondere afmeting te zijn. De fabriek staat er al lang niet meer, maar waarschijnlijk nog één huis, ook van die bakstenen gebouwd. Daarin heeft de familie Monfils ge woond in de jaren 20. Dat huis stond (of staat) bij die voor malige suikerfabriek (of was het slechts een suikermolen?) die ten Westen van de aloon aloon achter de Mesigit was gebouwd, dus eigenlijk zowat in de Kota. Later is die fabriek afgebroken maar het huis is blijven staan. Als ik straks in juli naar Indonesië ga, ben ik zeker van plan om ook daar rond te kijken en te zien of er nog wat daarvan te vinden is. De fabriek is herbouwd ten Noorden van L., ik meen in het begin van deze eeuw. Omstreeks 1950 is alles met de grond gelijk gemaakt. Bovengenoemd verhaal over die bentengs hoorde mijn vader indertijd van de toenmalige Ass. Resident Mühlenfeld. Hij, de A.R., had er speciale belangstelling voor en liet daar in de jaren 20 opgravingen ver richten. Op de benteng, die hij liet openleggen, speelden wij, boeaja's, 60 jaar geleden. Echter wat Dick Hartoko hierover schreef: "Een areaal van ongeveer 135 ha. moet vroeger omwald zijn ge weest" - daar weet ik niets van. Maar ja, misschien weten de 4 dochters van de heer Mühlenfeld (Nanny, Deetje, Lolette, Corrie) hier zich meer over te herinneren. Daarna kwam A.R. Viehof en daarna weer als A.R. Kuneman, de Kuneman, die later Gouverneur van Oost-Java werd vóór Pak Brewok. Zoon Kuneman was van mijn leeftijd. Misschien had zijn vader daar ook belangstelling voor zodat hij er ook nog wat van weten kan. EGGES POST til Laan van Meerdervoort 610 Dagelijks geopend van 09.00-17.00 u. en op zaterdag van 10.00-13.00 u. REIS A. SINGAPORE-SUMATRA-JAKARTA-SINGAPORE Dwars door het ruige landschap van Sumatra inclusief 2 dagen luxe passagierstrip van Padang naar Jakarta. 15 dagen all inn2.995,— REIS B. JAVA-BALI-SINGAPORE Geheel verzorgde reis met a/c bus, inclusief vele excursies. Wij logeren veelvuldig buiten de toeristische routes om in gezellige bergplaatsjes. 26 dagen halfpension f 3.995,- REIS C. SINGAPORE-SUMATRA-JAVA-BALI-SING APO RE Deze reis is een combinatie van reis A reis B. 34 dagen halfpension f 4.595,- Dit alles in samenwerking met de SINGAPORE AIRLINES. Vraag vrijblijvend de gratis brochure aan. Naast haar bed stond een stok en daarmee sloeg ze twee keer op de grond wanneer ze iets of iemand nodig had. Beneden stond de deur altijd een stuk open en radio en teevee stonden nooit hard aan. In het begin rende men met twee of drie treden tegelijk naar boven als de twee slagen hadden geklonken, maar na verloop van tijd was de angst voor een acute situatie ge sleten tot het gehoor geven aan een wens van een bedlegerig geworden vrouw en moeder om een glas water of het opschik ken van de kussens. Aan die wensen werd voldaan maar op het laatst bij toerbeurt, vooral 's avonds als de film net spannend begon te worden, werd gezegd "ga jij nou even?" Zelf had ze geen teevee of radio op haar kamer, wilde ze niet. Wel wat te lezen en een schemer lamp. Misbruik van de stok heeft ze nooit gemaakt. In het begin niet omdat om de haverklap toch iemand kwam kijken en ging zitten praten, later niet omdat ze steeds minder wensen had en wist dat het niet leuk was om iemand naar boven te laten komen. Overdag kwam een wijk zuster voor een paar uur om haar te wassen en te masseren. Het huishouden deden haar man en kinderen na kantoor- en schooltijd. Het was wet zo ge regeld dat ze nooit alleen zou zijn. Op zaterdag en zondag was heel het gezin bij haar op de kamer om samen koffie te drin ken en te vertellen over de gebeurtenissen van de afgelopen week. Ze luisterde dan aan dachtig maar praten deed ze zelf niet veel. Als ze weg waren voelde ze zich moe en dat was ook het moment dat ze haar verdriet uithuilde. Haar man wist dat want een keer had hij haar zo aangetroffen toe hij opeens terugkwam. Met haar hand heeft ze hem toen wegge stuurd. Sindsdien wist hij dat hij alleen nog maar huisvader zou zijn en niet meer haar steun. Bijna twee jaar heeft het zo ge duurd en toen overleed zij. Toch nog vrij onverwacht zei de kaart. De mensen zeiden dat hij zich goed hield en dat het misschien beter was zo. Alleen hij wist dat hij al maanden geleden in de deuropening afscheid van zijn vrouw had moeten nemen, een afscheid dat hij niet tegen heeft kunnen houden omdat hij niet wist hoe. Daarom stond er "Vergeef me" op het lint, iets wat niemand begreep, ook de kinderen niet. Maar zij wel, al vanaf dat moment toen hij haar alleen liet huilen en de deur sloot. RALPH 20

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 20