KERST en NIEUWJAARSWENSEN87/88 Denkt U weer aan onze KERSTKRANDJANG MIJN PAPPA DE MYTHE VAN LEBAK Geduld (Vervolg: "Kampjongen, niets aan de hand") zien was. Van deze fabriek kreeg hij bericht, dat men in Los Angeles geen tussenpersoon had om de import te regelen. Onmiddellijk bood hij zich als zodanig aan. Elke avond na zijn werk zaamheden ging hij met een vrachtauto naar de haven om een tiental Vespa's af te halen. Hij wist die al heel spoedig aan de man te brengen. Met deze bemoeienis had hij heel wat geld verdiend. Na vele jaren keerde hij naar Holland terug. Zijn vrouw drong er op aan hier te gaan wonen en werken. Ze voelde als geboren en getogen Heemsteedse zich in Californië niet senang. Hij stemde - zij het met tegenzin - aanvankelijk toe. Hij liet in Smilde een bungalow bouwen en legde zelf een verwarmd zwembad aan. Werk was gauw gevonden. Hij werd aangesteld als inspecteur bij de Lada auto-import en wel voor de 3 noordelijke provincies: Groningen, Friesland en Drente. Het werk beviel hem wel, maar de vooruit zichten vond hij niet vergelijkbaar met hetgeen hij in Amerika had bereikt. Zijn verlangen was en bleef weer daar naar toe te gaan. De Hollandse om standigheden vond hij te bekrompen. Na geruime tijd besloten ze, na lang durig beraad, weer terug te gaan. Hij vestigde zich aan de Oostkust, nl. in Florida, in Miami. Financieel zou hij stil kunnen gaan leven. Maar om op vijftigjarige leeftijd niets uit te voeren, daarvoor had hij te veel energie. Hij volgde een makelaars cursus en handelt nu al enige jaren in huizen. Zo heeft een ontspoorde jongens-kampbewoner in Indië het nog heel ver gebracht. J.OEDEKERK Onze Kerstkrandjang heeft in de afge lopen jaren dank zij uw goede giften aan talrijke minderbedeelde gezinnen in Indonesië een feestelijk Kerstfeest gebracht. Ook dit jaar zal een extraatje bij hen zeer welkom zijn en daarom is elk bedrag voor de Kerstkrandjang wel kom om hen een goede Kerst te bezorgen Vergeet hen ook dit keer niet. Bij voorbaat namens hen onze hartelijke dank Kerstkrandjang - Postbankrekening nr. 6685, Charitatieve Fondsen Tjalie Robinson (Bruine Bus). Ook dit jaar weer de traditionele Kerst- en Nieuwjaarswensen in ons 1 Kerstnummer waarvoor U de keuze hebt tussen: 1 I a. een eigen tekst van maximaaM 0 woorden exclusief naam en adres. 1 Kosten f 6,—. I b. Uw naam en adres, zonder aparte tekst want daarvoor zetten we een I GEMEENSCHAPPELIJKE HEILWENS. Kosten f 3,-. Wilt U met de opgave van uw naam wel snel zijn, de sluitingsdatum is 1 5 DECEMBER a.s. U kunt per giro opgeven en volstaan met de f vermelding van: heilwens. Wilt U een andere naam dan die op uw giro 1 staat (b.v. voornaam voluit) dan wel duidelijk vermelden. Giro als gewoonlijk adresseren naar Tjalie Robinson B.V. (Moesson), I Prins Mauritslaan 36, 2582 LS Den Haag, Postbank rek.nr. 6685. Onze Bartje was zes jaar oud als dit verhaal speelt. Geboren in Hollandia (Nieuw-Guinea), en weer eens terug van weggeweest, kwam hij dan in de eerste schoolfase. Ons huis, zoals te doen gebruikelijk bij Indische mensen, was een soort bijen korf. ledereen vloog in en uit, hapje, drankje, kletsje. Wel, mijn man was op dienstreis en de huisregels werden door mij iets verzacht, nl. als Bartje geen zin had om 's middags siësta te te houden, allah, soedah. Op een middag zat er een groepje kinderen in de leeftijd van 5 a 6 jaar onder het raam van onze slaapkamer, kwetterend als een troep spreeuwen. Maar, ik genóót. En ja hoor, daar begon het stoer doen over de ver schillende pa's. "Mijn vader heeft de mooiste auto van Hollandia". "En mijn vader heeft een vliegtuig". (Kennelijk een zoontje van een MLD- man). "Nou, en mijn vader heeft een tijger geschoten, die had hem bijna opge geten". En dat ging maar zo door. Ik lag te smeken in gedachten: "Toe nou Bartje, pappa heeft toch ook wel iets waar je over kunt opscheppen? Alhoewel, wij hadden geen auto, geen vliegtuig, mijn man was geen jager. Na enige stilte zei het heldere kinder stemmetje van mijn zoontje: "Nou, en, en, mijn pappa heeft een kaal hoofd. Zo!" Ik lag in een lachflauwte, want inder daad had geen enkele vader dat, daar waren ze te jong voor. Mijn man was al vroeg kaal. Kunt u zich begrijpen, dat ik Bartje in gedachte knuffelde? L. BENDER-DRIEVOET door Rob Nieuwenhuys Een opzienbarend essay dat een nieuw licht werpt op de tot nog toe vertekende weergave van de gebeur tenissen in Lebak en de figuur van Max Havelaar. Prijs f27,50, porto f4,50 BOEKHANDEL MOESSON Telefoon. Goedemorgen met Jan, is Kees misschien thuis? Neen, die is er niet. Wilt u hem vragen mij te bellen? Jazeker. Dan zal ik u mijn nummer geven. Graag. Dat is Den Haag, 070 - 1 2 34 56 Ogenblik, ik zal even een pen pakken. Graag. Hier ben ik weer. Wat was het nummer? 070 - 12 Niet zo vlug hoor. 070 en dan? 123456. Goed. Bedankt en dan hoor ik het wel. Ja, hij is nou even weg, ik denk naar de boekwinkel want daar had hij het gisteren over. Meestal blijft Ik wacht wel af. Bedankt. Toevallig dat hij er nu niet is want om deze tijd is hij er meestal. Geeft niets hoor, bedankt, dag. Maar als hij komt zal ik zeggen dat hij moet bellen. Graag. Dag. Hij zal het wel jammer vinden dat hij u gemist heeft. Nou, we spreken elkaar nog wel. Nogmaals bedankt. Het kan ook zijn dat hij gelijk door is naar de stad. Het heeft geen haast. Ik moet nu Meestal gaat hij op zaterdag naar de stad en Dag mevrouw, de groeten aan Kees. Zal ik doen. Jammer dat hij er niet is. Klik. RALPH 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1987 | | pagina 11