Tempo Besok
Podiumkunsten
METEEN f 10.000 - NODIG
De landelijke Vereniging Indische
Kunstenaars (LVIK) is in oktober
1987 opgericht. Verkort luidt de be
ginselverklaring van deze vereniging
als volgt: "De vereniging gaat uit van
de overtuiging, dat de gemengde
culturele achtergrond van Indische
kunstenaars van invloed is op hun
werk, en wil deze kunstuitingen be
vorderen en stimuleren. De LVIK
tracht dit doel te realiseren door een
scala aan activiteiten. Tevens brengt
de vereniging Indische kunstenaars
samen die afkomstig zijn uit alle
disciplines".
Een verklaring waar weinig op af te
dingen valt en dat in tegenstelling tot
het in mei jl. verschenen proefnum
mervan "Letter", de nieuwsbrief van
de LVIK, die als kop had "wij voelen
niets voor tempo doeloe". Maar in
ontmoetingen met de LVIK blijkt dat
ook voor Indische kunstenaars een
wat meer genuanceerd denken over
het Indische verleden niet tot de
onmogelijkheden behoort en dat is
wel zo prettig aangezien in dat ver
leden onze befaamde "roots" zitten.
Op 16, 17 en 18 september jl. pre
senteerde de LVIK zich met de mani
festatie "Tempo Besok". De happe
ning vond plaats in Theater De Eve
naar van het Museum van Volken
kunde te Rotterdam. Vrijdagavond de
16e was gewijd aan literatuur. Aya
Zikken, Paula Gomes, Jill Stolk en
Glenn Pennock lazen voor en vertel
den over hun nieuwste boeken. Een
geslaagde avond omdat vier totaal
verschillende auteurs het publiek
lieten horen dat (Indische) litera
tuur boeiend is en noodzaakt tot
nadenken en stelling nemen. Hiermee
De manifestatie "Tempo Besok" (mor
gen) stond op zaterdag 1 7 september
jl. in het teken van de podiumkunsten:
muziek, dans en toneel. Zo was er een
"performance" van Marga Adema:
muziek, poëzie en beeldende kunst.
Volgens het programmaboekje "ken
merkt het werk van Marga Adema zich
door een verlangen naar eenheid. Voort
vloeiend uit haar filosofie kenschetst
zij zichzelf als total artist". Dat mag zo
zijn, maar voor mij is deze "totale
is bepaald niets nieuws gezegd, en
kel dat het leuk was om zo'n avond
mee te maken en te constateren dat
er een Indische literatuur bestaat, in
clusief kaf en koren.
Zaterdag 1 7 september stond in het
teken van de podiumkunsten. Guus
Weinhold was daarbij aanwezig en
geeft hiernaast zijn indrukken weer.
Zondag de 18e tenslotte was gere
serveerd voor een forumdiscussie
over Indische kunst en politiek. Het
forum bestond uit Marga Adema (kun
stenares), Andrée van Es (politicus),
Huib Schwab (filosoof, gesprekslei
der), Eric Schenkhuizen (voorzitter
Nines) en Jan Nederveen Pieterse
(socioloog).
Vragen die onder meer aan de orde
kwamen waren onder meer "bestaat
Indische kunst" en "wat is de rol van
de overheid bij de bevordering van
Indische kunst". Er werd uiteraard
heel wat gepraat die middag en
termen als "therapie", "tragische iden
titeit", "trauma's", "taboes" en "vrij
van het koloniaal verleden" waren
niet van de lucht. Ook gaf niet ieder
een blijk van al te veel kennis van de
Indische geschiedenis en dat gaf ook
aan deze discussie - ondanks het
sfeertje en de waan van de dag - een
zekere krampachtigheid (vroeger zou
den we zeggen dat er flink ge-ohaad
werd): het Indisch-zijn heeft veel te
maken met tragiek, trauma's en onder
drukking en als gedacht wordt aan
vernieuwing van Indische kunst is
dat prachtig maar het Indische giste
ren moeten we niet zoeken in het
verleden, maar in het vandaag.
Maar toch, praten en luisteren kan
nooit kwaad, vooral niet als daarnaast
kunst" raadselachtig, noch te slikken,
noch verteerbaar. In mijn smakeloos
gevoel betreffende deze "kunst-uitin
gen en -beelden" proefde ik geen nasi
rames of nasi campur en ook geen
hutspot noch klinkende kliekjes. Mis
schien was het wel een "Engelse
schotel" want alles werd in het Engels
voorgeschoteld met pianoklanken.
Kasian, als men dit niet lust.
Dries Alexander en Eddy Telapary
trachtten middels een solo- en basgi-
H, I
Hans Sibarani (30)
voorzitter LVIK
ook nog wat wordt gedaën. Het posi
tieve van deze middag was dan ook
dat de aanwezigen met een paar
vragen naar huis gingen, zoals "wat
is Indische kunst". De vraag stellen is
nog altijd gemakkelijker dan die te
beantwoorden. Dat was begin deze
eeuw ook zo en om dat te illustreren,
drukken we hierna een artikel af uit
"Het Gedenkboek van Nederlandsch-
Indië" (Batavia 1923). Ook om te
bewijzen dat Indische kunst(enaars)
niet iets is dat pas is uitgevonden.
Integendeel, de geschiedenis her
haalt zich alleen.
RALPH BOEKHOLT
taar Sundanese muziek ten gehore te
brengen. Wat ritme en de "ngedangan"
betreft is hen dat gelukt. Er was ten
minste iets herkenbaars te horen. An
ders was dat met de percussie-per
formance van Victor Snijtsheuvel en
Dick van Duinen: de show was goed,
de "klanken" ondefinieerbaar.
Het Indisch lentekind was in mineur,
ondanks een van tijd tot tijd westers
lentezonnetje, dan weer eens een tro
pen-zonnestraaltje door een grauw
klankenwolkendek om de collectieve
schotel te belichten. En dan heb ik het
nu over de symfonische muziek uitge
voerd door een orkest o.l.v. Eduard
Sebastian. Die muzikale schotel
smaakte naar macaroni en patat met
pinda-saus, gebakken in olijf- en sla
olie en helaas niet in klapper- of
zonnebloemolie. En als u mij niet meer
kunt volgen, ja sorry, die podiumkuns
ten waren dat voor mij ook niet.
Al oud ik misschien.
G.W.
meer of minder? Bel dan: 078 -1 8 08 66 (na 21.00 uur of b.g.g. E. U. Verhage,
tel. 01 3 - 34 28 49) Aflossing v.a. 1 2/60 mnd., kwijtschelding bij overlijden.
En ook als u nog geen 66 jr. bent kunt u aanvragen.
SETIAKAWAN FINANCIERINGEN B.V.
Karei Doormanweg 9, 3317 ZD Dordrecht.
4
