Zomeredities
Moesson
Spel in veel bedrijven
BIJ DE VOORPLAAT (Foto: Th. Janssen)
ooooooooooooooooooooooooooooo
TEMPELFEEST
In 't schemeruur trekt er aan mij
een feestelijke stoet voorbij
vrouwen met kinderen aan de hand
lopen in een lange rij
getooid met kleurige kledij
op 't hoofd de schalen offerand
rijst gepakt in glanzend blad
geurig fruit en zoetigheid
door vaardige vingers laagsgewijs
tot hoge torens opgetast
op lichte voeten gaan ze voort
verdwijnen door de tempelpoort
de weg lijkt nu een leeg toneel
waarvan de spelers zijn verdwenen
de avond valt, het spel is uit
wat overblijft zijn stof en stenen
M.H.C. ROMBACH-REVERS
ooooooooooooooooooooooooooooo
Ook dit jaar komt Moesson
i.v.m. de vakanties uit in
zg. "ZOMEREDITIES".
De nummers van 15 juni -
15 juli - 15 augusrus zijn
dubbelnummers.
Op 1 juni - 1 juli - 1 augus
tus verschijnt Moesson dus
NIET
UITNODIGING
Mijn jongens wilden laatst graag pick-nicken en dus werd er een echte mand
klaargemaakt. Het was zondag, de zon scheen, alles stond in bloei en een
weilandje of zo langs een of andere binnenweg zou wel gevonden worden, dacht
ik, want af en toe word ik nog wel eens overvallen dooroptimistische gedachten.
Ruim een uur hebben we gereden over weggetjes, bruggetjes, langs de rivier,
door een echte lindelaan, langs heel veel groen, weilanden en landerijen.
Maar nergens, nergens konden we de
weg af, parkeren of ingaan. Heggen,
poorten, sloten, prikkeldraad, ijzer-
draad, greppels, muren, kuilen en
"verboden toegang" vormen het schild
waarmee Nederland zijn natuur on
toegankelijk maakt voor kinderen die
zo graag buiten een broodje willen
eten en met de bal willen spelen. Dat
mede daardoor de kiem wordt gelegd
van ongastvrij, egoïstisch en gevoel
loos gedrag laat ik maar rusten.
De heren werden uiteraard onrustig en
uiteindelijk hebben we op een enorm
groot en verlaten parkeerterrein voor
een station alsnog gegeten.
Goed, ik had natuurlijk op een ge
detailleerde kaart moeten kijken om
precies te weten te komen waar het de
overheden en particulieren had be
haagd om een paar vierkante meter
groen open te stellen voor mensen die
er zo nodig op uit willen. Drie redenen
waarom ik dat niet gedaan heb: ik kan
geen kaart lezen, ik wil niet naar een
plek waar al honderden mensen gezel
lig recreëren en tenslotte omdat ik er
halsstarrig van uit blijf gaan dat het
toch moet kunnen gebeuren dat je
zomaar rijdt en plotseling een mooi,
stil stukje natuur ziet waar je gewoon
kunt toeven zonder wat ook maar. Dat
is leuk, spontaan, eerlijk en dat geeft je
rust en nieuw geloof in de goedheid
van noem maar op.
De voorplaat van deze Moesson is
weer mooi, maar eerlijk, leuk en
spontaan is die niet. Ga maar na: je zit
in Holland, je wilt naar Indonesië, je
gaat naar het reisbureau en daar
toveren ze de Gordel van Smaragd
tevoorschijn uit een hoge stapel bro
chures, reisbeschrijvingen en -schema's.
"Op de 8e dag woont u na het ontbijt
in uw eerste klas hotel een kleurrijke
ceremonie bij ter ere van de huis
geesten van Kuta Beach, die door
middel van offers van Balinese scho
nen gesmeekt wordt om de toeristen
industrie gaande te houden." Uiteraard
is dit onzin. Even grote onzin - eigenlijk
- als de hele tot showbusiness ver-
commercialiseerde Balinese cultuur.
Als ik nergens een plek vind om te
pick-nicken, voel ik mij belazerd. Net
zo belazerd zou ik me moeten voelen
wanneer ik elk half uur een processie
gade kan slaan als getuige van een
oorspronkelijk stuk Balinese cultuur.
Is het een speciale dag, is er een
bijzondere gebeurtenis, een direkte
aanleiding? Weineen, alleen de repu
tatie als eiland van goden en demonen
moet worden waargemaakt.
Tot nu toe is dit maar een humeurig
stukje. Ach, valt wel mee. Wat heb je
liever: prikkeldraad of zo'n voorplaat?
Voorplaat natuurlijk. Er is wat te zien,
er is wat te doen. Je moet alleen
vergeten dat veel, heel veel in dit leven
kunstmatig is, georganiseerd en ge
regisseerd. Daar heb je nu eenmaal
mee te maken, daar heb je mee te
leven. Kom je dan op een goede dag,
waar ook, iets spontaans tegen, iets
eerlijks, dan is dat des te meer een
verademing. Dan kost het ook geen
moeite om stil te zitten, opzij te stap
pen, jezelf weg te cijferen om te
luisteren en te kijken naar iets waarvan
je voelt dat het echt is.
"Gaan we weer pick-nicken pap, maar
nou echt?"
"Ja jongens, als pappa straks vakantie
heeft gaan we echt pick-nicken." Van
te voren zal ik dan een plek zoeken,
want opnieuw teleurstellen wil ik hen
niet. Ik zei toch al dat veel in dit leven
geregisseerd wordt. En after all: als we
allemaal onze rol kennen, kan het
dagelijkse toneelspel best te harden
zijn, vooral als je af en toe door de
rollen heen prikt.
R.B.
Jaarlijkse Algemene Vergadering van Aandeelhouders van Tjalie
Robinson B.V., te houden op zaterdag 6 juni 1987, aanvang
's morgens om 11 uur precies in ons kantoor aan de Prins
Mauritslaan 36, te Den Haag. Aandeelhouders, die deze vergadering
wensen bij te wonen, hebben uitsluitend toegang op vertoon van het
"uittreksel uit het register van aandeelhouders", dat hun destijds
werd toegezonden na inlevering van hun aandelen bij de omzetting
van N.V. in B.V.
De vergadering wordt door de Directrice, mevrouw Lilian Ducelle
geopend en geleid. In behandeling komen o.m.:
De Balans en Verlies- en Winstrekening 1986.
Een volledige agenda ligt met de Balans en Verlies- en Winstrekening
voor aandeelhouders, op vertoon van bovengenoemd "uittreksel", op
ons kantoor ter inzage van dinsdag tot en met vrijdag vóór de
vergadering, en wel van 10 uur v.m. tot 2 uur n.m., alsmede zaterdag
6 juni tot na afloop van de vergadering.
GAARNE EVEN EEN BERICHTJE VAN UW KOMST.
3
