BRIEVEN
OVER...
WINTERBLUES
ORIENT TRAVEL BV
Ik zit in mijn Hollandse flatje en staar door het raam. De winter vergunt mij een
blik op de schepen die tussen de kale bomen van het park over het Spaarne lijken
te glijden. In dit jaargetijde kijken wij, oud-lndischgasten, graag terug naar die
altijd groene Archipel.
Het kost niet veel moeite om de geluiden op te roepen die horen bij de vallende
avond in de tropen. Het hoge janken van bloeddorstige muskieten, tijdelijk op
afstand gehouden door de smeulende spiraal 'obat njamuk', zorgen ze toch voor
spanning, ja. Pats! Mis, daar zat-ie dus niet, op mijn oor. Het is de kunst om zo'n
venijnige steek voor te zijn.
Krekels beginnen elk voor zich hun vleugels te stemmen alvorens in concert los
te barsten. Je hoopt dat ze je niet uit de slaap zullen houden straks. De
schemerlamp gaat aan en uit de vochtige avondlucht stormen horden larons op
het licht af. Ze vliegen hun vleugels kapot en krioelen dan wanstaltig over de
vloer. Het orkest in de tuin wordt versterkt door een tongèrèt die hoogtonige
morse-signalen uitzendt. Soms vliegt-ie, net als de larons tegen de lamp
gevolgd door een klappertor of een fors-gevleugelde kakkerlak. Juist nu de
avondkoelte de voorgalerij tot een aangenaam verblijf zou moeten maken jagen
de gezamenlijke insecten je naar binnen.
Deuren dicht dan maar en een koele dronk uit de ijskast gehaald. De poten van
de ijskast staan op carbol-potjes maar mieren hebben het lijkje van een tor als
brug gebruikt en trekken door een klein gaatje op weg naar de aardbeiengelei.
Gelukkig doen de tjitjaks hun werk en happen de weinige muskieten gretig op.
Uit dankbaarheid leggen we wat suiker op de lichtknop. Lusten ze ook.
Kikkers begroeten mij knorrend en kwakend, verscholen ergens onder de lidah-
boeaja of de grote olifantsoren in de donkerte van het achtererf. Tersluiks
kijkend of de tokèh er nog zit doe ik wat ik doen moet en haast mij de emperweer
op. Aan het eind van de bijgebouwen gloeit het oranjegeel schijnsel van een
lampoe-templek en klinkt gedempt gemompel van de huisbedienden. Vredig,
rustig, kalm
Ik zucht en kom terug in de werkelijkheid van een Hollandse kwakkelwinter. Ik
zet de verwarming een graadje hoger en trek mijn slaapbroek alvast aan.
F. W. KAPTIJN
RETOUR BANGKOK v a. 1.295,--
RETOUR JAKARTA v a. f 1.750,--
31 -daagse verzorgde reis JAVA en BALI v.a. f 3.670,—
(ANVR)
GARANTIEFONDS
REISGELDEN
RETOUR BALI v.af 2.085,-
RETOUR AUSTRALIË v.af 2.595,-
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel 020 - 23 74 84
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070 - 63 83 67
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38
KINDERAUBADE SOERABAIA
In verband met de verjaardag van
Koningin Beatrix stonden er in Moes
son van 15 jan. jl. oude foto's van
feesten, die gegeven werden ter ge
legenheid van haar geboorte in 1938.
De verrassing voor mij was de foto uit
Soerabaia van de kinderaubade voor
het Gouverneurshuis. Daar ben ik zelf
bij geweest en sta dus ergens tussen
(met vlag). Jammer, dat de gezichten
op zo'n foto onherkenbaar zijn. Mis
schien, dat ik dan nog oude school
vriendinnen terug zou kunnen vinden.
Er staan er zeker bij. Misschien reage
ren zij ook wel op deze unieke opname.
Zou best leuk zijn.
Daarom zou ik u wel een paar namen
willen noemen, die ik me nog goed
herinner. Alle dagen bikkelen met
elkaar, dat vergeet je nooit. Het zijn
Truitje Rugebregt (zat naast me in de
bank); Lily Jeekel; Grietje Sahusilawané;
Madelien Lapré; Pauline Pinontoan
(woonde Kalonganpark); Mandje Mou-
wer; Dorus Pijpaert; Lijntje en Corrie
Schoonenwolf (heb ik gevonden!);
Sonja Thesing; Wies Vermeulen.
Zo, dat waren er zo maar wat, die me
nu zo te binnen schieten. Van de
leerkrachten zullen er wel niet meer in
leven zijn. Hr. de Bie (hoofd), G. Kap-
teijn en J. Ch. d'Ancona en juffrouw
Vera Hagesteijn. Laat ik maar gauw
ophouden anderzou dit epistel nog uit
de hand lopen. Als ik n.l. over Indië
begin komt er geen eind aan.
Tot slot wil ik u toch nog het lied
geven, dat wij tijdens die bewuste
aubade zongen. Een gedeelte ken ik er
nog wel van;
De klokken vertellen met vrolijke klank
Het heeft door de wereld geklonken.
Ze zeggen aan ieder,
aan bruin en aan blank:
'Daar is ons een prinsesje geschonken'
Ja, daarom nu zingen wij vrolijk en blij:
Lang leve het prinsesje, lang leve zij!
Bedankt voor de geplaatste foto, en
zoveel meer moois uit ons Indië.
NETTIE VOLKERS-KARREMAN
POTJE ENGELS
"Hey American lover.
Doe toch niet altijd zo stoer
met je engelse woordjes
Wij Indo's spreken Nederlands
En als moet toh he toet, wan
deze toh stoer, dan jij maar
eers dan op les ja wan jou
sgrijven payah
Als jij spreek doooor Engels
Ga maar in jouw beloved
Amerika wonen deh wan daar
toh volgens jou alles beter."
16
i
