Vlakbij om de hoek
Een opmerkelijke Indische persoonlijkheid in mijn omgeving, is Wally de Vries.
Hij werd geboren in Makassar, het huidige Udjung Pandang.
Voor de oorlog ging hij daar op de lagere school bij de Fraters aan de
Cantinelaan, en groeide op net als andere kinderen in die tijd.
De familie de Vries woonde o.a. aan de Strandweg en het Hoogepad tussen de
zaak Louvre en Celebes-drukkerij.
Vlak voor de oorlog werden zij uit veiligheidsgronden naar Malino geëvacueerd,
om bij de inval van de Japanners in Kampili te worden geïnterneerd. Goddank
overleefden zij alle ontberingen en ellende.
Na de oorlog woonde Wally met zijn
ouders en andere familieleden vlak bij
ons om de hoek aan de Daeng Tompo-
straat in een gezellig Indisch huis met
grote schaduwrijke manggabomen er
voor.
Zijn moeder stamt uit een bekende
oude Makassaarse familie en is nog
geparenteerd aan mijn familie, zoals
vele oude Makassaarse geslachten
enigszins met elkaar verwant zijn.
Wally kreeg een gedegen ouderwetse,
typisch Makassaars-lndische opvoe
ding, waarbij naast fatsoen en plichts
besef, respect voor ouderen, groot
werd geschreven. Hij ging toen op de
HBS aan de Marosweg, een heel eind
fietsen van zijn huis. Lang en mager
van gestalte, deed hij veel aan sport,
zoals zwemmen, zeilen en tennissen.
Hij was een actief lid van de HBS/AMS/
MS/VHO-schoolvereniging "ADVEN-
DO".
Ondanks de overspannen periode van
avondklok, "Azis"- en "Westerlïng"-
acties, beschietingen en andere frus-
taties in die bersiaptijd, behaalde hij
zijn eindexamen. Zijn begonnen studie
in de Rechten kon hij helaas i.v.m. de
politieke situatie van het land, niet
meer voltooien.
Als werkstudent kwam hij toen bij de
NISE (Inspectie van de Rotterdamsche
Lloyd), waar hij met veel succes in
dienst bleef en al spoedig in de Staf
werd opgenomen.
Gezien echter de "Indonesianisatie",
waarbij een bepaald percentage van
het aantal stafleden Indonesisch moest
zijn, werd hem door de directie ver
zocht voor de Indonesische nationali
teit te opteren. En zo werd Wally de
Vries WNI (Warga Negara Indonesia),
welk proces bijna ongemerkt verliep.
Onderwijl ontwikkelde hij naast zijn
ondernemingsgeest, wat hij kennelijk
van zijn vader had geërfd, een flinke
dosis initiatief, diplomatie en doorzet
tingsvermogen. Promoties en over
plaatsingen naar Jakarta en Semarang
volgden.
In 1956 trouwde hij in Semarang met
Henny Tuerah, die hij nog van zijn
HBS-tijd kende. Henny kon indertijd
nog net met de laatste klassen van de
AMS eindexamen doen, voordat de
Nederlandse scholen in Makassar hun
poorten in 1950 voorgoed sloten.
In 1962 besloot Wally toch naar Neder
land te gaan, waar hij en zijn gezin, de
toen gelukkig nog zeer soepele regle
menten voor spijtoptanten, zonder veel
moeilijkheden, ondergingen.
Sinds vele jaren woont hij nu met
Henny en vijf kinderen in Krimpen a.d.
IJssel. Twee van hun kinderen zijn
intussen afgestudeerd in de Rechts
wetenschap, waarvan de oudste zoon
binnenkort hoopt te promoveren in
Ruimterecht (Recht over het gebruik
van het luchtruim), voorwaar een veel
belovende richting voor de toekomst!
Voor Wally is het uiteraard een enorme
vreugde en voldoening om zijn harte-
wens voor een carrière in het Rechts
wezen - die hij door omstandigheden
buiten zijn schuld om, niet voor zich
zelf kon realiseren - nu in zijn kinderen
in vervulling te zien gaan.
Na zijn aankomst in Nederland vond
hij werk bij de rekenkamer/directie
van de Rotterdamsche Lloyd. Na een
jaar verliet hij deze en aanvaardde een
aanstelling bij de NDR (Nederlandse
Document Reproductie BV.) aan de
Valeriusstraat te Den Haag. Een goed
besluit dat hij 25 jaar geleden nam en
dat beslissend bleek te zijn voor zijn
verdere toekomst. Het bedrijf was toen
een dochterbedrijf van Philips, die tot
doel had de kleurenmicrofiche te ont
wikkelen. Daarvoor werd de beroemde
uitvinder van deze microfiche, dr. Goe-
bel uit Duitsland, aangetrokken.
Vanaf het begin 1 970 kwam de zaak in
Amerikaanse handen.
Wally bleef onder alle omstandigheden
vlijtig en doelbewust doorwerken, en
in 1981 kwam voor hem de kans om
het hele bedrijf over te nemen.
De N.D.R. is een optima modern repro
ductiebedrijf, waar praktisch alles ge
reproduceerd kan worden, waaronder
het vervaardigen van microfilm en beeld
plaat voor archief-doeleinden, licht
drukken voor de bouw, fotografische
verkleiningen of vergrotingen voor ve
lerlei doeleinden. In de loop der jaren
is de zaak, die uit verscheidene panden
bestaat, door verbouwingen tot het
huidige aanzienlijke complex aan de
Valeriusstraat nummer 28 tot en met
nummer 40 uitgegroeid.
Zeer vermeldenswaard is zijn vrouw
Henny, die in grote mate heeft bijge
dragen tot het succes van de zaak.
Haar intensieve inzet is, de vijf kinderen
in aanmerking genomen, des te meer
bewonderenswaardig! Tot haar taken
behoren o.a. de hele boekhouding en
de zorg voor alle personeelsleden.
Hun tweede zoon, die momenteel nog
Bedrijfskunde studeert aan de Open
Universiteit, helpt reeds enthousiast
mee in de zaak en schijnt zich tussen
alle machines als een vis in het water
te voelen. Hij belooft een prima opvol
ger van zijn vader te worden, wat
uiteraard ook de bedoeling is.
En zo reilt en zeilt Wally de Vries in
Nederland niet slecht.
Na mijn vertrek uit Makassar in 1950
heb ik hem en vele oude vrienden uit
het oog verloren. Na vijf jaar in Nieuw-
Guinsa, een paar jaar in Holland, een
paar jaar in Engeland en 22 jaar in
Zwitserland te hebben gewoond,
kwam ik een tijdje geleden weer in
Den Haag wonen, en wel toevallig just
(lees verder volgende pagina)
Wally de Vries en zijn vrouw Henny op kantoor.
10
