MEDAN "KENTUCKY FRIED CHICKEN" Melati's f 12,50 Ratjapiring Olifantsoor (Hebriden), Rembang Sepatoe en Pandang J. C. VAN BEEM Dat stond op het uithangbord van het restaurant waar ik voor een etentje genodigd was door een kleindochter en haar man, die zo gezien een finan cieel meevallertje hadden gehad, schreef Agus Daruch uit Boqor. En verder: "Laat me beginnen met te zeggen dat het eten verrukkelijk was, maar voor mij persoonlijk een beetje moeilijk uitviel. Om te beginnen was het res taurant overvol met families die blijk baar het einde van de vasten vierden en vergezeld waren van een bende kinderen vanaf zuigelingen tot zo on geveer de bakvis-leeftijd. Die uiteraard naar hun eigen aard een onmenselijk lawaai maakten en om en over elkaar rolden en tolden, dat het een lieve lust was. Enfin, je went aan alles. Maar hier moesten we toch werkelijk WENNEN. De maaltijd werd opgediend op schalen van hout. En alles tegelijk. Een broiler (gefrituurde) kip, chips in een kartonnen doosje, ice cream in een kartonnen cup, pudding in een idem cup en soep in een half diep bord. De smaak van dat alles was fantastisch! Jammer genoeg kreeg je er geen normale lepels bij en ook geen messen of vorken. Als soeplepel moest je een plastic soort suikerlepel (zonder diepte en met een lange steel) gebruiken. Heeft U ooit geprobeerd soep te eten uit een ondiep bord met een lepel zonder diepte? Het kan wel hoor! Maar dan moetje niet in een overvol restau rant zitten, maar in een donker stil hoekje. Je brengt het bord naar je mond en giet zo de soep naar binnen. Maar dat kan je natuurlijk niet doen in gezelschap van je kleindochter en haar echtgenoot. Dus, toen de soep op het platte bord tot ongeveer een cen timeter diep geslonken was (met veel moeite en groot verdriet, want de smaak was uitmuntend) gaf ik het op. En begon aan de vette broiler kip. Maar hoe? Schichtig om me heen kijkend (zo ook mijn kleindochteren haarman) kloven we de kip die vet was van de jus met onze vette vingers af. Die vingers kon je vervolgens aan een soort bord papieren servet afvegen (probeer het maar zelf, maar dan zonder ze in je mond te steken en schoon te zuigen Inmiddels was de ice cream in het potje van papier voor de helft gesmol ten. Dus lieten we de pudding maar met rust en begonnen eerst wat er nog over was van het ijs met onze plastic soeplepel naar binnen te werken. In middels was de helft verwaterd en vormde een grote plas op de dien- schaal. De pudding gaf geen problemen. Gelukkig! Enfin, we hebben een prima etentje gehad, maar wel met veel problemen! AGUS DARUCH Eten en eetgewoonten Kentucky Fried Chicken is een van de lekkerste "uit-de-hand" etentjes die ik ken en toen we er in Californië mee kennis maakten begrepen we ook hun slogan "finger lickin" good!" (zo lekker dat je er je vingers bij aflikt). Die slogan schijnt een overbeschaafde Indische dame tot een ingezonden brief te hebben aangezet. "Wij komen uit een beschaafd land waar het niet de gewoonte is om je vingers af te likken onder het eten. Want met de vingers eten is onbeschaafd!" My foot, zou ik deze dame op z'n Amerikaans willen antwoorden. Nooit roedjak ge geten met de vingers en daarbij nooit uw vingers afgelikt? Nooit een ajam goreng pootje uit de hand gegeten? En een stukje ikan asin met de vingers uitgeplozen? Een bord soep uitslurpen, neen, rijst met soep met de hand eten, neen, maar Kentucky Fried Chicken eet je met de hand. Bij de cole slaw hoort een klein plastic vorkje waarmee je ook de french friets kunt opprikken. Maar soep hoort niet bij K.F.C. en vette jus ook niet bij de drooggebakken kip, dus daar moeten ze in Indonesië nog wat aan doen. Dat plastic lepeltje moet met de soep weg en er horen vochtige vingerdoekjes (net als eau de cologne verfrissingsdoekjes) bij en geen bord papieren servetjes. Overigens: ieder volk heeft zijn eet gewoonten en zou zich minder druk moeten maken overde gewoonten van anderen. Maar als je het eten over neemt, neem dan ook de eetgewoonte over. Al moet ik bekennen dat het eten met stokjes voor mij een doffe ellende is L.D. (Vervolg: "Saluut aan Atmo") kennen en ook de inmiddels geboren kalveren, aldus Atmo. Onze verre rit naar Cilaut Eureun en Pameungpeuk aan de Zuidkust, voer de ons aanvankelijk over vele bochtige hellingen om naderhand zeewaarts weer af te dalen. Huiswaarts kerende was het klimmen en dan afdalen. De zwoele warmte van de zee raakte je dan gauw genoeg weer kwijt aan de koele berglucht. Ook kon een dichte mist het uitzicht op de weg sterk belemmeren. De grote koplampen moesten dan de wegberm ter linker zijde verlichten opdat wij de wegrand konden blijven volgen. Dauwdruppels bleven als parels hangen aan wenk brauwen en wimpers om tenslotte via de neus omlaag te druppelen. In die omstandigheden wilde Atmo het stuur dan overnemen. Bij een onderneming, bekend als Tjondong Estate, herinnerde ik mij de Deense plantersvrouw. Bij het horen van het motorgeronk, stond zij bij de veranda van haar woning met een zakdoek naar ons te wuiven. Dat bete kende dat de koffie klaar was en dat wij konden komen. Daarbij serveerde zij diverse stukjes brood van verschil lende vorm met een grote verschei denheid aan beleg. De naam van het geserveerde, eens genoemd, was toen niet te onthouden. Nu weet ik het weer, het heet smörebröd. Als ik na een wandeling op het strand Atmo weer opzocht, kon het zijn dat ik in de neus van de zijspan een mand met groenten of vruchten aantrof, Atmo probeerde mij dan te doen gelo ven dat de mensen mij zo graag moch ten. Die zouden het één en ander bijeen hebben gebracht om mij een genoegen te doen. Dat gebeurde el ders ook al en daarom geloofde ik eerder dat hij de anonieme schenker was van al die gaven. Vóór mijn definitieve internering werd ik tijdelijk ondergebracht via de straf gevangenis Garut in die van Sume- dang. Aan de hand van de voor mij binnengekomen kledingstukken, toi letartikelen of eetwaren, kon ik weten dat Atmo was geweest. Daarvoor heb ik hem helaas niet kunnen bedanken. In mijn droom meende ik hem te hebben gezien. Ik riep hem nog toe: "Atmo, wacht op mijdan zullen wij dan zullen wij!" En toen werd ik wakker. J. F. BERKHOUDT Nu speciale aanbieding Ook bloeit de ftngrek Boelan weer. En diverse andere soorten orchideeën. Kom eens een kijkje nemen in onze kwekerij. Molenweg 59, Aalsmeerderbrug Tel. 02977 - 2 61 97. Bij Aals- meerderdijk Nr. 200 naar beneden! Ook voor al uw bloem-, rouw en bruidswerk y Vooroorlogse plattegrond met bijbehorende straatnamenlijst van Medan. Prijs f 9,75 inclusief porto. BOEKHANDEL MOESSON 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 9