eh m\mu
Oily temidden van vier redenen tot lachen; een lieve vrouw, een flinke zoon, een blinkende Mercedes en een goed lopend bedrijf.
auto's muzikanten, boekhouders, kleer
makers etc. - red.).
Hoe zou u het autovak willen be
schrijven?
Hard. Autohandelaars, met name auto
slopers zijn rauwe jongens.
Viel het niet tegen om je als Indo in
zo'n rauwe omgeving een plaats te
veroveren?
Nee. Kijk, ik heb bij de Marine gezeten
en dat waren ook geen lieverdjes. In 't
begin, wanneer ik voor 'blauwe' werd
uitgemaakt, sloeg ik er meteen op. Tot
een chef van me zei, "Boessen, je slaat
te veel, zo kom je alleen maar op
rapport". Hij nam me mee naar een
boksschool waar ik vier jaar op heb
gezeten en ook wedstrijden bokste.
Behalve goed slaan heb ik er ook
geleerd me te beheersen. Dat is me
goed van pas gekomen. Ik heb hier wel
es tegenover lastige klanten gestaan,
bomen van kerels, die me probeerden
te bedonderen en intimideren. Ik heb
het altijd zonder geweld op kunnen
lossen, maar zonder concessies te
doen. Want je moet de mensen wel
laten merken dat je geen zacht eitje
bent, anders lopen ze over je heen.
Wat was uw drijfveer om zelf een
zaak te beginnen, dat was toch een
behoorlijk risico?
Mijn drijfveer, nou ja drijfveertoen
ik in Duitsland werkte zag ik 'ns een
mooie Mercedes rijden en ik dacht: Zo
een wil ik er ook. Toen ik later bij m'n
Rotterdamse baas werkte dacht ik:
Zoiets kan en wil ik zelf ook. En als ik
iets wil, komt het er ook. 't Duurt
hooguit wat langer dan bij anderen
omdat ik nooit bij een bank heb willen
lenen. En zo lang ik het voor het
zeggen heb gebeurt dat ook niet.
Waarom niet? Dat is vandaag de dag
toch heel normaal, een beginkapitaal
lenen bij de bank en zodoende in één
keer je handeltje goed opzetten?
Ja, dat zegt m'n zoon ook tegen me,
maar luister goed: Als je één keer bij
een bank leent, is de kans groot dat je
blijft lenen. De zaken gaan namelijk
niet altijd goed. En zelfs als het goed
gaat, is het geld dat je verdient niet
voor jezelf maarvoorde bank. Ikheber
weliswaar langer over gedaan, gereed-
schapje voor gereedschapje, maar alles
wat ik heb is van mij en straks van m'n
zoon. Kijk, toen ik deze loods kreeg
had ik ook kunnen zeggen, ik neem
een lening en zet een spuitcabine met
installatie neer van een ton. Maar in
plaats daarvan heb iksamen met vrien
den zelf een cabine gebouwd die
prima functioneert. M'n klanten te
vreden, die vertellen het door, dus ik
ook tevreden. Ik kan goed leven, heb
een mooi huis en een paar mooie
auto's waar ik lekker aan kan knutselen.
Niet met een lening maar met geduld
en hard werken.
Is er in het vak veel veranderd sinds
de tijd dat u begon? Per slot van
rekening is de kwaliteit van auto's
ook behoorlijk aan verandering onder
hevig.
Zeker. Als je vroeger een aanrijding
kreeg, zat bijvoorbeeld je voorkant
flink in elkaar, maar die kon dan uit-
gedeukt of desnoods vervangen wor
den. Het plaatwerk was dik genoeg om
"geslagen" te worden en de rest van
de carrosserie bleef in takt. Tegen
woordig heb je die kreukelzones die
de passagier weliswaar beter bescher
men, maar de plaatwerker voor grotere
problemen stellen. Zo'n klap werkt
namelijk wel door, en bij een frontaal
botsinkje heb je al gauw een knik in je
dak.
Dan die zelfdragende carrosseriën, waar
het chassis (dat normaal een sterk
frame is waarop de carrosserie is ge
monteerd) deel van uit maakt. Wanneer
je zo'n ding uit moet trekken op de
trekbalk en je doet het iets te hard, dan
trek je 'm zo uit z'n verband.
Met het plaatwerk 't zelfde liedje. Iets
te hard slaan en je hebt een bolle in
plaats van een vlakke deur.
En dan de roest hè, veel auto's, ook de
duurdere merken beginnen plotseling
te roesten, al worden ze elke week in
de was gezet en zijn ze getectyleerd.
Dat komt dan van binnenuit, omdat de
wagen is gemaakt van recycled metaal.
Metaal dat vroeger al verroest was
(lees verder volgende pagina)
13
